perfumy

perfumy (język polski)

damskie perfumy (1.1)

wymowa:

IPA: [pɛrˈfũmɨ], AS: [perfũmy], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kosmet. roztwór alkoholowy odpowiednio dobranych substancji zapachowych, stosowany jako kosmetyk

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	perfumy
dopełniacz	perfum
celownik	perfumom
biernik	perfumy
narzędnik	perfumami
miejscownik	perfumach
wołacz	perfumy

przykłady:

(1.1) Cały obszar Wysp Kanaryjskich to strefa wolnocłowa, nie ma więc sensu odkładać zakupów perfum czy alkoholi na ostatnią chwilę przed odlotem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zapach, pachnidło; daw. dziś gw. perfuma; st.pol. wódka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wonności

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. perfumeria ż, perfumowanie n, perfumiarstwo n, perfumiarz m, fuma ż, fumarium n, wyperfumowanie n, perfuma ż

czas. perfumować ndk., wyperfumować dk.

przym. perfumeryjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. parfum < franc. per + fumée → przez dym < łac. per fumum

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) perfume, scent
• arabski: (1.1) نشا ż, عطر m
• czeski: (1.1) parfém m, voňavka ż
• fiński: (1.1) hajuvesi, parfyymi, hajuste
• francuski: (1.1) parfum m
• grenlandzki: (1.1) tipigissoq
• gudźarati: (1.1) અત્તર n (attara)
• hebrajski: (1.1) בושם
• jidysz: (1.1) פּאַרפֿום m, פּאַרפֿומע ż
• kataloński: (1.1) perfum m
• malgaski: (1.1) ranomanitra
• rosyjski: (1.1) духи
• rumuński: (1.1) parfum n
• sanskryt: (1.1) आमोद
• serbsko-chorwacki: (1.1) parfem
• sranan tongo: (1.1) switismeri
• szwedzki: (1.1) parfym w
• tahitański: (1.1) monoʻi
• tok pisin: (1.1) sanda
• turecki: (1.1) parfüm
• węgierski: (1.1) illatszer, parfüm
• wilamowski: (1.1) perfüm
• włoski: (1.1) profumo m

źródła: