Edukira joan

G

Wikipedia, Entziklopedia askea
G
G
Euskal alfabetoa
A aB bC c • (Ç ç)1D d
E eF fG gH hI iJ j
K kL lM mN nÑ ñO o
P pQ qR rS sT tU u
V vW wX xY yZ z

Digramak: ddtttstxtz
Beste irudikapen batzuk
Braille
ASL
Kodeakmorse kodea: --.
NATO alfabeto fonetikoa: Golf
Braille ASCII (en) Itzuli: G

1ç letra, c letraren aldaera da euskal alfabetoan.

G edo g (ge ahoskatzen da) euskal alfabetoko zazpigarren hizkia da. G (larriz) eta g (xehez) idazten da.

Erabilera idatzia historian

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

G hizkia gaur egun euskaraz ezagutzen dugun soinua adierazteko aspalditik erabili izan da. Euskarazko lehen testuetan, adibidez 1545. urteko Bernart Etxepareren Linguae vasconum primitiae, jadanik ⟨ga⟩, ⟨go⟩ eta ⟨gu⟩ agertzen dira gaurko soinu bera adierazteko. Baina orduan ⟨gue⟩ eta ⟨gui⟩ idazten zen, harik eta 1783. urtean Martin Duhalde ⟨ge⟩ eta ⟨gi⟩ ere erabiltzen hasi zen arte[1].

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Zuazo, Koldo. (2005). Euskara batua. Ezina ekinez egina. Elkar ISBN 84-9783-316-3..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.