Arroba

Arroba como a fonte Arial.

Arroba é o símbolo empregado para representar a unidade de masa chamado arroba:@. Unha arroba equivale a un cuarto de quintal e vén do mozárabe, que foi prestado do árabe الربع (ar-rubʿ, cuarta parte, (á súa vez da mesma orixe que o hebreo arba, 4), un cuarto de quintal, é dicir 25 libras, masa equivalente a 11,502 kg - 12,5 kg en Aragón).

Actualmente é ben coñecido por los usuarios de informática, xa que se usa para indicar "en" (at en Inglés) nos enderezos de correo electrónico e outros servizosen liña que usan o formato usuario@servidor .

En lingua inglesa se usa como substituto da preposición «at», como na frase: «100 psi @ 2000 rpm» (100 libras por polgada cadrada a 2000 revolucións por minuto).

En construción se usa na interpretación de planos, o que significa "a cada" para expresar cantidades (por exemplo, 5 varas @ 0.20 m. ou a cada 20 centímetros).

Historia

Taula de Ariza

Seu orixe está nun ligadura, primeiro caligráfica e despois tipográfica, representando na tradición paleográfica anglosaxoa para a preposición latina ad ou, segundo outras fontes, a conxunción at. Dentro do código ASCII, é representado polo número 64.

O xornal británico The Guardian informou de que algúns investigadores italianos encontraran a primeira representación escrita deste símbolo. Apareceu nunha carta enviada por un comerciante italiano en 1536, a partir de Sevilla a Roma, na carta, describe a chegada de tres barcos cargados de tesouros a partir de América: "Así, unha @ de viño, que é 1 / 13 dun barril, é 70 ou 80 ducados...». Non obstante, investigacións do historiador aragonés Jorge Romance encontraron o símbolo @ na taula de Ariza 1448, nunha entrada de millo no Reino de Aragón de Castela.

En galego e portugués dise «arroba», pero outras linguas empregan expresións máis descritivas que se refiren á espiral final ou a súa suposta semellanza coa cola de un animal:

• en afrikáans, «cola de mono» (aapstert)
• en alemán, «cola de mono» (Klammeraffe o Affenschwanz)
• en aragonés, «acerca» (Arredol) e tamén «arroba»
• en bielorruso, «caracol» (ślimak)
• en búlgaro, «moniño» (majmunsko)
• en catalán, arrova. Tamén utilizase «ensaimada», (ensaïmada, uso moi frecuente) ou «caracol» (cargol, caragol), «onza» (unça/onça), ou botifarra
• en coreano, «caracol acuático» (gol-baeng-i ou dalpaengi)
• en checo e eslovaco, «arenque» (zavináč)
• en chino (putonghua), «ratoncito» (xiao lao shu) ou «marca de rato» (lao shu hao)
• en danés, «a - con - trompa» (snabel-a)
• en esperanto, «mono araña» (atelo), «caracol» (heliko), «signo de cantidade exacta» (po-signo) ou «a envolta» (volvita a)
• en estono, «marca comercial» (kommerstsmärk)
• en euskera, «a envolta» (a bildua)
• en finés, a veces «cola de gato» (kissanhäntä) ou «marca miau» (miukumauku), pero usualmente ät-merkki ou at-merkki
• en francés, «a comercial» (a commerciale, pouco común. Usualmente arobase)
• en frisio, «cola de mono» (apesturtsje)
• en grego, «patiño» (papi o to papáki)
• en hebreo, «torta alemá con remuíño» (s (h) trudel)
• en holandés, «cola - de - mono» (apenstaartje)
• en húngaro, «larva» (kukac)
• en italiano, «caracol» (chiocciola)
• en lituano, «comercial et» (at comercial)
• en noruegués, «alfa enroscada» (alfa-krøll)
• en polaco, «mono», (małpa)
• en portugués, arroba
• en romanés, «cola de mono» (coada de maimuta)
• en ruso, «can» (sobachka)
• en serbio, «mono» (majmun) o «a loca» (ludo a)
• en sueco dise «a con trompa (de elefante)» (snabel a)
• en turco, «a con cola» (kuyruklu a)
• en yiddish, «strudel»
• en xaponés, «marca de at (referíndose á at inglés)» (atto maaku)

Uso informático

Unha evolución teórica da arroba.

En 1971 Ray Tomlinson procurou un símbolo para separar o nome da persoa do lugar onde estaba. Algúns máquinas de escribir, desenvolvidas a partir de 1884, incluían esta sinal (como Lambert fabricada en 1902 debido a seu uso comercial, e o teclado dunha Model-33 Teletype (un modelo teletipo) conteña unha arroba, que era a sinal usada por Tomlinson, que enviou a súa primeira nota desde seu ordenador PDP -10 para outro ordenador. Este foi a primeira dirección de correo electrónico da historia como a coñecemos hoxe día: tomlinson@bbn-tenexa

Uso en libros antigos

Durante boa parte do inicio e mediados do século XX, foi un símbolo usado en libros de texto como unha representación da superficie, especialmente en libros de matemáticas e enxeñería.