Η Αποκάλυψη

 

Η Αποκάλυψη είναι ένα βιβλίο που αποτελείται από οράματα που είδε ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Οράματα που δεν τα είδε μεμιάς ούτε σε χρονολογική σειρά. Γι' αυτό και αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο δεν διαβάζονται γραμμικά. Η Αποκάλυψη, σε αντίθεση με το τι πιστεύουν οι περισσότεροι, δεν μιλά για τρομερές καταστροφές και χρόνια μαύρα που θα πέσουν στην ανθρωπότητα. Δεν είναι ένα βιβλίο που θέλει να προκαλέσει τρόμο και φόβο. Η Αποκάλυψη δεν είναι ένα βιβλίο που μιλά για το τέλος ενός κόσμου. Η Αποκάλυψη είναι ένα βιβλίο αισιόδοξο που μιλά για τη γέννηση ενός νέου κόσμου, ενός κόσμου όπου το κακό δε θα έχει θέση. Είναι μια διαβεβαίωση ότι όσα κακά κι αν πέσουν στην ανθρωπότητα στο τέλος ο ερχομός του Χριστού ως Βασιλιά πια, με όλη του τη δόξα, θα σημάνει την αρχή μιας νέας ζωής όπου ο άνθρωπος θα επανέλθει στη προπτωτική του κατάσταση. Δε διαβάζεται η Αποκάλυψη με αγωνία και άγχος. Διαβάζεται για να απομακρύνει τον φόβο, των αγωνία και το άγχος.

γέρ. Αρσένιος «περί Χιλιετούς βασιλείας του Χριστού»

 

https://www.pemptousia.gr/2014/12/o-ger-arsenios-peri-tis-epigias-chilietous-vasilias-tou-kiriou/

Αλέξιος Παναγόπουλος (Academic.Prof.DDDr.Habil.)

Στον δεύτερο υπότιτλο του ως άνω βιβλίου του γέροντα: «περί Χιλιετούς βασιλείας του Χριστού»[1], γίνεται έλεγχος γι’ όλους αυτούς που ερμηνεύουν την χιλιετή βασιλεία του Χριστού επί της γής. Ο γέροντας επισημαίνει ότι το χωρίο αυτό ομιλεί ξεκάθαρα «περί ΨΥΧΩΝ», που μαρτύρησαν για το όνομα του Χριστού, οι οποίες ψυχές βασίλευσαν «μετά του Χριστού χίλια έτη και οι λοιποί των νεκρών (οι αμαρτωλοί) ούκ έζησαν έως τελεσθή τα χίλια έτη»[2]. Ο γέροντας στην ερμηνευτική του αυτή διατύπωση χρησιμοποιεί εύστοχα την διατριβή επί διδακτορία του π. Ιωάννη Ρωμανίδη, με τίτλο: «το προπατορικόν αμάρτημα».[3] Όπου ο π. Ιωάννης σημειώνει ότι η πνευματική ανάσταση του ανθρώπου, ως πρώτη ανάσταση, γίνεται εδώ στη γη με την αναγέννηση του ανθρώπου μέσω των ιερών μυστηρίων του Χριστού. Αυτοί που σωματικά θα αποθνήσκουν, ενόσω έζησαν την ειλικρινή μυστηριακή ζωή επί της γης, θα «υπάγουν» και θα «συζούν» με τον Κύριο στον ουρανό «απολαμβάνοντες μερικώς, των αγαθών της βασιλείας του Χριστού επί χίλια έτη, δηλαδή κατά την μακράν και ακαθόριστον περίοδον μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας».

