Froukje - Noodzakelijk Verdriet (2024)

Prachtige hoes!

Morgen de dag! "naar het licht" is dus een bonus, das wel een bijzondere keus. En jammer, want ik vind dat de beste van de drie singles

Het verdriet lijkt me inderdaad noodzakelijk als je in open water het voor elkaar weet te krijgen om je bootje in het riet vast te laten lopen.

Lieve meid maar die liedjes zijn echt beresuf.

Eens maar wel verrast dat ze schijnbaar ook bij Excelsior label zit.

Dat label klopt volgens mij niet.

Froukje is leuk, zoals ik haar vriendin S10 ook leuk vind. Toch vind ik de laatste net wat spannender of zo.

Dit debuut klinkt zoals ik het wel verwacht had. De uptempo nummers hebben wat meer mijn voorkeur (alhoewel Ik Ben Bang wel erg mooi is), en soms heb ik de indruk dat de liedjes niet helemaal af zijn of zo. Zit je er net in, is het al weer afgelopen. Zoiets. Ik ben daar nog niet helemaal over uit.

Verder? Gewoon leuk zoals ik al zei.

Aardig debuut album, maar niet hoogstaand ofzo. Ik snap de hype rondom deze dame niet zo. Tekstueel is het soms spitsvondig, maar soms is het ook rijmelarij van het niveau school poëzie.
Productioneel klinkt het oke, maar ook niet bijzonder. Gewoon pop met de sound die het nu goed doet. Dan snap ik beter dat mensen achter Eefje de Visser aanlopen. Die is eigenzinnig en heeft een echt eigen sound. Froukje is volgens mij een leuke meid en het klinkt beter dan de meeste andere Nederlands talige 2,5 minuut durende ge-autotunde meuk die er uit komt. Daarnaast is de hoes van dit album wel echt prachtig. Dat is ook wat waard natuurlijk.

Ze zit aan boord bij de jongens van Klinkhamer van de Kameleon zo te zien

De twee eerdere EP's verrasten nog en stonden weken op repeat, maar dit album beklijft bij de eerste luisterbeurten wat minder. De uptempo nummers zijn natuurlijk leuk. Wel wat aan de korte kant en instrumentaal blijft het allemaal wat vlak en veilig binnen de lijntjes. Alsof ze haar fans niet teveel wil afschrikken. Als ik dat dan vergelijk met de nieuwste singles van S10, dan zijn die veel avontuurlijker. De ballads zijn tekstueel aardig, maar doen me verder weinig. Geen kippenvel. Het voelt wat gekunsteld en dan hoor ik liever een nummer als 'Florida 2009' van Joost Klein, waar met simpele woorden de emotie wordt overgebracht. 'Als ik God Was' blijf ik een puberaal nummer vinden.

Ik begrijp ook niet waarom mensen helemaal lyrisch zijn over Froukje, Meau en S10, maar ondertussen Eefje links laten liggen. 1+1=2 zou je denken. Zonder Eefje geen Froukje, Meau of S10 wil ik wel beweren.

Wat ik zelf van Floortje ken (o.a. van de NS reclame) is dat ik haar accent vrij 'hard' vind, waardoor het wat lomp klinkt.

Zowel Froukje als S10 klinken mij veel te somber.
Begrijp de hype rond de dames ook niet helemaal, tekstueel is het niet indrukwekkend en om nou te zeggen dat het prachtige zangstemmen zijn......

Maar de dames zullen ongetwijfeld Liberace citeren: When the reviews are bad I tell my staff that they can join me as I cry all the way to the bank.

Waarom moet ik nu direct aan rietzeilen denken?

Geen idee, want dit is toch echt een roeiboot.

Net geluisterd. Het is muzikaal gevarieerd, tekstueel behoorlijk volwassen, ze heeft een mooie stem. Maar op een paar hitgevoelige refreintjes na vind ik het gewoon niet leuk. Belegen muziek voor de jongere generatie?

Dat lijkt me om allerlei redenen zeer onwaarschijnlijk. Al is het maar omdat ze juist doorgaans goed tot zeer goed worden gerecenseerd.

Fris album in een inmiddels bekende stijl. Onbesproken, Zeeën van Liefde (met een vaag bekende melodie) en Naar Het Licht zijn de voorlopige toppers.

Doordat je vroeger de boeken van de Kameleon hebt gelezen?

Geloof niet dat dat in die kinderboeken voor kwam.
Blijkbaar is het een oude, specifieke uitdrukking voor verliefde watersporters uit m’n regio. Niet breed gedragen.

Prille stelletjes op onderzoek

Ik ken de uitdrukking wel, van mijn ouders. Vroeger als verliefde stelletjes gingen zeilen op het Schildmeer hier in de buurt en wat "privacy" (vroeger waren ze netjes) wilden, werd gezegd dat ze aan het rietzeilen waren.

Blij dat Froukje dan niet hier op een brommer zit. Iets met ‘Brommers Kieken’.

