Richard Rogers

Richard Rogers
Biografía
Nacemento	23 de xullo de 1933 ; Florencia, Italia
Morte	18 de decembro de 2021 (88 anos); Londres, Reino Unido
Membro da Cámara dos Lords
	17 de outubro de 1996 – 11 de maio de 2021
Datos persoais
Educación	Yale School of Architecture (en) (–1962); Architectural Association School of Architecture (pt) (–1959); St John's School, Leatherhead (en) ; Kingswood House School (en)
Actividade
Campo de traballo	Arquitectura e Funcionalismo
Ocupación	arquitecto, deseñador
Partido político	Partido Laborista
Membro de	Academia Real Inglesa (pt) ; Académie d'architecture (en) ; Accademia delle Arti del Disegno
Movemento	Arquitectura moderna
Obra
	Obras destacables (1951) Estadio Kleanthis Vikelidis; (1977) Centro Georges Pompidou; (1986) Edificio Lloyd's; (1994) European Court of Human Rights building (en) ; (2000) Millennium Dome; (2003) Nittele Tower (en) ; (2006) Senedd (pt) ;
Familia
Cónxuxe	Ruth Rogers (1973–2021); Su Rogers (1960–valor descoñecido), divorcio
Fillos	Roo Rogers; () Ruth Rogers
Pais	Nino Rogers e Dada Gelringer
Premios
	(2014) Royal Designers for Industry (pt) ; (2007) Premio Pritzker; (2006) Golden Lion (pt) ; (2005) Honorary doctorate from university of Florence (en) ; (2000) Praemium Imperiale; (1985) Medalla de Ouro do RIBA; (1978) Auguste Perret Prize (en) ; Knight Bachelor; Fellow of the Royal Institute of British Architects (en) ; Programa Fulbright ;
Descrito pola fonte	Richard Rogers, Architect Behind Landmark Pompidou Center, Dies at 88 (en)

Richard George Rogers, nado en Florencia o 23 de xullo de 1933 e finado en Londres o 18 de decembro de 2021,^[1] foi un arquitecto británico coñecido ao redor do mundo polos seus modernos e funcionais deseños. Estudou na Architectural Association School of Architecture de Londres, antes de obter o graduado na Escola de Arquitectura da Universidade Yale no 1962. Entre outros moitos recoñecementos, recibiu o Premio Pritzker de Arquitectura no 2007.

Traxectoria

Na Universidade de Yale coñeceu a Norman Foster, co cal formaría no seu retorno á Inglaterra o grupo de practicas Team 4 (Equipo de catro) e mais coas súas respectivas mulleres, Sue Rogers e Wendy Cheesman. Non pasou moito tempo para que comezaran a gañar reputación e fama polos seus deseños industriais high-tech.

No 1967, logo de rematar o seu período de prácticas, únese ao arquitecto Renzo Piano. Un dos seus primeiros encargos foi unha casa e estudo para Humphrey Spender preto de Maldon, Essex. Tratábase dun cubo de vidro cunha estrutura feita na súa meirande parte con vigas de aceiro en I. A súa carreira colleu pulo cando gañou o concurso para o deseño do Centro Pompidou de París o 13 de xullo de 1971 xunto con Renzo Piano e Peter Rice. Neste deseño establecíase un dos sinais máis recoñecíbeis do que logo será o seu estilo. Trátase de deixar visíbeis ao exterior a maioría das instalacións do edificio, como a instalación de auga, calefacción e escaleiras, deixando deste xeito os espazos interiores baleiros e cun certo orde.

Aínda que o Centro Pompidou é agora un dos espazos máis visitados e admirados da capital francesa, non se librou dunha certa controversia por parte dos críticos nos primeiros anos logo da súa inauguración, poñendo en dúbida o novidoso estilo "inside-out" (o de dentro para fóra).

Proxectos

Casa Roger, Wimbledon, Reino Unido (1967)
Casa e estudo de Humphrey Spender, Essex, Reino Unido (1968)
Pavillón italiano na exposición universal de Osaka, Xapón (1970)
Centro comercial de Fitzroy street, Australia (1970)
Centro Pompidou, París, Francia (1972–78)
Centro PATS, Cambridge, Reino Unido (1975)
Edificio Lloyd's, Londres, Reino Unido (1979–84)
Tribunal Europeo dos Dereitos Humanos, Estrasburgo, Francia (1984)
Estadio Millenium Londres, Reino Unido (1999)
Y Senedd, novo edificio da Asemblea Nacional de Gales, Cardiff, Reino Unido (2006)
Aeroporto de Barajas Terminal 4, Madrid, España (2005)
88 Wood Street Londres, Reino Unido (1993-2001)
Courts of Law, Antuerpen, Bélxica (2005)
Hotel Hesperia Tower, Barcelona, España (2006)
Bodegas Protos, Peñafiel, España (2007)
Centro tecnolóxico Palmas Altas, Sevilla, España (2009)
Torres Atrio, Bogotá, Colombia (en construción)^[2]

Notas

↑ "Richard Rogers, Architect Behind Landmark Pompidou Center, Dies at 88". The New York Times. 18 de decembro de 2021. Consultado o 19 de decembro de 2021.
↑ "Gran obra de las Torres Atrio en el centro de Bogotá" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 01 de febreiro de 2018.

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

Richard Rogers (páxina oficial)

[1] "Richard Rogers, Architect Behind Landmark Pompidou Center, Dies at 88". The New York Times. 18 de decembro de 2021. Consultado o 19 de decembro de 2021.

[2] "Gran obra de las Torres Atrio en el centro de Bogotá" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 01 de febreiro de 2018.

[1]

[2]