حلقه سیاره‌ای

در ستاره‌شناسی به قطعاتی از ماده که گرد برخی از سیارات از جمله کیوان و اورانوس می‌گردند حلقه گفته می‌شود.حلقه های زحل از تکه ها یخ تشکیل شده اند. این حلقه ها از اندازه یک غالب یخ تا یک ماشین است.

بزرگترین حلقه های شناخته شده،مربوط به سیاره گازی J1407b است.

حقله های سیاره ای، فقط به دور سیاره هایی ساخته میشود که دارای اقمار زیادی باشند، زیرا گرانش اقمار و سیاره مادر، حلقه ها را به دور سیاره به شکل معلق میگرداند.

حلقه ها میتوانند از جنس یخ و یا شهاب سنگ هایی باشد که در آن اطراف وجود داشته باشند و در دام میدان گرانشی سیاره و اقمار آن قرار بگیرند و به شکل حلقه ای معلق ، در اطراف سیاره مادر بچرخند.

برای نمونه میتوان حلقه بین سیاره مشتری و مریخ را نام برد، این حلقه در اثر گرانش مشتری و خورشید، در بین آن دو جرم آسمانی معلق مانده است ، در این مکان حلقه ها هم از طرف خورشید به آن گرانش وارد میشود و هم از طرف مشتری و چون این دو گرانش باهم در آن مکان خنثی میشوند ، حلقه ها به صورت معلق در آنجا میمانند.

• 
  حلقه مشتری.
• 
  حلقه کیوان (زحل).
• 
  حلقه‌های اورانوس به حالت فروسرخ.
• 
  حلقه نپتون، عکسی از ویجر ۲.

منابع

آسیموف، ایزاک، دانشنامه جهان، شماره ۱۳، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۳خ، ص۳۲.