Da's idd hetzelfde

Dit album is best aardig trouwens, zonder dat het nu een Eefje de Visser of Maaike Ouboter niveau haalt.

Tja, mijn ouders hebben elkaar ontmoet aan het Zuidlaardermeer, ergens rond 1963.

Zal on topic deze eens beluisteren

Was even toe aan wat anders en heb weer eens S10 gezet die, voor mij, een paar mooie albums heeft gemaakt. Ook omdat hier naar S10 werd verwezen. Maar goed, op een gegeven moment, wist ik niet of ik nou S10 hoorde of niet. Even naar de automatische playlist gekeken en bleek dat deze verder gegaan was met Froukje. Dus maar eens dit album opgezet. En ook meteen even de bijlage van een krantje van Het Volk waar ze, ‘toevallig’, dit weekend geïnterviewd wordt.

Dan lees je, en besef je ook, dat je luistert naar iemand die nog, in mijn 56 jarige ogen, best jong is. En heel bijzonder dat het iemand is die best omhoog de volwassenheid in getrapt werd door haar snelle ‘carriere’. Door dat interview luister ik ook anders naar haar muziek (en teksten).

Ik heb van S10 geleerd dat haar productie team ook van belang is bij het creëren van haar muziek. En ergens hoor ik dat hier terug maar dan wat overlap met S10. Ook in de zangstijl (die ik soms meer als ‘vertellend’ zingen beleef) merk ik in de zingende voordracht van Froukje een overlap met S10. En dat haalt voor mij beide zangeressen door elkaar. Misschien ook iets met de vocoder/autotune (als die gebruikt wordt).

Maar juist niet in het lied 23 Mei. Daar hoor ik een Stef Bos, een Boudewijn de Groot, zelfs een Jekkers, maar dan met de echt prachtige stem van Froukje zelf als ze meer zingt dan voordraagt. Daar raakt ze mij en misschien ook wel mijn Nederlandstalige muzikale opvoeding. Een uniek nummer (of juist niet uniek maar Nederlands cultureel). Bij Houden Van heb ik dat ook. Echte zang waar haar stem veel meer tot haar recht komt. En een tekst die haar overgang van kind zijn naar volwassenheid (en het terug verlangen naar haar kind zijn waar ze nog van zichzelf hield) kenmerkt. Een mooie ontwikkeling in haar verliefdheid in haar leven.

Ergens heb ik de neiging om tegen haar te zeggen: laat de invloed van S10 (en wat anderen) meer los en ontwikkel meer je eigen stijl (en dan vooral in de zang want daar hoor ik een stem die nog niet echt lijkt te durven maar het absoluut in zich heeft om uit deze ene toonladder te kunnen stijgen en te dalen naar andere dieptes en hoogtes). Bij Ik Ben Bang hoor ik even zelfs een Tori Amos stilletjes naar boven komen. Ook die piano en cello passen hier goed.

Maar goed: juist door andere invloeden sla je juist weer nieuwe wegen in. Verken je. En er is zat nieuw talent in ons land die elkaar zullen gaan beluisteren en beïnvloeden.

En dat is mooi want Froukje is nog maar (zei de ouder wordende man) 22 en heeft nog veel te brengen, heb ik zo’n vermoeden.

Allemaal lekker korte nummertjes naar het Spotify verdienmodel.

Geheid, maar bij enkele nummers ervaar ik het een beetje als storend (als in: even snel afraffelen of zo).

Zou het ? Waarom artiesten niet kunnen leven van Spotify

Ik Wil Dansen leverde 70.000 euro op via Spotify. Vind ik niet weinig en veel zgn. artiesten stemmen hier hun repertoire op af. Hoe korter het nummer, des te vaker je het kunt streamen.

Snap ik maar als ik het artikel zo lees (en wat andere informatie) dan heb je er voor gewerkt (misschien een half jaar totaal). Daarbij huur je een studio, heb je personeel te betalen (producers, muzikanten, catering, manager), moet je nog belasting betalen en wil je er ook nog van leven terwijl je weer geld gaat stoppen in een volgend project. Maar goed, ik heb geen echt verstand van de financiële zaken achter dit soort artiesten en de platenmaatschappij (is Frok van haarzelf ?) zal er ook wel wat geld insteken.

Daarbij wil elke artiest ook natuurlijk winst maken (willen we dat niet allemaal ?). Ik ken Froukje natuurlijk niet persoonlijk maar als dit album gebaseerd is op een verdienmodel dan kan ik alleen maar zeggen dat het altijd zo geweest is, vermoed ik, in de muziekindustrie. Nummers die extra gemaakt moesten worden om cassette bandjes van 45 minuten te vullen, een B-kant voor de singles, credits voor de gehele band om de winst extra te verdelen, stadion meezingknallers schrijven om zoveel mogelijk mensen in de zaal te krijgen enz..

Ik vind dit album zelf niet echt commercieel maar kan mij voorstellen dat dit wel van Froukje verwacht wordt om zo te schrijven dat het verkoopt.

Tsjonge, ik heb echt even niks te doen..