Σε αυτους τους πραγματικά πιστούς «ο δεύτερος θάνατος, η αποκοπή δηλαδή από τον Θεόν, δεν έχει εξουσίαν», γιατι αυτοι θα απολαμβάνουν μερικώς τα αγαθά της βασιλείας του Χριστού, έως την Β’ Παρουσία και δίκαιη ανταπόδοση των αιώνων. Πρώτος θάνατος επισημαίνεται ότι είναι ο σωματικός, δηλαδή με τον επίγειο σωματικό θάνατο του ανθρώπου, ο οποίος έχει εξουσία πάνω σε όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων και όλων των εποχών. Όσον αφορά το «δέσιμον του Σατανά», προϋποθέτει την απόλυτη εξουσία που είχε ο Σατανάς πάνω στους ανθρώπους μετά την παράβαση των πρωτοπλάστων. Μετα δηλαδή την προπατορική αμαρτία ως αποτέλεσμα παράβασης και παρακοής, ακόμα και οι αγιότεροι προφήτες και δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης μετά τον σωματικό θάνατο επί της γής θα οδηγούντο στον Άδη. Αυτή η κατάσταση διήρκεσε μέχρι τότε που «κατελύθη» η εξουσία του Εωσφόρου, δηλαδή μέχρι τότε που ο Θεάνθρωπος Χριστός ανέλαβε την σωτηρία του ανθρώπινου γένους με αντάλλαγμα την σταυρική Του θυσία. Μετά απ’ αυτή τη θυσία του Χριστού, ουδείς βρίσκεται υπο την εξουσία του Εωσφόρου, πλήν εκείνων που από μόνοι τους επιθυμούν να παραδίδουν τον εαυτό τους στο Σατανά και στα έργα του.

The Four Horsemen of the Apocalypse - Who Are They & What Do They Represent?

 

Για την Αποκάλυψη του Ιωάννου

https://www.pemptousia.gr/2021/12/ikoumenios-ti-mas-didaski-me-tin-apokalipsi-o-ieros-mathitis-tou-christou/

 (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Οικουμενίου: Ερμηνεία της Αποκαλύψεως του Ιωάννου

Λόγος πρώτος

Διακηρύσσει κάπου ένα ιερό απόφθεγμα πως όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη· διότι μέσω του Αγίου Πνεύματος οδηγήθηκαν στη σοφία όλοι όσοι μας εκήρυξαν τον λόγο της σωτηρίας, τόσο οι προφήτες όσο και οι απόστολοι και ευαγγελιστές. Όμως ο θεσπέσιος Ιωάννης αναδείχτηκε αγιότερος από όλους τους κήρυκες και πνευματικότερος από κάθε πνευματικό, επειδή έγειρε στο στήθος του Κυρίου και με τη διάπυρη αγάπη του

απέσπασε πλουσιότερη τη χάρη του Πνεύματος.

Όσοι με αδικίες πλούτισαν

 

Ουαί σε εσάς, οι οποίοι αποκτάτε ασήμι και χρυσό με αδικίες και λέτε: 

"Γίναμε πλούσιοι, έχουμε πλούτη και περιουσίες 

και έχουμε αποκτήσει όλα όσα θέλαμε. 

Και τώρα ας κάνουμε αυτό που σκοπεύαμε, 

γιατί έχουμε συγκεντρώσει άργυρο, 

πολλοί είναι γεωργοί που δουλεύουν στα χωράφια μας 

και οι σιταποθήκες μας γεμάτες σαν ύδωρ(που ξεχειλίζει)".

Σχόλια στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη

https://adrahti.blogspot.com/2021/08/blog-post.html

 […] ὅλα ὅσα περιγράφονται στὴν Ἀποκάλυψη, ἐνῶ φαίνεται νὰ ἀφοροῦν ἕνα ἔσχατο μέλλον, κατ’ οὐσίαν ἰσχύουν γιὰ τὴν παρούσα ζωὴ ἑκάστου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος θὰ ζήσει κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του εἴτε τὰ δεινὰ τῆς ἀποστασίας εἴτε τὴν παρουσία τῆς θείας Βασιλείας σὲ νοητὸ καὶ πνευματικὸ ἐπίπεδο. Τελικὰ τὸ «παιχνίδι» τῆς ἱστορίας παίζεται ἐπὶ τῆς ἁγίας Τραπέζης ἑκάστου ναοῦ κατὰ τὴν ἐνεργούμενη πράξη τῆς θείας Εὐχαριστίας: ὅσοι μὲ τὸν Χριστό, ὅσοι χωρὶς τὸν Χριστό. Τὰ ἔσχατα γίνονται παρόντα καὶ τὰ παρόντα ἐκτείνονται στὰ ἔσχατα.

[…] ἀντὶ νὰ παραμείνουμε στὴ σχέση μὲ τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης, παρασυρθήκαμε στὴ φαντασιακή, ἴσως καὶ ψυχολογική, ἰδέα ἑνὸς τρομοκράτη Θεοῦ ποὺ ἐξαπολύει τὴν ὀργή του σὲ ὅσους δὲν ὑπακούουν στὶς ὑποδείξεις του. Ἔτσι ἀφαιρέσαμε τὴν ἀπελευθερωτικὴ δύναμη τῆς μετάνοιας καὶ ἀναδείξαμε συμβάσεις συναλλαγῆς μὲ τὸν Θεό, ποὺ τὸν ἀντιλαμβανόμαστε ὡς Θεὸ τῆς θρησκείας καὶ ὄχι τῆς Ἐκκλησίας.

Τα ύστερα του κόσμου !

https://www.romfea.gr/diafora/36126-i-katara-tis-soragias

Tου Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου

«Ἤθελον τοῦ σιωπᾶν εἴθε καί ἐδυνάμην».

Ὅσες φορές, λίγες εὐτυχῶς, κατέθεσα κάποιες σκέψεις ἤ θέσεις γιά θέματα τῆς ἐπικαιρότητας, κάποιοι ἀδελφοί ἄρχιζαν τόν ἀντίλογο μέ βολές κατά ριπάς καί τίς γνωστές κατηγορίες τοῦ οἰκουμενιστῆ, τοῦ φιλοπαπικοῦ, τοῦ αἱρετικοῦ καί παρόμοια.

Συνήθως δέν ἀπαντῶ γιατί δέν ἔχει νόημα. Προτιμῶ τή σιωπή. Νιώθω ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί εἶναι τόσο προσκολλημένοι στίς μονομανιακές σκέψεις τους, πού εἶναι ἀδύνατος ὁ διάλογος μαζί τους. Ἔχω τήν αἴσθηση ὅτι ἄν τούς γκρεμίσεις τόν μύθο, θά χάσουν τό ἔδαφος κάτω ἀπό τά πόδια τους. Πολύ σωστά ἔλεγε ὁ Ἄρθουρ Καῖστλερ, «τίποτα δέν εἶναι πιό ὀδυνηρό ἀπό τό γκρέμισμα ἑνός μύθου».

Έκτη Σφραγίδα

Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην, καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο, καὶ ὁ ἥλιος μέλας ἐγένετο ὡς σάκκος τρίχινος, καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἷμα,
καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, ὡς συκῆ βάλλουσα τοὺς ὀλύνθους αὐτῆς, ὑπὸ ἀνέμου μεγάλου σειομένη,
καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον ἑλισσόμενον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν·
καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων,
καὶ λέγουσι τοῖς ὄρεσι καὶ ταῖς πέτραις· πέσατε ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ ἀρνίου,
ὅτι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται σταθῆναι;


Η αφαίρεση της έκτης σφραγίδας συμβολίζει εκείνες τις τρομερές συμφορές και τα σημεία των στοιχείων της φύσης που θα συμβούν στη γη κατά την τελευταία περίοδο της ύπαρξής της πριν το τέλος του κόσμου- τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και την τελική κρίση.Πρόκειται για τα ίδια εκείνα σημεία που ο Κύριος προφήτευσε λίγο πριν το σταυρικό του μαρτύριο(Ματθ.24:29,Λουκ 21:25-26) 

Η Τελική Κρίση

https://www.isagiastriados.com/index.php/articles/paterika-keimena-2/3778-pote-tha-ginei-i-deftera-parousia

Αγίου  Νικολάου Βελιμίροβιτς

Οἱ προφητεῖες τοῦ Κυρίου γιὰ τὰ γεγονότα ποὺ θὰ συμβοῦν κατὰ τὸ τέλος τοῦ κόσμου, τὸ ἴδιο τὸ τέλος καὶ ἡ τελικὴ κρίση, δὲν ἔχουν ἀκόμα ἐπαληθευτεῖ. Ὅποιος ἔχει μάτια ὅμως βλέπει καθαρὰ πὼς στὶς μέρες μας, τὰ γεγονότα ποὺ εἶπε πὼς θὰ εἶναι σημεῖα τῶν καιρῶν ὅτι ἔρχεται τὸ τέλος, ἔχουν ἀρχίσει νὰ ἐμφανίζονται στὸν κόσμο. Δὲν ἔχουν ἤδη ἐμφανιστεῖ διάφοροι γυρολόγοι τῆς χαρᾶς, ποὺ γυρεύουν ν᾽ ἀντικαταστήσουν τὸν Χριστὸ καὶ τὴ διδασκαλία Του μὲ τὸν ἑαυτό τους καὶ τὴ δική τους διδασκαλία; Δὲν ἔχουν ξεσηκωθεῖ ἔθνη ἐνάντια σὲ ἄλλα ἔθνη καὶ βασιλεῖες ἐνάντια σὲ βασιλεῖες; Δὲν τρέμει ἡ γῆ καὶ οἱ καρδιές μας μαζί της μὲ τοὺς πολέμους καὶ τὶς ἐπαναστάσεις ποὺ γίνονται σὲ ὅλον τὸν πλανήτη; Δὲν εἶναι πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ προδίδουν τὸν Χριστὸ κι ἄλλοι ποὺ ἀρνοῦνται τὴν Ἐκκλησία Του; Δὲν ἔχει περισσέψει ἡ ἀνομία, δὲν ἔχει ψυχραθεῖ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν; Δὲν ἔχει κηρυχτεῖ τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ σ᾽ ὁλόκληρο τὸν κόσμο, «εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι» (βλ. Ματθ. κδ´ 3-14);

Η ρήξη με την εξουσία στην Αποκάλυψη

adrahti

[…] Πολιτικὰ τὴν ἐποχὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης ἡ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία βρίσκεται στὸ ἀπόγειο τῆς ἐπέκτασης τῶν ὁρίων της. Περιλαμβάνει ὅλο σχεδὸν τὸν μεσογειακὸ χῶρο καὶ μάλιστα σὲ μεγάλο βάθος. Ὁ πληθυσμὸς τῆς ὑπαίθρου, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀστικῶν κέντρων βρίσκεται σὲ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση, ἐξαιτίας πολλῶν οἰκονομικῶν κρίσεων καὶ πολέμων, ἀλλὰ καὶ ἐξαιτίας τῶν τεράστιων δαπανῶν ποὺ ἀπαιτοῦνταν γιὰ τὴ συντήρηση τοῦ πολυάριθμου στρατοῦ καὶ τῆς πολυδάπανης κρατικῆς μηχανῆς. Στὴν κοινωνία κυριαρχοῦν νεόπλουτοι ἐπαρχιῶτες, ἐνοικιαστὲς φόρων καὶ μεγαλογαιοκτήμονες, ποὺ προκαλοῦν τὴν ἔντονη ἀντίδραση τῶν λαϊκῶν στρωμάτων μὲ τὴν ἀλόγιστη κατασπατάληση τοῦ πλούτου τους. Οἱ κοινωνικὲς ἀντιθέσεις εἶναι ὀξύτατες, ἡ διάδοση τῆς δουλείας εἶναι εὐρεία, ἡ ὠμὴ βία τῶν κρατούντων σὲ βάρος τῶν κατακτημένων λαῶν καὶ ἡ ἀπληστία τῶν πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν ἀξιωματούχων εἶναι ἐμφανέστατες. Ἡ κοινωνία λοιπὸν αὐτὴ ποὺ βρίσκεται σὲ ἀποσάθρωση ἐπιχειρεῖται νὰ διακυβερνηθεῖ μὲ τὴν προβολὴ τῆς λατρείας τοῦ αὐτοκράτορα. Ἔτσι ὁ αὐτοκράτορας ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Δομιτιανοῦ ἀναγορεύεται «κύριος καὶ θεός». Ἡ θεοκρατικὴ αὐτὴ θεμελίωση τῆς λειτουργίας τῆς ἐξουσίας, παρμένη ἀπὸ τὰ βασίλεια τῆς Ἀνατολῆς, στηρίζεται στὸν ἐπίγειο θεό – αὐτοκράτορα. Δὲν περιορίζεται δηλαδὴ στὴ μέχρι τώρα χρήση τῆς ἐπίσημης πολιτικῆς λατρείας, ἀλλὰ θεοποιεῖ τὸν ἴδιο τὸν αὐτοκράτορα.

