Inżynier

Inżynier – osoba, która ma umiejętności i wiedzę zdobytą w zakresie nauk inżynieryjnych i technicznych^[1]. Jest to także określenie tytułu zawodowego^[2] nadawanego przez uczelnie wyższe po ukończeniu studiów inżynierskich.

Etymologia słowa

Słowa inżynieria i inżynier pochodzą od francuskich wyrazów ingénieur oraz ingénierie. Określenia te pochodzą z kolei od starofrancuskiego terminu engigneor^[3].

Francuskie ingénieur (człowiek twórczego umysłu, wynalazca, konstruktor w rozumieniu projektant i wykonawca w jednym) jest wyrazem ogólnoromańskim – z łacińskiego ingeniosus (wł. ingegnoso) oznaczającego osobę wyszkoloną, co pochodzi od łacińskiego ingenium (charakter, inteligencja, talent). Z języków romańskich przeszedł do innych języków indoeuropejskich. Bezpośrednią kontynuacją łacińskiego ingenium jest francuskie engin (narzędzie, broń, maszyna) i angielskie engine^[4].

Umiejętności

Inżynier stosuje metody naukowe oraz naukowy punkt widzenia do rozwiązywania i analizowania problemów technicznych, w czym pomaga mu jego wykształcenie. Praca inżyniera w znaczniej mierze jest umysłowa i kreatywna. Wymaga ona również umiejętności zarządzania^[5].

Wykształcenie inżynierskie

W szkolnictwie wyższym wiedza ta jest często poświadczana tytułem zawodowym. Przykładowo w Polsce tytuł inżynierski to inżynier (odpowiednik ang. Bachelor of Engineering) lub magister inżynier (odpowiednik ang. Master of Engineering); nadaje się go na podstawie rozporządzenia^[6], natomiast w Niemczech istnieje ustawa o ochronie tytułu zawodowego Ingenieur lub Ingenieurin (IngG)^[7].

Historia

Pierwsze polskie stowarzyszenie inżynierskie Towarzystwo Politechniczne Polskie w Paryżu założył w 1835 roku generał oraz inżynier wojskowy Józef Bem^[8].

Zobacz też

Przypisy

↑ inżynier – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2016-04-08] .
↑ Art. 93 ust. 2 pkt 2 lit. b Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668).
↑ Etymology of the English word enginer. My etymology. [dostęp 2015-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008–11–21)]. (ang.).
↑ Bańkowski Andrzej: Etymologiczny słownik języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 558-559. ISBN 83-01-13017-2.
↑ Kim jest współczesny inżynier. EPrace. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
↑ Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 27 września 2018 r. w sprawie studiów (Dz.U. z 2023 r. poz. 2787)
↑ Gesetze und Verordnunge. [dostęp 2014-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011–08–14)]. (niem.).
↑ Bolesław Orłowski: Bem Józef Zachariasz (1794-1850). [w:] Inżynierowie polscy XIX i XX wieku, 100 najwybitniejszych polskich twórców techniki (red. Józej Piłatowicz) [on-line]. Polskie Towarzystwo Historii Techniki, 2001. s. 21-24. [dostęp 2015-04-17]. (pol.).

[1] inżynier – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2016-04-08] .

[2] Art. 93 ust. 2 pkt 2 lit. b Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668).

[3] Etymology of the English word enginer. My etymology. [dostęp 2015-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008–11–21)]. (ang.).

[4] Bańkowski Andrzej: Etymologiczny słownik języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 558-559. ISBN 83-01-13017-2.

[Kim_jest_współczesny_inżynier-5] Kim jest współczesny inżynier. EPrace. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).

[6] Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 27 września 2018 r. w sprawie studiów (Dz.U. z 2023 r. poz. 2787)

[7] Gesetze und Verordnunge. [dostęp 2014-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011–08–14)]. (niem.).

[Sltech-8] Bolesław Orłowski: Bem Józef Zachariasz (1794-1850). [w:] Inżynierowie polscy XIX i XX wieku, 100 najwybitniejszych polskich twórców techniki (red. Józej Piłatowicz) [on-line]. Polskie Towarzystwo Historii Techniki, 2001. s. 21-24. [dostęp 2015-04-17]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]