Przejdź do zawartości

Hassanal Bolkiah

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hassanal Bolkiah
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
Sułtan Brunei
Okres

od 5 października 1967

Koronacja

1 sierpnia 1968

Poprzednik

Omar Ali Saifuddien III

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1946
Bandar Seri Begawan

Ojciec

Omar Ali Saifuddien III

Dzieci

Al-Muhtadee Billah

Odznaczenia
Order Domowy Korony Brunei Wielki Mistrz Królewskiego Orderu Domowego Brunei Wielki Mistrz Islamskiego Orderu Religijnego Brunei Kollana Orderu Al-Khalifa (Bahrajn) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Chryzantemy (Japonia) Królewski Order Domowy Johoru I klasy Kollana Orderu Al-Husajna Ibn Alego (Jordania) Order Korony Królestwa (Malezja) Królewski Order Domowy Negeri Sembilan Orderu Omanu I klasy – cywilny Krzyż Wielki Klasy Specjalnej Orderu Zasługi RFN Order Królewski Serafinów (Szwecja) Najwyższy Królewski Order Domowy Terengganu Order „Za zasługi” I klasy (Ukraina) Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Chief Commander Legii Honorowej (Filipiny) Wielki Łańcuch Orderu Sikatuny (Filipiny)

Hassanal Bolkiah Mu’izzadin Waddaulah (ur. 15 lipca 1946 w Bandar Seri Begawan) – 29. sułtan Brunei od 1967 roku, premier, minister obrony narodowej, minister spraw zagranicznych i handlu oraz minister finansów Brunei.

Od 8 września 2022 jest najdłużej panującym żyjącym monarchą na świecie. Wcześniej tytuł ten przysługiwał Elżbiecie II – królowej Wielkiej Brytanii, która rządziła od 1952 do swojej śmierci w 2022[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Hassanal Bolkiah urodził się 15 lipca 1946 roku w Brunei Town w Brunei[2]. Jest najstarszym synem poprzedniego sułtana Omara Alego Saifuddiena III[3]. W wieku 15 lat, w 1961 roku, został formalnym następcą tronu Brunei[2]. Kształcił się w Brunei i Malezji, a w latach 1966–1967 odbył szkolenie oficerskie w Królewskiej Akademii Wojskowej w Sandhurst[2].

Po abdykacji ojca został ogłoszony sułtanem Brunei 5 października 1967 roku[2]. Jego koronacja miała miejsce 1 sierpnia 1968 roku[2][3].

W 1978 roku poprowadził rozmowy z królową brytyjską w sprawie zmiany statusu Brunei, co zaowocowało podpisaniem traktatu o przyjaźni i kooperacji między Brunei a Wielką Brytanią, w którym rząd brytyjski zrzekł się prowadzenia polityki zagranicznej i obrony Brunei[2]. 1 stycznia 1984 roku Brunei uzyskało niepodległość, a sułtan został premierem nowo utworzonego rządu[4]. Po śmierci ojca w 1986 roku objął funkcję ministra obrony narodowej[4]. Po dymisji brata Jefriego w lutym 1997 roku objął również funkcję ministra finansów[4]. W październiku 2015 roku przejął po bracie Mohamedzie tekę ministra spraw zagranicznych i handlu[5].

Od lipca 1965 roku Hassanal Bolkiah żonaty jest ze swoją kuzynką Salehą[5], która nosi tytuł królewski Raja Isteri Pengiran[2]. W 1981 roku poślubił drugą żonę Mariam Abdul Aziz, z którą rozwiódł się w 2003 roku[5]. Od 20 sierpnia 2005 do 16 czerwca 2010 roku trzecią żoną sułtana była malezyjska dziennikarka TV3 – Azrinaz Mazhar Hakim, która 1 czerwca 2006 urodziła władcy syna – księcia Abdula Wakeela a 28 stycznia 2008 roku córkę – księżniczkę Ameerah Wardatulę Bolkiah[6]. 9 czerwca 2009 roku otrzymała tytuł królowej Pengiran Isteri[6]. Sułtan rozwiódł się z nią, pozbawiając ją wszystkich tytułów królewskich, odznaczeń i medali[6][7]. Hassanal Bolkiah ma pięciu synów i siedem córek[2][5]. W sierpniu 1998 roku ustanowił formalnym następcą tronu swojego najstarszego syna Billaha[4].

Sułtan uznawany jest za jednego z najbogatszych ludzi na świecie[5]. W 2011 roku magazyn „Forbes” szacował jego majątek na 20 miliardów USD[8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarła Elżbieta II. Teraz on jest najdłużej panującym monarchą świata. o2.pl. [dostęp 2022-09-10].
  2. a b c d e f g h Prime Minister. [w:] Prime Minister’s Office. [on-line]. 2016. [dostęp 2017-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-02)]. (ang.).
  3. a b His Majesty. [w:] The Governement of Brunei [on-line]. [dostęp 2017-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (1999-04-27)]. (ang.).
  4. a b c d Joseph Liow, Michael Leifer: Dictionary of the Modern Politics of Southeast Asia. Routledge, 2014. ISBN 978-1-317-62232-1. [dostęp 2017-07-03]. (ang.).
  5. a b c d e Jatswan S. Sidhu: Historical Dictionary of Brunei Darussalam. Rowman & Littlefield, 2016, s. 153. ISBN 978-1-4422-6459-5. [dostęp 2017-07-02]. (ang.).
  6. a b c Jatswan S. Sidhu: Historical Dictionary of Brunei Darussalam. Rowman & Littlefield, 2016, s. 72–73. ISBN 978-1-4422-6459-5. [dostęp 2017-07-02]. (ang.).
  7. Paul Peachey. Sultan of Brunei’s low-key third marriage ends with quiet divorce. „The Independent”, 2010-06-16. (ang.). 
  8. Adam Taylor: Which world leaders are richer than Donald Trump?. [w:] The Washington Post [on-line]. 2017-03-14. [dostęp 2017-07-03]. (ang.).