Ζούμε άραγε σε «αποκαλυπτικούς» καιρούς;

Mikhail Polsky

Πρόλογος του μεταφραστή

Ζούμε άραγε σε «αποκαλυπτικούς» καιρούς;

Το άρθρο που ακολουθεί γράφτηκε το 1938 από τον πρωτοπρεσβύτερο Mikhail Polsky, έναν από τους συνεργάτες του Πατριάρχη Μόσχας αγίου Τύχωνα (1865-1925). Στο κείμενο αυτό ο π. Μιχαήλ, βασισμένος στον καθιερωμένο κανόνα ότι «η Γραφή ερμηνεύεται διά της Γραφής»,  εξηγεί τι σημαίνει ο περιβόητος «αριθμός του Θηρίου»: το 666. 

Στα αποκαλυπτικά κείμενα ο όρος «Θηρίο» παραπέμπει ρητά στα διάφορα αυτοκρατορικά συστήματα εξουσίας, παρελθόντα, υφιστάμενα ή αναμενόμενα. Στη βάση αυτή ο π. Μιχαήλ αποφενακίζει δραστικά τη συζήτηση για το εσχατολογικό «Θηρίο» της Αποκαλύψεως.  Αν το 666 δεν είναι παρά ο αριθμός της «κοσμικής ταυτότητας» του «Θηρίου» κι αυτό δεν είναι παρά η έσχατη-τελευταία πολιτισμική ενσάρκωση του ήδη και σε κάθε εποχή υφιστάμενου «άρχοντος του κόσμου τούτου», τότε η ερμηνεία του αριθμού οφείλει να μας δείχνει, ποια είναι τα συγκεκριμένα και ουσιαστικά «στοιχεία» της ταυτότητας του εσχατολογικού «Θηρίου», ώστε να μπορούμε να αναγνωρίζουμε την παρουσία του.

Αυτό ακριβώς κάνει εδώ ο π. Μιχαήλ. Και μάλιστα με έναν τρόπο, που μας αφήνει κυριολεκτικά άναυδους - άφωνους. Κατάπληκτοι ανακαλύπτουμε το μέγεθος της τύφλας μας, ως προς το νόημα των βιβλικών κειμένων. Επιβεβαιώνονται και στην προκειμένη περίπτωση τα λόγια του Χριστού για τους «έξω», πως μάτια έχουν και δεν βλέπουν, αυτιά έχουν και δεν ακούνε.[1]

Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος

imconstantias

Ρένος Κωνσταντίνου, Θεολόγος

Ο ευαγγελιστής Ιωάννης ήταν γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και αδελφός του αποστόλου Ιακώβου. Στην αρχή ήταν μαθητής του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και  Βαπτιστή του Κυρίου μας. Στη συνέχεια κλήθηκε από τον ίδιο τον Χριστό και έγινε μαθητής Του. Ήταν ένας από τους Δώδεκα μαθητές Του, και μάλιστα ο μαθητής «όν ήγάπα ο Ιησούς». Ήταν δηλαδή ο αγαπημένος του μαθητής και μαζί με τον Ιάκωβο και τον Πέτρο ήταν ο στενός κύκλος των μαθητών του Κυρίου. Ήταν θα λέγαμε οι στενοί Του συνεργάτες.

Ο απόστολος Ιωάννης είναι ο συγγραφέας του 4ου κατά σειρά Ευαγγελίου στην Καινή Διαθήκη, καθώς επίσης τριών Καθολικών Επιστολών και της Αποκάλυψης. Τη ζωή του κοντά στον Κύριο τη γνωρίζουμε μέσα από τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης. Αξιοσημείωτο είναι  ότι κατά την ώρα του Πάθους και ενώ οι άλλοι μαθητές εγκατέλειψαν τον Κύριο, Ο Ιωάννης έμεινε δίπλα στον Χριστό μαζί με τις μυροφόρες. Σε αυτόν εμπιστεύθηκε την Μητέρα του, την Υπεραγία Θεοτόκο, ο Χριστός, προτού πεθάνει πάνω στο Σταυρό.

Αντρέι Ταρκόφσκυ:Η Αποκάλυψη είναι η εικόνα της ανθρώπινης ψυχής, η εικόνα του ανθρώπου με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του

Αντρέι Ταρκόφσκυ

Δε συνηθίζω καθόλου να μιλώ μέσα σε εκκλησίες και περισσότερο για θέματα όπως η Αποκάλυψη. Έχω επίγνωση της αδυναμίας μου να αναφερθώ σε ένα τόσο μεγάλο θέμα, αλλά θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας το νόημα που αντιπροσωπεύει η Αποκάλυψη για μένα σαν καλλιτέχνη. Η ίδια μου η ζωή τον τελευταίο καιρό πήρε μια αποκαλυπτική στροφή και αυτό με υποχρεώνει να κάνω κάποιες σκέψεις. 

