Τι γίνεται με τον Οτσαλάν;

 

https://iskra.gr/bacheli-gia-ocalan-na-dialysei-to-pkk-kai-vgainei-apo-to-imrali/

Π.Λ.

Με έναν σημαντικό όρο διαπραγματεύονται οι Τούρκοι την αποφυλάκιση του Κούρδου ηγέτη

Με μία δήλωση με πολλές εξηγήσεις προχώρησε ο Devlet Bahceli, ηγέτης του κόμματος MHP, ο οποίος άφησε ανοιχτό να αποφυλακιστεί ο Ocalan υπό τον όρο να κηρύξει τη διάλυση του ΡΚΚ.

Ο Bahceli γνωστός για την αδιάλλακτη στάση του απέναντι στους Κούρδους, είπε συγκεκριμένα:

«Αν αρθεί η απομόνωση του επικεφαλής των τρομοκρατών, ας έρθει να μιλήσει στη συνεδρίαση της ομάδας DEM στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας.

Ας φωνάξει ότι η τρομοκρατία έχει τελειώσει εντελώς και η οργάνωση έχει διαλυθεί», είπε χαρακτηριστικά.

Έδωσε το πράσινο φως ο Erdogan

Η κίνηση του Bacheli, που φαίνεται να συμφωνήθηκε κατά τις τελευταίες έκτακτες συναντήσεις που είχε με τον Τούρκο πρόεδρο Erdogan με απώτερο στόχο τον προσεταιρισμό των Κούρδων βουλευτών για την αναθεώρηση του Συντάγματος, έχει βάλει φωτιά στη συζήτηση γύρω από το κουρδικό ζήτημα και τώρα όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο αν θα βρει ουσιαστική ανταπόκριση από τον Ocalan και τον πολιτικό κόσμο της Τουρκίας.

Πολιτικός κρατούμενος από το 1999

Ο Ocalan κρατείται από το 1999, υπό συνθήκες απομόνωσης, στο νησί Ιμραλί της Προποντίδας, εκτίοντας ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Η πρώτη κίνηση του Bacheli, που ερμηνεύτηκε ως πρωτοβουλία για επίλυση του Κουρδικού Ζητήματος, σημειώθηκε την 1η Οκτωβρίου όταν κατά την τελετή έναρξης της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου στην Εθνοσυνέλευση αντήλλαξε χειραψία με την ηγεσία του φιλοκουρδικού κόμματος DEM, το οποίο ακόμη και σήμερα κατηγορεί ότι στηρίζει την τρομοκρατία και είναι πολιτικό παρακλάδι του ΡΚΚ.

Σε μία πρώτη αντίδραση στην τοποθέτηση του Bacheli, ο πρόεδρος Erdogan, μιλώντας σε στελέχη του κόμματός του ΑΚΡ, ανέφερε μεν ότι «δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτούς που έχουν πρόβλημα με τον εθνικό μας ύμνο και αυτούς που υπονομεύουν τη δημοκρατία μας», υπονοώντας τους φιλοκουρδικούς κύκλους, «είτε πρόκειται για εραστές της τρομοκρατίας μεταμφιεσμένους σε δικηγορικούς συλλόγους, δικηγόρους ή δημοσιογράφους». Ωστόσο, παρέχοντας έμμεση στήριξη στη δήλωση Bacheli, προσέθεσε:

«Περιμένουμε από όλους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει θέση για την τρομοκρατία στο μέλλον της Τουρκίας.

Θέλουμε αυτό το ιστορικό παράθυρο που ανοίγει να μη πέσει θύμα υπολογισμών.

Θέλουμε να οικοδομήσουμε μαζί μια Τουρκία χωρίς τρομοκρατία».

Και η αντιπολίτευση υπέρ της αποφυλάκισης

Κατ’ αρχήν στήριξη στην πρόταση Bacheli παρείχε ο πρόεδρος του κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ozgur Ozel.

«Αν σταματήσει η αιματοχυσία στην Τουρκία, αν δεν υπάρξουν άλλα δάκρυα από τα μάτια των μητέρων, αν έλθει ειρήνη στη χώρα, εκτιμούμε όσα λέγονται σε αυτό το πλαίσιο.

Θα υποστηρίξουμε πλήρως το τέλος της τρομοκρατίας».

Από την πλευρά του φιλοκουρδικού DEM, στο οποίο απευθύνεται άλλωστε η πρόταση Bacheli, η συμπρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος δήλωσε ότι «αν πρόκειται να γίνει μια αρχή, πρέπει να γίνει άρση της απομόνωσης αμέσως.

Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την πρωτοβουλία για μια έντιμη ειρήνη».

