• 12.902 nieuwsartikelen
  • 168.984 films
  • 11.071 series
  • 31.725 seizoenen
  • 629.097 acteurs
  • 196.116 gebruikers
  • 9.176.637 stemmen
Avatar
 
banner banner

Il Conformista (1970)

Drama / Thriller | 111 minuten
3,70 397 stemmen

Genre: Drama / Thriller

Speelduur: 111 minuten

Alternatieve titel: The Conformist

Oorsprong: Italië / Frankrijk / West-Duitsland

Geregisseerd door: Bernardo Bertolucci

Met onder meer: Jean-Louis Trintignant, Stefania Sandrelli en Dominique Sanda

IMDb beoordeling: 7,9 (35.838)

Gesproken taal: Frans, Italiaans, Mandarijn en Latijn

Releasedatum: 2 oktober 2014

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Il Conformista

"A dazzling movie."

Marcello Clerici reist naar Parijs om professor Quadri, een antifascistisch leider die naar Frankrijk verbannen is, te vermoorden. Marcello was vroeger zijn leerling en nu moet Marcello het vertrouwen van Quadri winnen en hem in een valstrik van de volgelingen van Mussolini laten lopen.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Professor Quadri

Italo Montanari

Giulia's Mother

Marcello's Mother

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van kappeuter

kappeuter (crew films)

  • 74277 berichten
  • 5917 stemmen

Hij zal dan ook een tour maken door het land. Welke theaters weet ik nog niet.


avatar van T.O.

T.O.

  • 2314 berichten
  • 2615 stemmen

Misschien wat onnodig zwaar op de hand af en toe, maar dat past in de tijdsgeest. Vond het vooral een erg stijlvolle, mooi golvende film. Grossiert in prachtige shots met passende muziek.

Overigens dacht ik een paar keer product placement avant la lettre te aanschouwen - die Franse modewinkel, asbakken van Ricard die langdurig en duidelijk in beeld worden gebracht. Kan iemand dat bevestigen?


avatar van eRCee

eRCee

  • 13387 berichten
  • 1944 stemmen

De roman van Moravia kon me niet erg boeien, en hoewel ik de film beter vind, blijven het verhaal en met name het hoofdpersonage een struikelpunt. Vermoedelijk heeft dat vooral te maken met de amorele levenshouding van Marcello Clerici. Het voordeel van Bertolucci's versie van Il conformista is in elk geval dat het een stuk vlotter gaat, narratief is het zelfs wat rommelig te noemen. Nog groter voordeel is de al veel geroemde stijl. Dat shot tussen opwaaiende bladeren door, wauw. Ook de decors zijn mooi. De scene waarin alle sterke punten van de film samenkomen is de moordpartij in het bos. IJzingwekkend goed. Daar tegenover staan echter ook momenten die ik weinig interessant vond en over de gehele linie middelt zich dat een beetje uit. Il non-conformista zou mij een beter uitgangspunt lijken...


avatar van mjk87

mjk87 (moderator films)

  • 13766 berichten
  • 4150 stemmen

Lastig te beoordelen, deze zesde Bertolucci voor mij alweer, en toch wel zijn minste uiteindelijk. Jammer, want ik had stiekem gehoopt dat dit dan zijn meesterwerk zou zijn (allicht moet ik The Last Emperor nog eens terugzien, dat is alweer een tijdje terug immers).

Om te beginnen, zoals ook iedereen aangeeft, is vooral het visuele aspect hetgeen het meest opvalt, en eigenlijk ook datgeen dat veruit het beste is. Mooie shots, goed gekadreerd, soms opvallende standpunten, vaak een bewegende camera die dan een beeld of scène in een volstrekt ander perspectief zet of heel andere extra informatie geeft, et cetera. Ik denk dan alleen al aan één van de eerste shots met de protagonist in bed die belt, opstaat en de camera die iets omhoog gaat waardoor je een vrouwspersoon naakt ziet liggen. Ik kan heel erg genieten van zulke shots. Daarnaast ziet het er gewoon mooi uit, met het spel met licht en donker en de kleuren. Enkele scènes schieten er ook bovenuit, met die dansscène iets na de helft en natuurlijk de moord in de besneeuwde bossen die een serene rust en angst tegelijk uitstraalt. De muziek verder werkt sfeerverhogend doorheen de hele film.