Η αποκάλυψη είναι ίσως το ποιό μεγάλο ποιητικό έργο που δημιουργήθηκε ποτέ. Εμπνευσμένη από μια ανώτερη δύναμη, εκφράζει από μόνη της όλους τους Νόμους που θεσπίστηκαν άνωθεν για τον άνθρωπο. Αιώνες τώρα γίνονται επιστημονικές συζητήσεις πάνω στα διάφροα κείμενα της Αποκάλυψης. Συνοπτικά, ἐχουμε συνηθίσει στις ιστορικές έρευνες της Αποκάλυψης, στις διάφορες ερμηνείες της. Τελικά κάνουμε ακριβώς ό,τι δεν πρέπει, γιατί η Αποκάλυψη δεν είναι για να ερμηνευτεί, δεν περιέχει σύμβολα, αλλά οράματα. Μπορούμε να αποκρυπτογραφήσουμε ένα σύμβολο, να βγάλουμε ένα ακριβές νόημα, μια φόρμουλα, αλλά το όραμα δεν μπορούμε να το καταλάβουμε· μπορούμε να το εννοήσουμε ή να το νιώσουμε σε σχέση με τις απεριόριστες δυνατότητες ερμηνείας που περιέχει. Η εικόνα είναι η έκφραση των άπειρων δεσμών με τον κόσμο, με το απόλυτο, με το άπειρο.

Αποκαλύπτεται "το τρίτο μυστικό της Φάτιμα";

protothema

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Emmett O’Regan, ένα τσουνάμι-γίγας θα «καταπιεί» ολόκληρες πολιτείες, σβήνοντάς τις από τον χάρτη

Μια καθολική μοναχή, η οποία είχε προβλέψει με ακρίβεια τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την απόπειρα δολοφονίας του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β' το 1981, είχε διατυπώσει μια μυστική προφητεία σύμφωνα με την οποία ένα τεράστιο τσουνάμι θα αφάνιζε ένα μεγάλο μέρος των ΗΠΑ, ισχυρίζεται στο βιβλίο του ο συγγραφέας Emmett O’Regan.


Η αδελφή Λουσία της Φάτιμα είχε δει σε ένα όραμα έναν μεγάλο σεισμό και την «θάλασσα να ξεχειλίζει από τα όριά της και να παρασύρει τα πάντα». Τα οράματα της αδελφής Λουσία έχουν επικυρωθεί από το Βατικανό, το οποίο έχει μάλιστα ξεκινήσει και τις διαδικασίες αγιοποίησής της.

Αποκάλυψη

agiazoni
Freeman Stephen, Fr



Λίγες διδαχὲς τῆς Χριστιανικῆς πίστης ἔχουν τόσο εὔκολα παρερμηνευτεῖ καὶ ἐφαρμοστεῖ τόσο ἐσφαλμένα ὅσο αὐτὲς ποὺ ἀναφέρονται στὸ «Τέλος τοῦ Κόσμου». Ἡ Χριστιανικὴ ἱστορία, τόσο τῆς Ἀνατολῆς ὅσο καὶ τῆς Δύσης, μπορεῖ νὰ παρουσιάσει πολλὰ παραδείγματα τέτοιων παρερμηνειῶν- κάποιες ἀπὸ τὶς ὁποῖες ὁδήγησαν μάλιστα καὶ σὲ λουτρὰ αἵματος κατὰ τὶς χειρότερες περιόδους τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ὁ «ἀποκαλυπτισμός», δηλαδὴ ἡ πίστη στὸ τέλος τῆς ἱστορίας, ἐπέδρασε πολὺ δυναμικὰ στοὺς πολιτισμοὺς ὅπου ξαπλώθηκε ἡ Χριστιανοσύνη. Ἀρκετὲς οὐτοπίες (Μαρξισμός, Ναζισμός, Σεκταριστικὸς Χιλιασμὸς κλπ.) εἶναι ὅλες παράγωγά τῆς παρερμηνευμένης Χριστιανικῆς ἰδέας.

