Froukje - Noodzakelijk Verdriet (2024)

De twee eerdere EP's verrasten nog en stonden weken op repeat, maar dit album beklijft bij de eerste luisterbeurten wat minder. De uptempo nummers zijn natuurlijk leuk. Wel wat aan de korte kant en instrumentaal blijft het allemaal wat vlak en veilig binnen de lijntjes. Alsof ze haar fans niet teveel wil afschrikken. Als ik dat dan vergelijk met de nieuwste singles van S10, dan zijn die veel avontuurlijker. De ballads zijn tekstueel aardig, maar doen me verder weinig. Geen kippenvel. Het voelt wat gekunsteld en dan hoor ik liever een nummer als 'Florida 2009' van Joost Klein, waar met simpele woorden de emotie wordt overgebracht. 'Als ik God Was' blijf ik een puberaal nummer vinden.

Gisteren de vinylbox ontvangen en hij ziet er werkelijk prachtig uit. Met zoveel gevoel voor detail gemaakt. Met boekje, extra single en prints. Hier steekt veel liefde in en dat is bewonderenswaardig!

Dan de muziek:
ik vond het eerlijk gezegd in eerste instantie moeilijk om doorheen te komen. En dat komt voornamelijk omdat het zwaartepunt van het album wat mij betreft in de tweede helft ligt. Misschien waren de verwachtingen sowieso onrealistisch hoog, maar sommige nummers lijken echt 'moetjes' , lichtelijk ongeinspireerd, een beetje gekunsteld of ronduit puberaal. Met een tracklist van 15 nummers hadden er wat mij betreft 3 of 4 nummers makkelijk geskipped kunnen worden. En ik deel de kritiek dat sommige nummers onaf lijken en abrupt lijken te worden afgebroken. Maar laten we vooral niet vergeten dat we hier te maken hebben met het debuut van een 22-jarige.

Een aantal nummers zijn zo fenomenaal goed dat ze wat mij betreft dit album naar een hoog niveau tillen ondanks de wat mindere nummers. „Naar het licht" is voor mij het absolute hoogtepunt, een instant nederpop-klassieker met een buitengewoon sterke tekst. Ook sterk is de titelsong "Noodzakelijk verdriet", met de bekende mix van weemoed en hoop die haar werk zo kenmerkt.
Van de meer ingetogen nummers vind ik "leeg Restaurant" het hoogtepunt, en ook "Ik ben bang" en "23 mei" zijn fraai met vlagen nostalgie naar Brel en Shaffy. Je merkt dan hoe ze geinspireerd is door hun emotionaal geladen maar ook talige muziek.

"Kwijt' is goed maar in haar korte maar sterke oeuvre een herhaling van zetten. Dan zijn er een paar nummers die ik echt wat meer gekunsteld vindt zoals 'zonder liedjes', 'onbesproken' en 'als ik god was'. Goede nummers, maar misschien wat meer ambachtelijk dan geïnspireerd geschreven.

En dan helaas een paar nummer die toch meer rijmelarij zijn, verder versterkt door puberale thema's. Niet vreemd bij een 22-jarige maar niet zo mijn ding. "Drijfzand" is erg puberaal, ook nog eens versterkt door een goedkope eurobeat. "Zeeën van Tijd", "Nu ik niet meer over je schrijf" en "We hebben de tijd" hadden wat mij betreft achterwege mogen blijven.

De opmerkingen over vlakke zang deel ik absoluut niet. Ze is nou eenmaal flegmatisch en dat hoor je terug in haar manier van zingen: onderkoeld en ingetogen. We hebben hier dan ook te maken met een uiterst creative tekstdichter en componiste en niet met een The Voice-zangeres die meent alle registers te moeten bespelen om als zangeres voor vol te worden aangezien.

Froukje is goud. Mensen die dit afdoen als goedkope bagger en ondertussen wel de teksten van Lennart Nijgh/Boudewijn de Groot de hemel inprijzen hebben naar mijn idee gewoon niet geluisterd.


Kwijt 7/10
Nu ik niet meer over je schrijf 5/10
Zonder liedjes 6/10
Onbesproken 6/10
Leeg restaurant 8/10
Drijfzand 6/10
Zeeën van liefde 5/10
23 Mei 7/10
Houden van mij 7/10
Geef het terug 6/10
Als ik god was 6/10
Ik ben bang 7/10
Noodzakelijk verdriet 9/10
Naar het licht 10/10
We hebben de tijd 5/10

Waarom met enige gene delen dat ook ik het een lekkere plaat vind? Mooi wit vinyl, talentvolle dame. De aandacht (lees de helft van de OOR), voelt enigszins wat aan de hoge kant. Laat de dame in kwestie en haar muziek maar het werk doen stel ik zo voor.

Ik zag Froukje een aantal jaren geleden voor het eerst op Pinkpop. Waar ik in eerste instantie na een minuut of 10 bijna de tent uit wilde lopen die vooral stond volgeladen met meiden-tieners en (begin)twintigers, pakten de best wel dikke beats me toch wel in combinatie met de stem van Froukje en haar livebandje.

Na Pinkpop toch eens haar Ep’s ‘licht en donker’ en ‘Uitzinnig’ gecheckt, die trouwens ook veelvuldig op 3FM gedraaid werden. Tekstueel zijn die Ep’s soms echt geniaal en ze raken me ook in combinatie met de kwetsbare stem van Froukje en de ietsje donkere instrumentals. Waar de teksten van S10 in mijn beleving vaak wat meer richting Kinderen voor Kinderen niveau gaan, zitten er bij Froukje vaak dubbele betekenissen achter die ik echt goed gevonden vind.

Op dit nieuwe album moet je iets beter zoeken naar de goeie tracks dan op de kortere ep’s. Of dat komt doordat Froukje tegenwoordig moeilijker nummers schrijft -zoals ze onlangs aangaf in een interview- of omdat er simpelweg meer nummers opstaan, weet ik niet.

Toch heeft ‘Noodzakelijk Verdriet’ wel degelijk sterke momenten. Daaronder openingstrack ‘Kwijt’, de single ‘Naar het licht’, ‘Zeeën van liefde’ over de eenzaamheid en onzekerheid na een verbroken relatie en ‘23 mei’ een ode aan een door ziekte verloren liefde of vriendschap, en de vaak onsuccesvolle zoektocht naar gelijkwaardige vervanging voor dat verlies.

Daar tussendoor ook tracks met minder gelaagde teksten. En bij dit soort muziek is de scheidslijn tussen mooi en zeikerig voor mij persoonlijk altijd dun, dus als de gelaagdheid wegvalt of een nummer is het nét niet, dan schuurt het voor mijn gevoel al snel tegen de zeikerigheid van Meau aan of tegen de Kinderen voor Kinderen teksten van S10. Je moet trouwens ook wel een beetje in de juiste stemming zijn voor deze muziek.

Het zal de Pinkpoptent met tieners en twintigers ook komende editie worst zijn. Froukje treedt dan wederom op. En waarschijnlijk sta ik zelf ook weer stiekem ergens achteraan in diezelfde tent.

3 sterren

Froukje....
Muziek van eigenbodem om trots op te zijn..
Fijne plaat!