Maar verder kon het me allemaal niet zo boeien. De hele inhoud kwam eigenlijk nooit over, vooral door het matige acteerwerk over de hele linie. Het begint al met die overdub (althans, het is Italiaans en die films hebben er patent op en de teksten leken net te vaak niet gesynchroniseerd of überhaupt heel wat anders te zeggen dan de acteurs op het beeld deden), maar ook het hysterisch gegil van vrouwen, het totaal zonder gevoel inspreken van teksten die daardoor nep overkomen en ga zo maar door. En dan is er nog de kille hoofdpersoon waar geen enkele emotie vanaf spat waardoor deze in potentie interessante figuur, waar de hele inhoud van die 'conformist' om draait, nooit uit de verf komt. Je kijkt dus als kijker vrij passief en dan wordt de film, behoudens een sterker middenstuk, vrij saai. 3,0*, voor de beelden en de sfeer.


avatar van leatherhead

leatherhead

  • 3556 berichten
  • 1813 stemmen

Kent zeker zijn sterke punten, maar wist me als geheel weinig bij de strot te grijpen.

Mijn eerste kennismaking met de heer Bertolucci was er geen om over naar huis te schrijven, gelukkig wist ik deze iets beter te appreciëren. Al heb ik d'r uiteindelijk gewoon weinig mee, en is dit niet echt mijn soort film.

Mijn kritiekpunten liggen hoe dan ook niet bij het visuele; de cinematografie hoort immers bij het beste wat ik zoal ken uit de 70' jaren. Mooie composities, kleurrijke shots, die meestal met veel elegantie en schwung gepaard gingen. Zo'n treinscene kun je gerust een (klein) hoogstandje noemen, en zo waren er diverse momenten waarop de film zijn visuele spierballen toonde. De soundtrack is wel beneden alle peil, nauwelijks up to par met het visuele.

Verder snap ik wel dat mensen die veel met de thematiek hebben hier een meesterwerk in kunnen zien. Helaas boeide het verhaaltje me niet zo, daarnaast ben ik nogal wars van het bordkartonnen acteerwerk en de ietwat gekunstelde dialogen, die je daar steevast cadeau bij krijgt in dit soort films. Na de, weliswaar aardige moordscene, bleef het ook maar wat aanmodderen allemaal, en vond ik het wel mooi geweest.

Maar goed, slecht is het niet, daarvoor is de Storaro's werk simpelweg te goed. Jammer dat het geneuzel errond (uitgezonderd één of twee scenes, plato scene bijv.) me eigenlijk nogal gestolen kon worden. Nipte voldoende, 2,5*.


avatar van wibro

wibro

  • 11590 berichten
  • 4098 stemmen

Deze film weer eens herzien en dit keer ben ik beduidend minder enthousiast. Op het camerawerk en de score valt niets aan te merken en dat geldt ook voor die schitterende dansscène met Stefania Sandrelli en Dominique Sanda. Mijn waardering hiervoor is hetzelfde gebleven.
Neen, het is het verhaal en vooral die Marcello Clerici waarover ik dit keer minder te spreken ben. Ik ergerde mij mateloos aan die Marcello, voor mij het lafste personage in de geschiedenis van de cinema. Dat je die mooie vrouw van die professor laat vermoorden moet je toch enorm in gewetensnood brengen. Dan kun je toch niet normaal meer functioneren. Het einde trouwens met die schreeuwende Marcello vind ik buitengewoon zwak.