Σημείωσε ακόμη ότι «συνομιλητής για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία είναι ο κύριος Ocalan, ο οποίος βρίσκεται υπό βαριά απομόνωση στο Ιμραλί».

O συνεχής αγώνας των Κούρδων

Η σύλληψη του Ocalan στις 15 Φεβρουαρίου 1999, δημιούργησε νέα δεδομένα για το μέλλον του κουρδικού ζητήματος, δεδομένα που αναδείχθηκαν πιο έντονα το 2003 και τη οικοδόμηση της ομόσπονδης κουρδικής κρατικής δομής στο Ιράκ.

Ταυτόχρονα μετά από πίεση της διεθνούς δημοκρατικής κοινότητας για τη μετατροπή της θανατικής ποινής του Ocalan σε ισόβια κάθειρξη, οι ολοένα και περισσότερες φωνές σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Τουρκία που ζητούν πολιτική λύση για το Κουρδικό, δίνουν νέες προοπτικές για το μέλλον.

Το Κουρδικό ζήτημα αποτελεί μία πολύ σημαντική παράμετρο της περιοχής που περιλαμβάνει την Τουρκία, στη συνέχεια και Ιράκ και στη Συρία, όπου η Τουρκία ακόμη και τώρα έχει εισβάλλει και βομβαρδίζει στρατιωτικούς και μη Κουρδικούς στόχους.

Σημαντική συνιστώσα γιατί σ’ αυτά τα κράτη, στην Τουρκία, στο Ιράκ, στη Συρία, οι Κούρδοι αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του συνολικού πληθυσμού και η παρουσία τους αδιάλειπτη εδώ και χιλιάδες χρόνια, είναι πλέον κεντρική παράμετρος των μελλοντικών εξελίξεων στην περιοχή.

Αυτό στη θέληση των Κούρδων να συνεχίσουν την προσπάθειά τους με τον αγώνα, τη δραστηριοποίηση ακόμη και με την ένοπλη αντίσταση στο αφανισμό, δεδομένα που συγκροτούν προϋποθέσεις υλοποίησης δημιουργίας Κουρδικού κράτους, της υλοποίησης δηλαδή του οράματος εκατομμυρίων Κούρδων σε όλον τον πλανήτη.

«Το Roboski είναι η αιμορραγούσα πληγή του Κουρδιστάν».

https://mezopotamyaajansi35.com/en/NEWS/content/view/237527

 Η Leyla Zana, η οποία επισκέφθηκε τους τάφους 34 ανθρώπων που βομβαρδίστηκαν και δολοφονήθηκαν από πολεμικά αεροσκάφη στο Ρομπόσκι, είπε: «Το Ρομπόσκι είναι η αιμορραγούσα πληγή του Κουρδιστάν».

Η πολιτικός Leyla Zana, η οποία συνεχίζει την προεκλογική εκστρατεία στο Sirnex και τις περιοχές του, επισκέφτηκε τους τάφους 34 ανθρώπων που σκοτώθηκαν από πολεμικά αεροσκάφη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στο χωριό Roboskî της περιοχής Qeleban (Uludere) στις 28 Δεκεμβρίου 2011. Η Zana συνοδευόταν από τον εκπρόσωπο του Κόμματος Λαϊκής Ισότητας και Δημοκρατίας (DEM) Ayşegül Doğan και πολλά μέλη του κόμματος. Οικογένειες υποδέχθηκαν τη Zana με μια φωτογραφία των δολοφονημένων παιδιών τους στην είσοδο του νεκροταφείου Roboskî.

 

Ποιος μας συμφέρει να εκλεγεί στη Τουρκία;

 

https://ardin-rixi.gr/archives/250304

του Γιάννη Ξένου

Η Τουρκία προετοιμάζεται για την πιο αμφίρροπη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων 20 χρόνων και ίσως την πιο κρίσιμη από την ίδρυση του τουρκικού κράτους. Στη συζήτηση που διεξάγεται στην Ελλάδα συχνά ακούγεται η θέση ότι μας συμφέρει να επανεκλεγεί ο Ερντογάν. Θέση που στηρίζεται σε λογικοφανή επιχειρήματα όπως: 

– Ο Ερντογάν διατηρεί τις ελληνικές ελίτ στον μέγιστο βαθμό επιφυλακής. Λίγο χαλάρωσαν οι ελληνικές ελίτ εξαιτίας του καταστροφικού σεισμού στην Τουρκία και αμέσως μεγάλα τμήματά τους επέστρεψαν στο παραμύθι της ελληνοτουρκικής προσέγγισης.

– Πιθανή επανεκλογή του, που όπως σωστά παρατηρεί ο κος Λ. Κουμάκης σε κείμενό του στην εφημερίδα μας, θα στηριχθεί σε ευρεία νοθεία. Βία και νοθεία που θα τον απομακρύνει περαιτέρω από τη Δύση και θα τον οδηγήσει σε σφιχτότερο δεσμό με τον Πούτιν και γενικότερα το ευρασιατικό στρατόπεδο.

