Перайсьці да зьместу

@

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сьлімак
@
Выява
  © 🄯 ® @ # ¤ |  
Іншыя назвы камэрцыйны эт
камэрцыйны at
Зьвесткі
Тып друкарскі знак; лігатура
Назва ў Юнікодзе
commercial at
Юнікод U+0040
HTML &#64
UTF-16 0x40
URL-код %40
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Сьліма́к[a] альбо камэрцы́йны at (@) — друкарскі сымбаль (знак). Ён выкарыстоўваецца як абрэвіятура для бухгальтарскага ўліку й выстаўленьня рахункаў; азначае «па стаўцы» (напрыклад, 7 тавараў @ 2 BYN за тавар = 14 BYN),[1] але цяпер ён больш шырока выкарыстоўваецца ў адрасах электроннай пошты і ў дэскрыптарах плятформаў сацыяльных сетак.

У гутарковай беларускай мове ⟨@⟩ звычайна называецца «вітка», «вітушка» альбо «смоўжык».

Нягледзячы на тое, што ⟨@⟩ ня быў уключаны ў клявіятуру самых раньніх камэрцыйна пасьпяховых пішучых машынак, ён быў па меншай меры на адной мадэлі 1889[2] году й вельмі пасьпяховых мадэлях Underwood, пачынаючы з «Underwood № 5» у 1900 годзе й далей. Ён пачаў выкарыстоўвацца ў адрасах электроннай пошты ў 1970-х гадох і ў цяперашні час звычайна выкарыстоўваецца на большасьці тыпаў кампутэрных клявіятур.

Адна з тэорыяў эвалюцыі напісаньня сьлімаку

Найраньнейшы з выяўленых сымбаляў падобнай формы зьмяшчаецца ў баўгарскім перакладзе грэцкае хронікі, напісанай Канстанцінасам Манасесам у 1345 годзе. Ён зьмяшчае ⟨@⟩ замест загалоўнай літары альфа ⟨A⟩ у якасьці ініцыяла ў слове «Амін»; аднак прычына яго выкарыстаньня ў гэтым кантэксьце дагэтуль невядомая. Эвалюцыя сымбаля ў тым выглядзе, у якім ён выкарыстоўваецца сёньня, не зафіксавана.

⟨@⟩ ўжо даўно выкарыстоўваецца ў каталянскай, гішпанскай і партугальскай мовах як скарачэньне ад arroba, адзінкі вагі, эквівалентнай прыкладна 11 кіляграмам, і паходзіць ад арабскага выразы «чвэрць» (الربع)[3]. Сымбаль, які нагадвае ⟨@⟩, сустракаецца ў гішпанскай «taula de Arisa», рэестры для абазначэньня партыі пшаніцы з Кастыліі ў Арагон у 1448 годзе. Італьянскі навуковец Джорджа Стабіле сьцьвярджае, што прасачыў сымбаль @ да 16 стагодзьдзя ў гандлёвым дакумэнце. Адпраўлена флярэнційцам Франчэска Лапі зь Севільі ў Рым 4 траўня 1536 году[4]. Дакумэнт тычыцца гандлю зь пісара, у прыватнасьці, цана на бутэльку віна ў Пэру. У цяперашні час слова arroba азначае як сымбаль @, так і адзінку вагі. У вэнэцыянскай мове гэты сымбаль быў вытлумачаны як які азначае амфару (anfora), адзінку вагі й абʼёму, заснаваную на ёмістасьці стандартнага збана-амфары, пачынаючы з VI стагодзьдзя. У лютым 2004 году Міжнародны зьвяз электрасувязі ўвёў у азбуку Морзэ код для ⟨@⟩ — (· — · — ·), для выгоды перадачы адрасоў электроннай пошты. Код сумяшчае лацінскія літары A і C і адлюстроўвае іх сумеснае графічнае напісаньне ў выглядзе лігатуры.

Камэрцыйнае выкарыстаньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У сучаснай ангельскай мове @ — гэта камэрцыйны сымбаль, які азначае па курсе або па цане. Ён рэдка выкарыстоўваецца ў фінансавых бухгальтарскіх кнігах і не выкарыстоўваецца ў стандартнай тыпаграфіцы.[5]

У 2012 годзе ⟨@⟩ быў зарэгістраваны ў якасьці таварнага знаку ў нямецкім ведамстве па патэнтах і таварных знаках[6]. Запыт на адмену быў пададзены ў 2013 годзе, і ў канчатковым рахунку адмена была пацьверджана Фэдэральным патэнтным судом Нямеччыны ў 2017 годзе[7].

Адрасы электроннай пошты

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Цяпер сьлімак часьцей за ўсё выкарыстоўваецца ў якасьці знаку ў частцы электроннай пошты, напрыклад:

example@gmail.com

Назва сьлімаку на іншых мовах

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Сьлімак у беларускай мове ў Родным склоне мае канчатак -а, бо ён ёсьць жывой істотай; калі маецца на ўвазе сымбаль з назвай «Сьлімак» варта выкарыстоўваць канчатак -у, бо сымбаль жывой істотай не зьяўляецца
  1. ^ Глядзіце, для прыкладу, «Browns Index to Photocomposition Typography» (старонка 37), Greenwood Publishing, 1983, ISBN 0946824002
  2. ^ "The @-symbol, part 2 of 2",Shady Characters ⌂ The secret life of punctuation
  3. ^ arroba Архіўная копія ад 29 October 2012 г.
  4. ^ Merchant@Florence Wrote It First 500 Years Ago 2000-07-31 г. Архіўная копія ад 2022-01-26 г. Праверана 2010-04-25 г.
  5. ^ Робэр Б. (2002). «The Elements of Typographic Style» (вэрсія 2.5), старонка 272. Vancouver: Hartley & Marks. ISBN 0-88179-133-4.
  6. ^ Нямецкае ведамства па патэнтах і таварных знаках 302012038338
  7. ^ Bundespatentgericht, decision of 22 February 2017, no. 26 W (pat) 44/14 (online).