Waardering: van 5,0* naar 4,0*


avatar van eRCee

eRCee

  • 13387 berichten
  • 1944 stemmen

Marcello is volgens mij niet zozeer laf maar een opportunist die er geen moraal op na houdt en vooral bang is om op te vallen; daarom conformeert hij zich aan de heersende moraal, namelijk op dat moment in Italie het fascisme. Denk dat de eventuele zeggingskracht van Moravia over de opkomst van het fascisme (in zoverre daarvan sprake is overigens, ik vind zelf dat die zeggingskracht sowieso vrij gering is) wegvalt als je het handelen van de hoofdpersoon opvat als persoonlijke lafheid.


avatar van Leland Palmer

Leland Palmer

  • 23766 berichten
  • 4804 stemmen

Zo, gister maar weer eens 'Il Conformista' uit het stof gehaald. Een paar jaar geleden al eens aan begonnen, maar verder dan de eerste 10 minuten kwam ik toen niet. Nu weet ik ook weer (een beetje) waarom.

Op visueel vlak niks te klagen. Bertolucci zorgt voor een mooi uitziend geheel, vol met knappe shots en mooie locaties. Van de muziek van Delerue had ik wat meer verwacht. Kritiekpunt ligt 'm vooral bij het verhaal zelf. Halverwege de film kreeg ik echt zin om een dutje te doen hoor, zo oninteressant allemaal.

Naar het einde toe werd ik wat wakker geschud. Vooral de scene (executie) in het bos in de sneeuw is erg goed, maar als geheel had ik toch op veel meer gehoopt. Hopelijk biedt Bertolucci meer de volgende keer.


avatar van Onderhond

Onderhond

  • 87403 berichten
  • 12402 stemmen

Mwah.

Je kan niet zeggen dat Bertolucci z'n best niet gedaan heeft. Visueel zie je hem echt moeite doen, af en toe ook wel met resultaat. Maar om nu te zeggen dat het écht mooi is? Daarvoor spreken de kleuren net niet genoeg en mag het contrast net wat scherper.

De opzet is op zich wel interessant, maar de uitwerking is minder spannend. De film hinkt op meerdere benen tegelijkertijd en houdt zo moeilijk een sfeertje vast. Ook het acteerwerk vond ik allesbehalve. Erg houterig allemaal, zowel qua mimiek als dialoog vlot het amper.

De speelduur is aan de lange kant, maar omdat Bertolucci z'n best blijft doen en omdat er toch geregeld een scene is die wel de aandacht weet te grijpen wordt het nergens overdreven vervelend of saai. Maar veel meer kon er ik ook niet mee. Nergens pakkend, op stijl overleeft het ook niet en het onderwerp had een betere uitwerking verdiend.

2.0*


avatar van mister blonde

mister blonde

  • 12554 berichten
  • 5605 stemmen

Mag het contrast scherper? Heb je een voorbeeld? Of kun je het toelichten? Het contrast tussen wat en wat? En met dat de kleuren niet genoeg spreken bedoel je gewoon dat je het niet mooi vindt neem ik aan?



avatar van de grunt

de grunt

  • 4317 berichten
  • 1572 stemmen

Wie komt er vanmiddag?


avatar van John Milton

John Milton

  • 22576 berichten
  • 12295 stemmen

Ik zit helaas klem op kantoor!


avatar van de grunt

de grunt

  • 4317 berichten
  • 1572 stemmen

Helaas! Ik zat net te kijken hoeveel kaarten er zijn verkocht: 7 (!) en dit prachtaffiche is +/- Aug 2015 aangekondigd. In Amsterdam had het zeker vol gezeten. Jeronimus Bosch expositie daarentegen zorgt hier in DB voor een complete invasie van pensionado's. Maar (oude) filmliefde hó maar.


avatar van John Milton

John Milton

  • 22576 berichten
  • 12295 stemmen

zeven kaartjes is wel beschamend. Dat zou In Utrecht of Eye inderdaad meer geweest zijn. Al zat ik toen Taxi van Panahi draaide ook in een praktisch lege zaal, en Vertigo van Hitchcock ook, al was dat wel om 12 uur. Misschien wat vroeg... Maar ik zou hier zeker heen zijn gegaan als het had gekund en in de buurt was. Zelfs als ik hem al gezien heb. Probeer in principe zoveel mogelijk oude films die hervertoond worden mee te pakken. Vorige week Nosferatu nog met een zeventienkoppig ensemble en Live muziek.