Άρα, θα είναι μια ευκαιρία για την Ελλάδα, με τη στήριξη της Δύσης να τραβήξει σε καθαρή γραμμή αντιπαράθεσης με την Τουρκία.

Χωρίς σουλτάνους και βασιλιάδες

 

Με ισχυρά πολιτικά μηνύματα για την ανάγκη ενίσχυσης της δημοκρατίας, της ειρήνης και της συνεργασίας συνοδεύθηκε χθες η μεταβίβαση της προεδρίας του Δικτύου Βαλκανικών Πόλεων από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα. Οι δήμαρχοι Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, και Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, στη σκιά της πρόσφατης καταδικαστικής απόφασης εις βάρος του τελευταίου στην Τουρκία και της διεθνούς κατακραυγής που προκάλεσε, μίλησαν για τις προκλήσεις στην ευρύτερη περιοχή, για τους κινδύνους και τις απειλές σε μια ιδιαίτερα απαιτητική συγκυρία και για τη δύναμη της συνεργασίας στην αντιμετώπισή τους.

Η Ρωσία και η πολιτική της έναντι της Ελλάδας

 

https://ardin-rixi.gr/archives/248215

του Γιάννη Ξένου | Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Άρδην (τ. 124 – Σεπτέμβριος – Νοέμβριος 2022)

Έχουν συμπληρωθεί οκτώ μήνες από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και, ενώ η στρατιωτική σύγκρουση περιορίζεται στα εδάφη της Ουκρανίας, ο πόλεμος της προπαγάνδας έχει εμπλέξει σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη. Η γενναία ουκρανική αντίσταση αποδεικνύει τις αδυναμίες της Ρωσίας, που μοιάζει πια με μια «χάρτινη τίγρη» και όχι με την πελώρια αρκούδα που τρόμαζε την Ευρώπη και θεωρούνταν από την Κίνα στρατιωτικός βραχίονάς της στην αντιπαράθεσή της με τις ΗΠΑ. Αν όμως στο στρατιωτικό πεδίο η Ρωσία ηττάται, στο επίπεδο της προπαγάνδας τα πηγαίνει κάπως καλύτερα, γιατί, τουλάχιστον από τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, οι μηχανισμοί προπαγάνδας της Ρωσίας είναι πιο επιδέξιοι και πιο έμπειροι.

Όμως αυτοί οι μηχανισμοί, που έχουν διεισδύσει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και συντηρούσαν σε μεγάλο βαθμό τον ηγεμονικό ρόλο της Ρωσίας, έχουν αρχίσει να βρίσκονται σε αποδρομή εξαιτίας των επιλογών του Πούτιν.

Στην Ελλάδα, ήδη από τη Μεταπολίτευση, η Ρωσία μεθοδικά έχτισε δίκτυα επιρροής που έφτασαν στο απόγειό τους την προηγούμενη δεκαετία. Το γεγονός ότι οι Αμερικανοί στήριξαν τη χούντα και επέτρεψαν στους Τούρκους να εισβάλουν στην Κύπρο το 1974, προκειμένου με αυτό τον ωμό τρόπο να λυθεί, κατά την αντίληψη του Κίσινγκερ, το ελληνοτουρκικό πρόβλημα στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, είχε ως αναπόφευκτη συνέπεια να μειωθεί η επιρροή των ΗΠΑ στη Μεταπολίτευση. Η Σοβιετική Ένωση, παρότι είχε και αυτή λερωμένη τη φωλιά της, σχετικά με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αφού και αυτή έδωσε το πράσινο φως στους Τούρκους, κατάφερε να μείνει στο απυρόβλητο. Η σοβιετική πολιτική διευκολύνθηκε στον βασικό στόχο της, την έξοδο στις θερμές θάλασσες της Μεσογείου, με τη μη ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ και τη μόνιμη ανακατωσούρα στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, χωρίς να υποστεί η ίδια καμιά συνέπεια, ενώ ο βασικός ανταγωνιστής στραπατσαρίστηκε.        

Τουρκία: Πολιτικός σεισμός μετά την καταδίκη Ιμάμογλου

 

https://www.fosonline.gr/plus/epikairotita/article/221822/toyrkia-politikos-seismos-meta-tin-katadiki-imamogloy

Φυλάκιση δύο ετών, επτά μηνών και 15 ημερών και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Η απόφαση προκάλεσε πολιτικό σεισμό στη χώρα και οδηγεί σε ηρωοποίηση του δημάρχου

«Με αυτή την απόφαση ο Ερντογάν επέλεξε τον πολιτικό του αντίπαλο στις προεδρικές εκλογές που μάλλον θα είναι ο Εκρέμ Ιμάμογλου», σχολίαζαν στο τηλεοπτικό δίκτυο Haberturk, για τη χθεσινή απόφαση του δικαστηρίου που καταδίκασε τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης σε ποινή φυλάκισης δύο ετών, επτά μηνών και 15 ημερών, για «εξύβριση» δημοσίων αξιωματούχων.