Ἡ εἰκόνα γιὰ τὸ τέλος τοῦ κόσμου μπορεῖ νὰ κατανοηθεῖ μὲ δύο τρόπους. Καὶ στὶς δύο περιπτώσεις τὰ χειρότερα ἀποτελέσματα τὰ βρίσκουμε στὶς ὁμάδες ποὺ ὄχι μόνο πιστεύουν σὲ κάποιο εἶδος «ἀποκαλυπτισμοῦ» ἀλλὰ καὶ στὸ ὅτι οἱ δικές τους ἐνέργειες μποροῦν νὰ ἐπιφέρουν ἕνα ἄμεσο ἀποτέλεσμα στὸν ἐρχομὸ τοῦ τέλους.

Ἀναρίθμητες σέκτες ἀποκαλυπτισμοῦ ἔχουν ἀναφυεῖ μέσα σὲ διάφορες Χριστιανικὲς αἱρέσεις ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς σὲ Ἀμερικανικὸ ἔδαφος, μιᾶς χώρας ὅπου οἱ πρῶτοι Εὐρωπαῖοι ἄποικοι εἶχαν μιὰ ἀναμφισβήτητα ἀποκαλυπτικὴ ἰδέα γιὰ τὸν κόσμο. Ἀκόμα καὶ ὁ Ἰσλαμισμός, ποὺ κάποτε περιγράφεται ἀπὸ τοὺς Ὀρθόδοξους Πατέρες ὡς «αἵρεση» ἀντὶ ὡς «νέα θρησκεία», διαθέτει τὸ ἀποκαλυπτικό του στοιχεῖο, ἰδιαίτερα ἀνάμεσα σὲ ἐξτρεμιστικὲς ὁμάδες.

Αποφυγή λαθών όταν διαβάζουμε την Αποκάλυψη του Αγ.Ιωάννη

1.Δεν θα έπρεπε να ερμηνεύουμε τις εικόνες και τα οράματα αυτά ούτε πολύ στενά ούτε πολύ συγκεκριμένα.Πολλά από τα σύμβολα της Αποκάλυψης είναι τόσο σαρωτικά στην εφαρμογή τους που δεν μπορούν να χωρέσουν σε κανένα είδος απλού πεζού λόγου.Κάποιος με πλούσια εμπειρία και γνώση θα εμβαθύνει περισσότερο σε αυτά από κάποιον που στερείται γνώσης και εμπειρίας.Επίσης,καθώς η ιστορία βαίνει προς το τέλος της,η σημασία κάποιων εικόνων  θα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη.Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Αβέρκιος αναφέρει ότι κάποιες από τις εικόνες αυτές απλά δεν μπορούν να κατανοηθούν ακόμη,ενώ  τολμά να ερμηνεύει κάποιες άλλες βασισμένος στην εμπειρία του από τους πολέμους του 20ου αιώνα.

2.Πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στο να διακρίνουμε ανάμεσα σ'εκείνα τα χωρία που αναφέρονται στον πεπτωκότα κόσμο της γης και σ'εκείνα που αναφέρονται στα επουράνια.Παρερμηνείες της Αποκάλυψης συχνά συγχέουν τις δυο αυτές σφαίρες προσπαθώντας να αποδώσουν στον γήινο κόσμο προφητικά οράματα που αναφέρονται στον άλλο κόσμο(όπου υπάρχει τέλος στην αρρώστια και στη λύπη,όπου δεν υπάρχει θάνατος και όπου "πάρδαλις συναναπαύσεται ερίφω"-Ησ.11:6).Αυτό είναι το μοιραίο λάθος της χιλιαστικής ερμηνείας,η οποία επικρατεί στον προτεσταντικό κόσμο σήμερα,και κατά την οποία τα "χίλια έτη" του κεφ.20 αποτελούν μια παραδείσια ιστορική εποχή.Κατά την ίδια ερμηνεία επίσης,αποδίδονται στην επίγεια Ιερουσαλήμ της Παλαιάς Διαθήκης προφητείες οι οποίες αναφέρονται μόνο στην επουράνια Ιερουσαλήμ του μέλλοντος αιώνος.
Υπάρχουν φορές που ακόμα και ορθόδοξοι σχολιαστές έχουν διαφορετικές ερμηνείες γι'αυτά τα οράματα και τις εικόνες τους.Ωστόσο,δεν θα έπρεπε να σπεύδουμε να ψάξουμε για "αντιφάσεις" εξαιτίας αυτού.Στη συμβολική γλώσσα,οι εικόνες συμβαίνει συχνά να έχουν πολλαπλές σημασίες και επίπεδα ερμηνείας.Έτσι τα παράξενα πλάσματα του κεφ. 9 μπορεί να σημαίνουν σύγχρονα τρομακτικά όπλα,αλλά μπορεί,επίσης να συμβολίζουν δαίμονες καθώς και τα ανθρώπινα πάθη..Ο "μέγας αστήρ" του κεφ. 8 μπορεί να είναι ένας μετεωρίτης ή πύραυλος ή κάποιο άλλο φυσικό αίτιο καταστροφής,μπορεί όμως επίσης,να συμβολίζει και τον διάβολο.