avatar van dennis013

dennis013

  • 169 berichten
  • 494 stemmen

Een visueel spektakel. Prachtig om te zien, helaas is het verhaal nergens echt boeiend en stond deze film maar op als levend behang


avatar van Film Pegasus

Film Pegasus (moderator films)

  • 30756 berichten
  • 5330 stemmen

Ik had al enkele films gezien van Bernardo Bertolucci, maar dit is wel z'n beste film tot nu toe. Mooi gemaakt met een stijl die doet denken aan Jean-Pierre Melville. Maar ook Jacques Tati heeft zo'n mooi kleurenpalet. Mooier dan de meeste films over oorlogsjaren. Gezien de foto's toen zwart/wit waren, heb ik geen idee of deze aanpak een juist beeld geeft. Maar het is in elk geval mooi om te zien.

De film is een neo-noir met een dosis oorlog, politiek en thriller. Dit zal vooral werken als boek. Het verhaal komt dan ook minder uit de verf, en dat heeft deels ook te maken met het personage. Dat is nu eenmaal een man die mee heult met het beleid om zo wat kleurloos te worden en zijn eigen geschiedenis te doen vergeten. De film moet het dan ook niet echt van het verhaal hebben, maar de combinatie van de thematiek en de cinematografie, maken wel dat dit een pareltje is. De samenwerking van regisseur en cinematograaf in de latere werken heeft nooit hetzelfde resultaat.


avatar van Badalamenti

Badalamenti

  • 23126 berichten
  • 3495 stemmen

Ferdydurke schreef:

Trintignant en Sanda zijn in deze film uitstekend, maar hoe Stefania Sandrelli haar Giulia, in al haar onnozele, kleinburgerlijke opgewektheid en ééndimensionaliteit, tot leven laat komen, is werkelijk grandioos.

Zag Dominique Sanda laatst opduiken in Une Femme Douce (1969), één van de betere van Bresson wat mij betreft (al heb ik er nog wel een paar te gaan). Die heb je toch niet over het hoofd gezien neem ik aan!?


avatar van Ferdydurke

Ferdydurke

  • 1353 berichten
  • 854 stemmen

Badalamenti schreef:

Die heb je toch niet over het hoofd gezien neem ik aan!?

Nee, maar als ik iets niet direct kan vinden, dan komt het op een zijspoor. De oude Europeanen zijn momenteel een beetje uit de picture bij mij, maar ongetwijfeld komt dat wel weer een keer. Van Bertolucci kan ik er trouwens ook nog wel een paar hebben denk ik; nooit verder gekomen dan drie of vier van z'n bekendste titels. En daar zit Last Tango bijvoorbeeld nog niet eens bij.


avatar van TMP

TMP

  • 1834 berichten
  • 1665 stemmen

Naar aanleiding van het recente overlijden van Bertolucci maar eens deze film van hem opgezet. De film kon mij niet bekoren. Hier en daar wel fraaie shots, maar dat is het dan ook wel. Het verhaal kan nergens echt boeien en het acteerwerk is nogal kleurloos. De non-lineaire vertelwijze voegt niets toe. Het verhaal komt wat leeg over en de film gaat ook nog eens te lang door.


avatar van De filosoof

De filosoof

  • 2209 berichten
  • 1502 stemmen

De film gaat over de zeer onsympathieke Marcello in fascistisch Italië, die in wezen nogal bohemien is (en wat jeugdtrauma’s heeft) maar die - zoals de titel al verraadt - besloten heeft zich te conformeren, zowel qua burgerlijke moraal (hij gaat trouwen) als qua het fascistische regime (en uiteindelijk ook qua religieus geloof). De beelden zijn heel fraai en het begin van de film is aangenaam geheimzinnig maar gaandeweg wordt het verhaal vaag en langdradig met de meeste aandacht voor de seksuele spanningen c.q. quasi-partnerruil tussen de twee paren in Parijs.