Σε περίπτωση που η απόφαση οριστικοποιηθεί, τότε ο κ. Ιμάμογλου θα είναι αντιμέτωπος με στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και δεν θα μπορεί να είναι δήμαρχος, ούτε και να διεκδικήσει την εκλογή του. Ο συνήγορός του, Κεμάλ Πολάτ, είπε ότι θα ασκήσει έφεση, η οποία έχει ανασταλτικό χαρακτήρα για την ποινή. Η διαδικασία εξέτασης της υπόθεσης από το Εφετείο μπορεί να διαρκέσει όμως και δύο χρόνια.

Η καταδίκη του αφορά ομιλία του το 2019, κατά την οποία ανέφερε ότι αυτοί που ακύρωσαν τις τοπικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης εκείνη την περίοδο, ήταν «ανόητοι».

Η Αίγυπτος κάνει τις κινήσεις της

 

https://ardin-rixi.gr/archives/248209

Του Νίκου Μελέτη από το liberal.gr

Τη δεύτερη σφήνα με την οποία αμφισβητεί εμπράκτως το παράνομο Τουρκολυβικό Μνημόνιο στριμώχνοντας μάλιστα αυτή τη φορά τη Λιβύη, επιχειρεί το Κάιρο καθώς ο πρόεδρος Σίσι υπέγραψε διάταγμα για τον καθορισμό των ορίων της Αιγυπτιακής ΑΟΖ προς δυσμάς, που φαίνεται να αγνοεί το Τουρκολυβικό.

Εν αναμονή της δημοσίευσης και των χαρτών της μονομερούς ανακήρυξης των δυτικών εξωτερικών ορίων της Αιγυπτιακής ΑΟΖ στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, σύμφωνα με την πρώτη εικόνα, η γραμμή αυτή προς βορρά σταματά στη μέση γραμμή μεταξύ Κρήτης και Αιγύπτου αφήνοντας έτσι κενό προς οριοθέτηση, κατόπιν συμφωνίας, του τριεθνούς σημείου συνάντησης των ΑΟΖ της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Λιβύης. Ένα σημείο όμως που τείνει να ακολουθήσει την προέκταση της οροθετικής γραμμής της συμφωνίας Ελλάδας -Αιγύπτου και που αμφισβητεί πλήρως το Τουρκολυβικό Μνημόνιο και την περιοχή της ΑΟΖ την οποία διεκδικούσε βάσει αυτού η Λιβύη, εις βάρος της Ελλάδας αλλά και της Αιγύπτου.

Ο Ενές Καντέρ στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.

 

https://www.orthodoxianewsagency.gr/aytokefales_ekklisies/ekklisia_ellados/episkepsi-enes-kanter-ston-arxiepiskopo/

Ο τουρκικής καταγωγής καλαθοσφαιριστής Ενές Καντέρ που διαπρέπει στο NBA επισκέφθηκε σήμερα το μεσημέρι τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.

Ο Αρχιεπίσκοπος καλωσόρισε τον κ. Καντέρ και τον ρώτησε πώς του φαίνεται η Ελλάδα. Ο κ. Καντέρ σημείωσε ότι έχει επισκεφτεί πολλές φορές την χώρα και αισθάνεται ότι «είμαστε μία οικογένεια». Επίσης, υπογράμμισε ότι δε μπορεί να καταλάβει για ποιο λόγο υπάρχει σύγκρουση, ενώ μας συνδέουν τόσο πολλά.

Η γενοκτονία των Ασσυρίων

 

https://ardin-rixi.gr/archives/238674

Κάθε χρόνο στις 7 Αυγούστου τιμάται από τις απανταχού κοινότητες των Ασσυρίων η μνήμη του Ασσύριου Μάρτυρα και της Γενοκτονίας των Ασσυρίων. Το παρακάτω άρθρο φωτίζει το σχέδιο των τουρκικών ελίτ ήδη από τα τέλη του 19ου να εξαλείψουν τους χριστιανικά έθνη (Έλληνες, Αρμένιους, Ασσύριους κ.λπ.) που ζούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο αφανισμός των Αρμενίων στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν μέρος μίας ευρύτερης και βαθύτερης διαδικασίας που περιελάμβανε όλους τους χριστιανούς της τουρκικής επικράτειας και διήρκησε τρεις δεκαετίες.

