En Bòrn

En Bòrn o Blis e Bòrn (Blis-et-Born en francés) es una anciana comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, situada dins lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Dempuei lo 1er de genier 2017, es comuna delegada de la comuna novela de Bassilhac e Aubaròcha, emb Bassilhac, Lo Chamnhe, Eilhac, Milhac d'Aubaròcha e Sent Antòni d'Aubaròcha.

Geografia

Blis es dins la val dau riu Gotablava, a l'embranchament d'una autra comba que mena a (En) Bòrn, que eu, es sus un replanat de 200-220 m. Aura, las construccions recentas degudas a la periurbanizacion se concentran a l'entorn de Bòrn e se'n vei pas a Blis.

Perimètre dau territòri

Comunas confrontantas de En Bòrn o Blis e Bòrn *comuna novela de Bassilhac e Aubaròcha*
	Lo Chamnhe com. novela de Bassilhac e Aubaròcha	Cujac com. novela de Cujac Auvesera Vau d'Ans
Eilhac		Montanhac d'Aubaròcha Limeirac
Sent Crespin d'Aubaròcha	Milhac d'Aubaròcha com. novela de Bassilhac e Aubaròcha	Sent Antòni d'Aubaròcha com. novela de Bassilhac e Aubaròcha

Toponimia

Blis. La prumiera atestacion concernís l'egleisa, Sanctus Severinus de Blis, en 1147. Lo luòc es citat en 1555, Blys. Blis es un nom germanic de persona, Bilizo, diminutiu de Bili-, « doç, aimable » (Tanet e Hordé) ^[1] o, siá Biliso (mesme nom), siá un nom gallo-roman, Blicius (site de las comunas de Dordonha) ^[2], que Delamarre, que cita pas Blis, escriu Bilicios. ^[3]
(En) Bòrn. Las fòrmas ancianas son Ecclesia de Born, en 1252, Borjnum, en 1345. La prononciacion es [ɛ̃m’bɔr]^[2]. Las explicacions de Bòrn, nom de mai d'un vilatge, son divergentas. Dauzat i vei un prelatin borna, « font », Tanet e Hordé òptan per un nom germanic de persona, Borno, diminutiu de Boran, « lo qu'es nascut » (mas per Senta Sabina e Bòrn, seriá l'occitan bòrna, vengut d'un preceltic *borna, « trauc, cavitat ». Lo site de las comunas de Dordonha explica lo nom per l'occitan bòrn « limita, bordura » (e En es una preposicion occitana de valor locativa). Xavier Delamarre a una autra explicacion : un nom gallés d'òme, Burnos.^[4]^,^[2]^,^[5]^,^[6] La situacion geografica daus uech Bòrn citats per Dauzat es un bòrd (bòrn ?) de planetge o de ribiera nauta mai que mai, o sus una serra (i a dos bòrns e lo planetge es estrech) emb un dobte per lo de Senta Sabina e Bòrn (l'egleisa es en bas, mas d'ostaus son en naut), e per Bòrn Sent Jòrge (lenta montada). Los autres son Bords, Lo Bòrn (Nauta Garona), Lo Bòrn (Losera), Bors (Canton de Baignes-Sainte-Radegonde), Bors (Canton de Montmoreau-Saint-Cybard) e En Bòrn; i fau ajostar lo Bòrn de Sent Estròpi de Bòrn; a verificar sus Géoportail ^[7], en escrivent lo nom de las comunas en francés.
Gotablava. Lo nom de gota per un riu es pas un cas isolat. Gotablava a de l'aiga maitot a la fin de son cors, a causa d'una ressorgéncia. Aquò's aquela aiga neta qu'explica probablament sa blavor supausada (rebat dau ciau).

Istòria

Blis èra paròfia, [benlèu sus l'estenduda de la comuna actuala], e sa gleisa dependiá de l'abadia de Chancelada, e Bòrn èra un priorat que dependiá de l'abadia de Sent Cibra]. Èra donc benlèu pas paròfia, mai s'aviá una egleisa. ^[1] Mas tanleu la fin dau segle XVIII, l'egleisa de Blis era roinada e lo luòc era pas mai paròfia; ^[8] la paròfia es Bòrn.

Administracion

Lista daus cònsols delegats successius
Periòde		Identitat	Qualitat
mai de 2020	2026	Isabelle Desmond
genier de 2017	2020	Jean-Claude Desplat	cònsol delegat 2017-2020)
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Lista daus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
2008	fin 2016	Jean-Claude Desplat
març de 1989	2008	Alain Bussy
març de 1983	1989	Eugène (Robert) Grandchamp
març de 1965	1983	(Jean-)Robert Goursat
mai de 1945	1965	Jean Bussy	radicau-socialista
	1945
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Sent Peir de Chinhac; es aura dau canton dau Naut Perigòrd Negre.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 444, totala: 451

676

391

543

699

635

737

791

818

761

723

668

707

640

641

627

590

576

531

483

482

461

419

407

391

367

360

351

318

251

235

273

305

332

392

401

409
417

2009

2010

421
429

417
425

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas emb la comuna

Veire tanben

Comunas de Dordonha

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 60
↑ ^2,0 ^2,1 et ^2,2 https://web.archive.org/web/20090328015230/https://communes-oc.cg24.fr/cantons/st-pierre-de-chignac/BLIS-ET-BORN.htm
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 287
↑ Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 60 e 382
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 98
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 93, 289 e 330
↑ https://www.geoportail.gouv.fr/carte
↑ mapa de Cassini https://www.geoportail.gouv.fr/donnees/carte-de-cassini

Portau de Perigòrd

[CTH-1] 1,0 et ^1,1 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 60

[dord-2] 2,0 ^2,1 et ^2,2 https://web.archive.org/web/20090328015230/https://communes-oc.cg24.fr/cantons/st-pierre-de-chignac/BLIS-ET-BORN.htm

[3] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 287

[4] Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 60 e 382

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 98

[6] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 93, 289 e 330

[7] ttps://www.geoportail.gouv.fr/carte

[8] Cassini https://www.geoportail.gouv.fr/donnees/carte-de-cassini

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]