In het midden van de film wordt Plato’s mythe van de grot – waar de mensen slechts de schaduwen en niet de dingen zelf zien – verteld hetgeen een centrale thematiek lijkt, nu Marcello’s beste vriend blind is en Marcello in Parijs zegt dat de professor zijn ogen heeft geopend al is me niet duidelijk waarvoor dan anders dan dat hij de vrouw van de professor wil. De film lijkt zelf wel een schaduwspel in de grot waar we moeten raden wat er nu echt gaande is (hetgeen volgens Marcello ook geldt voor de politiek in Italië): aan de buitenkant lijkt Marcello gewoon niet te kunnen kiezen tussen fascisme en antifascisme en tussen huwelijk en minnaressen of zelfs homoseksualiteit (hij begeert Anna die hem doet denken aan de man met wie hij als jongen een homoseksueel contact had).

De film is een thriller maar is zo vaag en er wordt zo enorm veel (lees: constant) geouwehoerd dat er van spanning niet veel sprake is. Bijzonder, wellicht zelfs intrigerend, is de film wel.


avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1398 berichten
  • 840 stemmen

Pas voor de 2 de keer gezien maar toch is het reeds tijd om kleur te bekennen inzake quotering. Want ondanks de geniale esthetische beeldcomposities vond ik de film een teleurstelling. Omdat het verhaal zo oninteressant is nl liefdesverhoudingen van de 3 personages. Er zit wel een politiek statement achter maar nieuwe inzichten zijn het niet. Dat er een visie of standpunt achter de beelden zit, is duidelijk want je kiest toch niet voor niets om Plato's allegorie letterlijk te creëren maar ik voel het niet (alhoewel het commentaar van De filosoof mij aardig op weg hielp hoe ik de symboliek van 'zien' moet interpreteren). Maar toch was de film voor mij een duister ondoordringbaar woud. Dus ga ik maar naar de (zeer verhelderende) commentaar track op DVD (uitgave ARROW) voor meer uitleg. Filmexpert in Italiaanse cinema David Forgacs vertelt over de keuze van belichting, keuze van acteurs, keuze van locaties, de verschillen en gelijkenissen tussen boek en film, de manier van vertellen, etc . Om 1 vb te geven : de vertelstructuur is opgebouwd als een psycho analyse maw een gebeurtenis in het heden wordt geassocieerd met situaties uit het verleden – de fragmenten vormen het verhaal. De auto rit is het heden, de herinneringen (flashbacks) komen afwisselend. De auto rit vormt ook het visuele motief nl rechte lijn van A naar B met een reis naar het verleden via die flashbacks. Tja, je moet het maar weten. Die psycho analyse zit ook inhoudelijk nl Marcello als symbolische zoon verraadt zijn geestesvader (de professor) en slaapt met zijn vrouw/moeder en moet ze dan beiden doden om in het reine te blijven (= Oeidipus verhaal). Niet alleen de film elementen worden besproken. Ook wordt er aangetoond dat alles in teken staat van een commentaar op het fascisme. Zoals de titel : in de jaren '30 werd in Italië conformeren automatisch beschouwd als toetreding binnen het fascistisch bewind. En zo wordt het idee achter elke scene uitgelegd. De maker heeft wel degelijk inhoudelijk iets vertellen, het zijn dus niet zo maar mooie beelden. Maar deze leerrijke beschouwing over alle aspecten van de film – waardoor ik de film beter begrijp – heeft ook een keerzijde, vind ik. Het wordt een intellectuele film waarin het uitleggen van de film belangrijker wordt dan de film zelf. Wanneer ik geen emotie of idee kan vinden (het hoeft dus geen verhaal te zijn) door enkel te kijken, wordt de film te abstract om te genieten. Meesterlijke scenes (reeds voldoende opgesomd bij de voorgaande commentaren) en meesterlijke art design verliezen daardoor hun kracht. Een te uitgesproken academisch werk om in mijn galerij der meesterwerken te behoren.