Των Μπέννυ Μόρις και Ντρορ Ζε’εβί από την Ρήξη φ. 171

Ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Τζο Μπάιντεν έκανε λάθος όταν δήλωσε ότι οι μαζικές δολοφονίες των Αρμενίων συνιστούν μία γενοκτονία. Η αρμένικη τραγωδία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν ήταν γενοκτονία. Εκεί έγιναν μαζικές εξοντώσεις. Πράγματι, εκατομμύρια σφαγιάστηκαν, αλλά οι σφαγές ήταν στραμμένες ενάντια σε θρησκευτικές κοινότητες, όχι σ’ ένα συγκεκριμένο έθνος.

Η επικρατούσα άποψη λέει ότι, κατά τη διάρκεια του πολέμου, η κυβέρνηση της Ένωσης και της Προόδου, γνωστή και ως κίνημα των Νεοτούρκων, ξεκίνησε να καταστρέψει τον αρμενικό λαό. Αλλά ο αφανισμός των Αρμενίων ήταν μέρος μιας ευρύτερης και βαθύτερης διαδικασίας· ευρύτερης, επειδή περιελάμβανε όλες τις χριστιανικές κοινότητες της τουρκικής επικράτειας – τους Έλληνες, τους Αρμένιους και τους Ασσύριους – και βαθύτερης, γιατί διήρκησε 30 χρόνια.

Πριν 48 χρόνια στη Κύπρο

 

https://hellasjournal.com/2022/07/i-skepsis-tou-michali-ignatiou-gia-to-prodotiko-praxikopima-ke-tin-isvoli-tou-attila-stin-kipro-mas-prodose-i-chounta-ton-athinon/

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ*, Hellas Journal

Γίνεται μεγάλη συζήτηση τις τελευταίες μέρες με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το βασικό ερώτημα, η απάντηση του οποίου έχει δοθεί εδώ και πολλά χρόνια:

Ποιος έριξε τελικά τη χούντα του Δημήτριου Ιωαννίδη, ο οποίος από τη θέση του αρχηγού της Ελληνικής Στρατιωτική Αστυνομίας (ΕΣΑ), έλεγχε πλήρως τον κρατικό και τον στρατιωτικό μηχανισμό στην Ελλάδα;

Ο Ιωαννίδης ήταν ο εκλεκτός της CIA, της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας που εκτελούσε τα πραξικόπημα σε ανυπάκουες χώρες. Και είχε στενή σχέση συνεργασίας με τον Γκας Λάσκαρη Αβρακώτο, το απόλυτο αφεντικό της ελληνικής χούντας, ο οποίος ήταν ένας αδίστακτος …παντογνώστης δήθεν Ελληνοαμερικανός που πεκρόπινε με τους συναδέλφους του της KGB στα μπαρ του Κολωνακίου. Τον πήγαιναν σηκωτό στο ξενοδοχείο Χίλτον, το οποίο χρησιμοποιούσε ως στρατηγείο του.

Τα πράγματα είναι απλά και ας μην τα κάνουμε σύνθετα, διότι η Ιστορία έχει απαντήσει εδώ και πολλά χρόνια το βασανιστικό ερώτημα:

Κύπρος, Ιούλιος του '74

https://ardin-rixi.gr/archives/204940

Από την Ρήξη φ. 135

Όλα ξεκίνησαν από τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που σηματοδότησαν την πρώτη μεγάλη νίκη της Τουρκίας, δηλαδή την αποτροπή της Ένωσης και την μεταβολή της σε «εγγυήτρια δύναμη», ενώ το ανεφάρμοστο Σύνταγμα άνοιξε τον δρόμο για την διχοτομική πορεία που ακολούθησε. Και η ευθύνη δυστυχώς –όχι ισομερώς βέβαια–, ανήκει σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Αρχικώς, η Δεξιά αποδείχτηκε ανίκανη να ακολουθήσει μια εθνικοαπελευθερωτική γραμμή, δεδομένης της εξάρτησής της από τις ΗΠΑ, εξάρτηση που θα οδηγήσει αρχικώς στην αποχώρηση της ελληνικής Μεραρχίας το 1967 και, τελικά, στο πραξικόπημα και την προδοσία του Ιωαννίδη. Έτσι η στρατιωτική δικτατορία, που κοπτόταν υπέρ των «εθνικών δικαίων», αρχικά αφόπλισε την Κύπρο και στη συνέχεια με το πραξικόπημα την παρέδωσε στην Τουρκία. Και οι αλλεπάλληλες προσπάθειές της για την εκπαραθύρωση του Μακαρίου δημιούργησαν το απαραίτητο ψυχολογικό υπόστρωμα για να μεταβληθεί η υπαρκτή διαίρεση των Ελληνοκυπρίων σε θανάσιμο μίσος μεταξύ τους, υποβοηθώντας την τουρκική εισβολή. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Μακάριος από τη Νέα Υόρκη κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας, στις 19 Ιουλίου 1974, να αποκαταστήσει την τάξη, και να θέσει τέλος την «εισβολή της Ελλάδας»:

Ποια είναι η ατζέντα για την Ανατολική Μεσόγειο

https://ardin-rixi.gr/archives/245292

[σχόλιο ardin-rixi.gr]: Αναδημοσιεύουμε αυτό το άρθρο γνώμης που προέρχεται από την Τζερούσαλεμ Πόστ, το οποίο είναι ενδεικτικό του κλίματος και των προσανατολισμών που κυριαρχούν στην ισραηλινή δημόσια συζήτηση περί των ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής, ιδίως σε ό,τι αφορά στην Ανατολική Μεσόγειο. Φαίνεται πως η σημασία που αυτή τη στιγμή δίνει το Ισραήλ στη σύμπραξη Αθήνας-Ιερουσαλήμ-Λευκωσίας, με την προσθήκη της Αιγύπτου, των ΗΑΕ, ακόμα και της Ινδίας, δεν έχει γίνει ευρύτερα αντιληπτή και κατανοητή στην Ελλάδα. 

Του Εφραίμ Ιμπάρ, δημοσιεύθηκε στην Τζερούσαλεμ Πόστ, 5 Ιουλίου 2022

Τα τελευταία χρόνια, η Κύπρος, η Ελλάδα και το Ισραήλ έχουν αναβαθμίσει σημαντικά τις πολιτικές, ενεργειακές και στρατιωτικές τους σχέσεις. Οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών συναντώνται τακτικά. Συντονίζουν τις ενεργειακές τους πολιτικές, ιδίως όσον αφορά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, ίδρυσαν το Φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατολικής Μεσογείου (EMGF), στο οποίο συμμετέχουν η Αίγυπτος, η Ιταλία, η Ιορδανία και η Παλαιστινιακή Αρχή (ΠΑ). Αυτό έγινε μια περιφερειακή πλατφόρμα συνεργασίας για την ανάπτυξη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μεσόγειο.

Επιπλέον, τα τρία κράτη διεξάγουν διάφορες στρατιωτικές ασκήσεις ακονίζοντας τις ικανότητές τους. Πρόσθετες συνεργασίες σε άλλους τομείς εδραιώνουν αυτή την ευθυγράμμιση, η οποία έχει πολιτική και στρατηγική σημασία. Για παράδειγμα, συνέβαλε στην αλλαγή πολιτικής της Τουρκίας έναντι των Συμφωνιών του Αβραάμ και του Ισραήλ.

Παρανοήσεις

 

https://ardin-rixi.gr/archives/245003

του Μανούσου Μαραγκουδάκη* | πρώτη δημοσίευση: Liberal.gr

Ένα σύνηθες χαρακτηριστικό των πολεμικών αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων μεταξύ κρατών είναι η παρανόηση των προθέσεων και των στόχων του αντιπάλου. Πραγματικά, είναι δύσκολο να βρούμε κάποιον πόλεμο, όσο πίσω και αν ανατρέξουμε στην ιστορία της ανθρωπότητας, που να μη χαρακτηρίζεται από παρανόηση των θέσεων και της στάσης του αντιπάλου – ελλείμματα που «αναπληρώνονται» από ευσεβείς πόθους και αβάσιμες βεβαιότητες.

Χαρακτηριστικά, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε επειδή η Γερμανία πίστευε ότι η Μεγάλη Βρετανία θα μείνει ουδέτερη στον πόλεμο ακόμη και αν ήταν εγγυήτρια δύναμη της ακεραιότητας του Βελγίου, και η Αυστροουγγαρία επιτέθηκε στην Σερβία επειδή ήταν βέβαιη ότι η Ρωσία δεν θα αντιδράσει δυναμικά. Η Μικρασιατική Εκστρατεία έλαβε χώρα με την εικασία ότι οι Σύμμαχοι θα παρέμεναν στο πλευρό μας.

Ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία το 1939 εικάζοντας ότι οι Αγγλο-Γάλλοι δεν είχαν τα κότσια να εμπλακούν σε έναν ακόμη πόλεμο εναντίον της Γερμανίας.

Η αλλαγή οπτικής της Γαλλίας στα ελληνοτουρκικά

https://ardin-rixi.gr/archives/244799

 Του Γιώργου Καραμπελιά

Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε μια αυξανόμενη μεταστροφή της γαλλικής κοινωνίας, του γαλλικού Τύπου και ενός σημαντικού μέρους της γαλλικής ελίτ σχετικά με την Ελλάδα και την επιθετική Τουρκία, μεταστροφή η οποία καταδεικνύει την προϊούσα αφύπνιση των Δυτικοευρωπαίων -των Γάλλων αρχικά, αλλά σιγά – σιγά και των υπολοίπων- απέναντι στον κίνδυνο που συνιστά, για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης, η Τουρκία του Ερντογάν.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η κυκλοφορία του δοκιμίου του πρώην διευθυντή του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου της Γαλλίας, Jean-François Colosimo, Το ξίφος και το Σαρίκι, που εκδόθηκε στα ελληνικά από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις τον Δεκέμβριο του 2021 και το οποίο παρουσιάζεται την Πέμπτη 9 Ιουνίου στις 19:30. Ένα βιβλίο που καταδεικνύει με ακλόνητα επιχειρήματα την εσώτερη ταυτότητα όλων των πλευρών του τουρκισμού, που χρησιμοποιεί ταυτόχρονα το ξίφος και το σαρίκι. Από τον Κεμάλ στον Ερντογάν η ενότητα είναι αδιαμφισβήτητη. Άλλωστε η ταύτιση του Κεμαλικού Κιλισντάρογλου με τον ισλαμιστή Ερντογάν έναντι της Ελλάδας είναι εδώ για να μας την υπενθυμίζει.

Το «διαβολικό ζευγάρι»

 

https://ardin-rixi.gr/archives/244707

του Νίκου Ντάσιου

Πριν μερικές δεκαετίες οι Γάλλοι αντιμετώπιζαν την Ελληνο-τουρκική αντιπαράθεση ως μια τριτοκοσμική σύγκρουση που απασχολούσε μερικούς ιστορικούς και οριενταλιστές. Σήμερα αντιλαμβάνονται ότι η Ρωσο-τουρκική ευρασιανική δεσποτική συμμαχία αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για τον συρρικνούμενο δυτικό κόσμο και για ότι έχει απομείνει από την δημοκρατία και την ελευθερία στις δυτικές αξίες.

Η πολιορκία

 

https://ardin-rixi.gr/archives/5968

Από το βιβλίο της Αιμιλίας Ιωαννίδου, Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης, Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2000, σελ. 71 – 94.

ΙΙ. Η πολιορκία

Στις 5 Απριλίου 1453, πενήντα τρεις μέρες πριν από την άλωση, ο νεαρός, 21 χρονών τότε, σουλτάνος Μεχμέτ έστησε τη σκηνή του μπροστά στην Κωνσταντινούπολη, αντίκρυ από την πύλη του Αγίου Ρωμανού (Τοπ Καπού – Τοπ=κανόνι, Καπού=πύλη). Εκεί παρέταξε και τους γενιτσάρους καθώς και το μεγάλο κανόνι που κατασκεύασε ο Ουρμπάν. Από την πύλη του Αγίου Ρωμανού ως τη Χαρσία ή πύλη της Αδριανούπολης (Εντιρνέ Καπού) – απ’ όπου άρχιζε η περίφημη Μέση οδός που οδηγούσε στην αγορά του Θεδόσιου, στον Ιππόδρομο και στην Αγια Σοφιά – θα δινόταν ο κύριος αγώνας, καθώς το μέρος αυτό, κοιλάδα που διέσχιζε το ποταμάκι Λύκος, εκτιμήθηκε ως το πιο πρόσφορο για την άλωση της Πόλης.

Εκεί λοιπόν στο Μεσοτείχιο όπως το ονόμαζαν, παράταξαν και οι πολιορκημένοι τις πιό εκλεκτές δυνάμεις τους. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος με τους καλύτερους τουρμάρχες του και κένταρχους και δίπλα σ’ αυτόν ο Τζουστινιάνη με τους σιδερόφραχτους πολεμιστές του. Οι πολιορκημένοι είχαν ν’ αντιτάξουν στις μεγάλες λουμπάρδες του εχθρού λιγοστά και μικρά κανόνια, που νωρίς έπαψαν να χρησιμοποιούνται καθώς έκαναν μεγαλύτερη ζημιά στα παλιά τείχη τραντάζοντάς τα, παρά στον εχθρό. Τα όπλα τους ήταν λιγοστά μολυβδοβόλα ή τούφακες (βαριά τουφέκια που ρίχνανε πέντε ίσαμε δέκα κομμάτια μολύβια σε κάθε βολή), οι τζάγρες (μηχανή με σύστημα εκτόξευσης βέλους σε μεγάλη απόσταση), τα τόξα, τα βέλη, τ’ απελατίκια (ραβδί σιδερένιο με ακίδες) και βέβαια τα σπαθιά.

Η Γενοκτονία των Ποντίων

 

https://ardin-rixi.gr/archives/244384

Του Μανώλη Εγγλέζου-Δεληγιαννάκη από την Ρήξη φ. 177

Κάθε Μάιο τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Στις 19 Μαΐου του 1915, ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Αμισό κι η ίδια αυτή μέρα είναι η εθνική γιορτή των Τούρκων. Μιλώντας για τις φρικαλεότητες (λέξη που ωχριά μπροστά στην πραγματικότητα) αυτής της περιόδου, πρέπει να συνειδητοποιούμε κάποια πράγματα, τόσο από πλευράς των θυμάτων όσο και από πλευράς των Τούρκων.

Η Γενοκτονία είναι μία, όχι περισσότερες, αναλόγως το ποιος πληθυσμός κάθε φορά ήταν στο στόχαστρο. Πρόκειται για μια πολιτική που αφορούσε τους χριστιανικούς λαούς της Ανατολής. Δεν είναι ξεχωριστή η Γενοκτονία των Ποντίων από αυτήν των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των ελληνικών πληθυσμών της υπόλοιπης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κι επειδή είναι μία η Γενοκτονία, η διεκδίκηση της δικαίωσης των θυμάτων οφείλει να είναι ενιαία, ο κατακερματισμός των προσπαθειών δεν βοηθάει ένα τόσο σοβαρό θέμα.

H πρωταθλήτρια Τραμπζονσπόρ και η ποντιακή ταυτότητα

https://ardin-rixi.gr/archives/244298

 του Μανώλη Εγγλέζου-Δεληγιαννάκη

Η πρωταθλήτρια Τουρκίας Τραμπζονσπόρ, γιόρτασε χτες την κατάκτηση του πρώτου τίτλου μετά από 38 χρόνια, σπάζοντας το σερί των ομάδων της Κωνσταντινούπολης. Εδώ, το γεγονός χαροποίησε πολλούς Πόντιους συμπατριώτες μας, αφού η Τραπεζούντα και ο Πόντος εξακολουθούν να αποτελούν σημείο αναφοράς. Την αίσθηση της κοινής, Ρωμέικης βεβαίως, κληρονομιάς, έχουν και στον Πόντο οι τωρινοί του κάτοικοι, οι ίδιοι εδώ και αιώνες, που παρέμειναν στον Πόντο μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών έχοντας εξισλαμιστεί. Οι παλιοί μιλούν ακόμα τα Ποντιακά, που στην Τουρκία ονομάζουν Romeyka, ενώ πολλοί συνειδητοποιούν πια την καταγωγή τους. Οι πιο προχωρημένοι διακηρύσσουν την Ελληνικότητά τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην τουρκική πραγματικότητα καταστολής και στοχοποίησης.

Όταν μάτωσε ο Ευφράτης

 

https://www.fosonline.gr/stiles/paraskinio/article/185144/o-eyfratis-kokkinos-ap-to-aima-ton-armenion-h-genoktonia-poy-den-anagnorisan-pote-oi-toyrkoi

Στις 24 Απριλίου του 1915, οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν 250 πνευματικούς ηγέτες των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη. Η μέρα έμεινε γνωστή ως η «Κόκκινη Κυριακή».

Οι άντρες μεταφέρθηκαν σε φυλακές στην Άγκυρα, όπου βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν.

Λίγοι τυχεροί κατάφεραν να δραπετεύσουν με τη βοήθεια ισχυρών φίλων τους από το εξωτερικό.

Οι συλλήψεις δεν έγιναν τυχαία.

Remaining Time -0:00

 

Εξυπηρετούσαν το στόχο της κυβέρνησης, που ήταν η εξόντωση των Αρμενίων.

Την 24^η Απριλίου, οι Τούρκοι επιτέθηκαν στο «κεφάλι», την πνευματική αφρόκρεμα του λαού.

Σειρά είχαν όλοι οι υπόλοιποι.

Τουρκική δημοκρατία και δικαιοσύνη...

https://ardin-rixi.gr/archives/244003

 του Σωτήρη Κύρμπα

Ήταν μέρες πασχαλινές όταν ο Τούρκος επιχειρηματίας αλλά και ακτιβιστής Οσμάν Καβαλά καταδικάστηκε από την τουρκική “δικαιοσύνη” σε ισόβια (και μάλιστα χωρίς δυνατότητα έφεσης ή αποφυλάκισης υπό όρους) και ίσως το σημερινό σχόλιο να φανεί ανεπίκαιρο και παρωχημένο.

Δεν είναι. Όπως δεν είναι ανεπίκαιρα τα καθημερινά σοβαρά προβλήματα που έχουν να κάνουν με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην γειτονική χώρα που εξάλλου παραβιάζονται… καθημερινά.