Kraven the Hunter (2024)

Popcornvermaak. Prima mee vermaakt in de bioscoop.

Ergens in dit rommeltje zit een best aardige aktiefilm verborgen, maar je moet dan wel door de lelijke cgi-effecten (vooral alles dat te maken heeft met dieren ziet er niet uit) en de zweverige mystiek heen kunnen kijken. Regisseur J.C. Chandor brengt het spektakel met voldoende flair in beeld maar verslikt zich zoals gezegd in de vele opzichtige special effects, die de film feitelijk niet eens nodig heeft. Met een meer realistische en low budget aanpak was dit waarschijnlijk een heel wat betere film geworden.

Best goed te doen hoor, prima actiefilm.

Films als Kraven the Hunter en consorten hebben het superheldenfilm-genre redelijk gesloopt de afgelopen jaren. Na de ongelofelijke films van Marvel (tot 2019) en een enkeling van DC (de Dark Knight trilogie bijvoorbeeld) dacht iedereen een slaatje te kunnen slaan uit dit genre en daardoor kreeg elke nietszeggende held of zelfs schurk een eigen origin story film. Maar ik hoef dat niet te hebben van Kraven, Madame Web, Shazam, Blue Beetje, Morbius en noem nog tig van die ongeïnspireerde films op van de laatste jaren. En zeker Sony snapt er geen reet van hoe ze dit soort films interessant moeten krijgen want praktisch elke titel is keihard geflopt.

Deze Kraven the Hunter ook, wat moet je ermee? Van die clichématige Russische gangstertypetjes tot de droevige CGI. Het ene is nog suffer dan het andere. Ik vraag me echt af wie Sony hier nou mee naar de bioscoop dacht te lokken. Gelukkig pikt het publiek dit soort troep ook niet meer, dat dwingt bedrijven om weer voor kwaliteit te gaan. Iets waar Kraven the Hunter heel ver vandaan zit.

2*