avatar van Fransman

Fransman

  • 2904 berichten
  • 2197 stemmen

De eerste keer dat ik deze film zag was ergens in de jaren zeventig. ik was toen diep onder de indruk. Niet eens zozeer door het verhaal, veel meer door de sfeer en de filmkunst, en niet te vergeten vanwege Stefania Sandrelli en Dominique Sanda. Maar de autorit door die besneeuwde bossen in die Traction Avant bleef op m'n netvlies gebrand en was er de aanleiding van dat ik in die jaren zelf zo'n auto heb aangeschaft. Waar het overigens niet goed mee is afgelopen. Maar dat terzijde.

Nu kwam deze film weer op m'n pad en heb ik me aan een herziening gezet. Ben nog steeds onder de indruk van wat Bertolucci en natuurlijk ook Jean-Louis Trintignant hier laten zien. Vooral die grapjes en losheid op momenten dat het niet past vond ik prachtig. De film zit vol pareltjes, zoals die al genoemde autorit, maar meer nog die scène in het danslokaal, die fascist die in het park in het Italiaans tegen de vogeltjes staat te schreeuwen, de toch wel aangrijpende moordpartij en dat navrante slot in het naoorlogse Italië.

De filosoof en cinemanukerke zeggen hier zinnige dingen over de film, de mogelijke interpretaties en de zwakheden. Wat mij opviel is dat deze film min of meer ook als een voorstudie kan worden beschouwd van Bertolucci's magnum opus 'Novecento' (1976), waarin hij het fascisme afzet tegen het communisme en van beide de essentie probeert te laten zien. In die film aan de hand van de leidende personages, in deze film een moment door de viooltjes verkoopster die de Internationale zingt. Het verhaal is losjes gebaseerd op de moord op de antifascistische politicus Giacomo Matteotti, die in 1924 werd ontvoerd en vermoord, al dan niet in opdracht van Mussolini.


avatar van Alathir

Alathir

  • 2105 berichten
  • 1619 stemmen

Tweede film die ik zie van Bertolucci en ook dit kon me niet overtuigen. Hier en daar een behoorlijk sterke scène maar heel dat politieke gedoe dat er ligt rond geweven wist me minder te bekoren. Het blijft ook gewoon té vaag. Clerici is bovendien een erg afstandelijk man die nooit weet te lachen. Er wordt weinig binding gemaakt met de personages en humor/spanning zijn spoorloos. Clerici doet me wat denken aan de houding van Jef Costello in Le Samourai van regisseur Jean-Pierre Melville, maar qua verhaal is die tweede een stuk interessanter.


avatar van Fisico

Fisico (moderator films)

  • 9679 berichten
  • 5264 stemmen

Moeizame film die grossiert in oeverloos geouwehoer dat ik op de duur niet meer wist wat nou eigenlijk het basisthema van de film was. Ik verwachte een soort van (psychologische) thriller, een soort intelligent kat-en-muisspel, maar van enige spanning was nauwelijks sprake.

Toch wel visueel enkele fraaie cinematografische stijlvolle scènes. Toch boeide die hele periode in het fascistische Italië van Mussolini net voor de Tweede Wereldoorlog me wel. Een sympathiek personage is Clerici allerminst. Een opportunist, een conformist met andere woorden, die gewetenloos voor het geld zijn ziel en idealen verkoopt, zoals er zovelen waren tijdens de oorlog.

Op de duur was ik meer bezig met de fraaie shots dan met de inhoud van het verhaal zelf. Dan schort er wel iets. Voordeel van de twijfel met een nipte 3,0*.


avatar van james_cameron

james_cameron

  • 6431 berichten
  • 9394 stemmen

Visueel imposant maar inhoudelijk weinig boeiend helaas, deze vroege film van regisseur Bernardo Bertolucci. Het magistrale camerawerk van Vittorio Storaro redt de boel herhaaldelijk, zeker op die momenten dat plot en personages het laten afweten. Knap gemonteerd ook, al is de structuur van de film een beetje te berekenend en vooral pretentieus.