Ο Ενώχ και ο Ηλίας τον καιρό του Αντιχρίστου

 3 καὶ δώσω τοῖς δυσὶ μάρτυσί μου, καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους. 4 οὗτοί εἰσιν αἱ δύο ἐλαῖαι καὶ αἱ δύο λυχνίαι αἱ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τῆς γῆς ἑστῶσαι. 5 καὶ εἴ τις αὐτοὺς θέλει ἀδικῆσαι, πῦρ ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν καὶ κατεσθίει τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν· καὶ εἴ τις θελήσει αὐτοὺς ἀδικῆσαι, οὕτω δεῖ αὐτὸν ἀποκτανθῆναι. 6 οὗτοι ἔχουσιν ἐξουσίαν τὸν οὐρανόν κλεῖσαι, ἵνα μὴ ὑετὸς βρέχῃ τὰς ἡμέρας τῆς προφητείας αὐτῶν, καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν ἐπὶ τῶν ὑδάτων στρέφειν αὐτὰ εἰς αἷμα καὶ πατάξαι τὴν γῆν ἐν πάσῃ πληγῇ, ὁσάκις ἐὰν θελήσωσι.



Για το διάστημα αυτών των 1260 ημερών,"δύο μάρτυρες του Θεού",θα κηρύξουν στους ανθρώπους μετάνοια και θα τους αποτραβήξουν από την εξαπάτηση του Αντιχρίστου.Όλοι οι Άγιοι Πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας,σχεδόν ομόφωνα,συμφωνούν ότι οι δύο αυτοί μάρτυρες είναι ο Ενώχ και ο Ηλίας της Παλαιάς Διαθήκης,οι οποίοι ανελήφθησαν στον ουρανό.Για όσο διάστημα θα κηρύττουν,και ενώ θα έχουν εξουσία πάνω στα στοιχεία της φύσης ώστε να ελέγχουν και να κάνουν τους ασεβείς να μετανοήσουν,οι ίδιοι θα παραμένουν αβλαβείς.

Οι Επτά Εκκλησίες της Αποκάλυψης ως επτά εποχές του Χριστιανισμού

Κατά μία άποψη οι Επτά Εκκλησίες συμβολίζουν επτά περιόδους στη ζωή ολόκληρης της Εκκλησίας του Χριστού,από την ίδρυσή της μέχρι το τέλος του κόσμου:

1)Η Εκκλησία της Εφέσου σηματοδοτεί την πρώτη περίοδο, δηλ. την Αποστολική Εκκλησία που μοχθούσε και δεν λύγιζε στον αγώνα της εναντίον των πρώτων αιρετικών,των Νικολαϊτών.Σύντομα,όμως,εγκατέλειψε την καλή συνήθεια να ευεργετεί τον πλησίον-την "κοινωνία των αγαθών"(τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφῆκας).

2)Η Εκκλησία της Σμύρνης σηματοδοτεί τη δεύτερη περίοδο,εκείνη των διωγμών εναντίον της Εκκλησίας,οι οποίοι ήταν δέκα συνολικά.

3)Η Εκκλησία της Περγάμου σηματοδοτεί την τρίτη περίοδο,την εποχή των Οικουμενικών Συνόδων και της μάχης εναντίον των αιρέσεων με το ξίφος του λόγου του Θεού.

4)Η Εκκλησία των Θυατείρων είναι η τέταρτη περίοδος.Η εποχή κατά την οποία ο Χριστιανισμός άνθισε ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης.