Baía de Botnia

Baía de Botnia

Tipo	Golfo
Parte de	Golfo de Botnia
65°N 23°L

A baía de Botnia (sueco: Bottenviken, finés: Perämeri) está na parte máis ao norte do país, o Golfo de Botnia, que á súa vez forma parte norte do Mar Báltico. A terra que rodea a baía segue subindo despois de que se eliminara o peso dos glaciares da idade de xeo e dentro de 2.000 anos a baía será un gran lago de auga doce. A día de hoxe a baía está alimentada por varios grandes ríos, e non está afectada por mareas, polo que ten pouca salinidade. Conxélase cada ano ata durante seis meses. Comparado con outras partes do Báltico ten pouca vida vexetal ou animal.

Extensión

• 
  Baía de Botnia
  (Bottenviken)
• 
  Kvarken do Norte
  (Norra Kvarken)
• 
  Mar de Bótnia
  (Bottenhavet)
• 
  Golfo de Botnia
  (Bottniska viken)

A baía está dividida en dúas, a parte sur do Golfo de Botnia, o Quark do Norte polo estreito Kvarken. O Quark do Norte ten unha maior profundidade 65 m., con dúas cristas que son só teñen 25 m. de profundidade. Atópase entre un grupo de illas fronte a Vaasa en Finlandia e outro grupo en Holmöarna en Suecia. A baía está limitada por Finlandia cara ao leste e Suecia ao oeste. A baía é asimétrica, cunha inclinación máis suave e menos profunda no lado finlandés e un fondo máis profundo cunha costa máis abrupta e accidentada no lado sueco.

A Baía de Bothnian ten unha área de captación de 260.675 km². Desta forma, o 56% está en Finlandia, o 44% en Suecia. A conca contén aproximadamente 11.500.000 de bosque, dividida aproximadamente igual entre Suecia e Finlandia.

A profundidade media é de 41 m.. O foso Luleå é a parte máis profunda da baía, con 146 m., ao sueste da cidade de Luleå. No lado finés a profundidade media é de 30 m.. A parte máis profunda atópase preto da illa de Lönkytin, cunha profundidade de 50 m..

• 
  Mapa do Golfo de Botnia mostrando a localización da baía de Botnia (sombreado e rotulado Bottenviken)
• 
  Mapa finlandés da baía - fai clic para ampliar
• 
  Imaxe por satélite de Fennoscandia coa banquisa que abarca a Baía de Botnia (rexión branca no centro)

Rebote isostático

A baía atópase na zona do norte de Europa onde o xeo estaba máis espeso durante a última glaciación. A baía de Bothnia estaba baixo xeo ata o período de "Ancylus Lake" (7500-6000 BC), cando a capa de xeo retirouse ás montañas da Escandinavia do Norte. A terra está a subir a partir da recuperación posglacial ao ritmo máis alto do Mar Báltico, cunha taxa estimada de 9 mm. ao ano. Hoxe, a Baía de Botnia sitúase ao redor de 300 m. por riba do que estaba ao final da idade de xeo. A poboación local viu a retirada do mar durante as súas vidas a partir de peiraos e cobertizos, deixándoos varados en terra. Algunhas antigas illas como Porsön e Hertsön preto da cidade de Luleå aínda denomínanse illas, pero agora están conectadas ao continente.

A profundidade máxima no foso de Kvarken é hoxe en día de 20 m. En menos de 2.000 anos, a saída da baía en Kvarken subira por encima do nivel do mar, o que fará que se converta no lago máis grande de Europa.