• 12.902 nieuwsartikelen
  • 168.984 films
  • 11.071 series
  • 31.725 seizoenen
  • 629.097 acteurs
  • 196.116 gebruikers
  • 9.176.637 stemmen
Avatar
 
banner banner

The Holdovers (2023)

Komedie / Drama | 133 minuten
3,75 573 stemmen

Genre: Komedie / Drama

Speelduur: 133 minuten

Alternatieve titel: Winter Break

Oorsprong: Verenigde Staten

Geregisseerd door: Alexander Payne

Met onder meer: Paul Giamatti, Da'Vine Joy Randolph en Dominic Sessa

IMDb beoordeling: 7,9 (190.188)

Gesproken taal: Engels

Releasedatum: 11 januari 2024

Plot The Holdovers

"Discomfort and joy."

De leraar Paul Hunham wordt in het jaar 1970 door zijn studenten, noch zijn collega's graag gezien. Zijn verwaandheid en starheid zitten hem in de weg. Daar hij geen familie of vrienden heeft om mee de kerstperiode te vieren, blijft hij op school achter om de studenten die in een soortgelijke situatie zitten, op te vangen. Wie in zo'n parket zit is de vijftienjarige druktemaker, maar goede student Angus. Ook de chef-kok Mary verblijft op de campus. Zij heeft net haar zoon moeten afgeven tijdens de Vietnamoorlog.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Social Media

Volledige cast

Acteurs en actrices

Paul Hunham

Angus Tully

Miss Lydia Crane

Teddy Kountze

Alex Ollerman

Ye-Joon Park

Dr. Hardy Woodrup

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van eldorado

eldorado

  • 389 berichten
  • 4975 stemmen

Uitstekend acteerwerk maar voor mij niet boeiend genoeg. Met moeite uitgekeken.


avatar van mcdaktari

mcdaktari

  • 6674 berichten
  • 0 stemmen

Ik heb best wel even gewacht om deze film te gaan kijken. Ondanks de hoge score weerhield me er toch iets van om de film te kijken Vanochtend dacht ik, laat ik er dan toch maar eens aan beginnen omdat ik zo snel geen andere film kon bedenken. The Holdovers heeft me best wel vermaakt. In het begin dacht ik dat het zoiets als The Breakfast Club zou zijn maar dat viel wel mee. Het ziet er visueel heel goed uit en het acteren is vrij goed. Trouwens een mooi acteer debuut van Dominic Sessa die het ook nog heel goed doet. Paul Giamatti is nou niet bepaald een favoriete acteur van mij, maar deze rol leek hem toch op z'n lijf geschreven. Zeker geen tegenvaller The Holdovers.


avatar van fritsy

fritsy

  • 846 berichten
  • 7024 stemmen

Laat Komedie maar weg.


avatar van Theunissen

Theunissen

  • 11700 berichten
  • 5433 stemmen

"Hardy, I have known7 you since you were a boy, so I think I have the requisite experience and insight to aver that you are and always have been 'penis cancer in human form'."

Bovenstaande opmerking, gericht tegen de schooldirecteur, van Paul Giamatti op het einde van film, was eigenlijk het enige moment waar ik hard om heb moeten lachen, want het is toch vooral drama wat de klok slaat in deze mooie Komedie / Drama film.

Het verhaal speelt zich af op een vrijwel lege campus van de chique jongenskostschool "Barton Academy" in de Amerikaanse staat Massachusetts. Het is winter 1970, bijna kerstmis en iedereen gaat gezellig naar huis. Op een handjevol arme achterblijvers (oftewel "Holdovers" uit de titel) na. Onder hen de chagrijnige en strikte docent Paul Hunham (Paul Giamatti), schoolkok Mary Lamb (comédienne Da'Vine Joy Randolph) en één van Pauls leerlingen, de opstandige Angus Tully (Dominic Sessa). Een verloren drietal, dat uiteraard wijze levenslessen leert tijdens hun gedwongen verblijf op de campus.

De drie vormen een onwaarschijnlijke band, juist door hun gedeelde gemis en vele persoonlijke gebreken. Het is een bijzondere film die steeds meer onthult over zijn personages, totdat je voldoende met hen meeleeft en ze echt in je hart sluit. Docent Paul Hunham, die vroeger zelf op de "Barton Academy" zat, lijkt op het eerste gezicht een heuse brombeer en geen makkelijke man. Hij vindt het heerlijk om zijn leerlingen onvoldoendes te geven en nog heerlijker om hen te bestoken met beledigingen. Ook is hij ouderwets en wil hij graag alles volgens het boekje doen, maar hij heeft ook een zachte kant die voorzichtig naar voren komt. Hij vindt veel moeilijk maar stelt zich steeds weer open voor spannende nieuwe situaties.

Zijn tegenspeler leerling Tully Angus moet in eerste instantie ook niks hebben van Paul, maar hij ontdekt gaandeweg dat er toch meer schuilt achter deze afstandelijke docent. Angus is de standaard tiener die vooral verveeld en vervelend is. Al is het meer dat docent Hunham hem (of iedereen?) irritant vindt, terwijl de jongen gewoon iets meer vrijheid wil, zelf beslissen, meer zien dan de muren van het lege universiteitsgebouw, met steeds die twee dezelfde gezichten. Naarmate we meer tijd met hem doorbrengen wordt Angus ook steeds sympathieker. Dominic Sessa maakt zijn filmdebuut in "The Holdovers" en zijn rol is eigenlijk iets te jong voor de 21-jarige volwassene.

Er ontstaat een band tussen Paul en Tully en één van de hoogtepunten van "The Holdovers" is om simpelweg hun interacties waar te nemen. De twee mannen worden ondersteund door de flinke schoolkok Mary Lamb, die hen vooral de waarheid vertelt en tot nadenken dwingt. Mary is vinnig, grappig en ze heeft gewoon steeds weer gelijk. Da’Vine Joy Randolph weet ook indruk te maken als Mary, die haar eigen strijd met verlies en rouw doormaakt.

De film laat de interacties tussen Paul, Mary en Angus voor zich spreken, ze zitten met elkaar opgescheept en moeten het beste van de situatie maken, maar zijn het zeker niet altijd met elkaar eens. Vooral in het begin discussiëren ze er flink op los, wat voor leuke en ietwat komische dialogen zorgt.

Het is vooral manier waarop ze met elkaar omgaan, die zo realistisch overkomt en de film vooral leuk maakt om te kijken. De film bevat veel emotionele momenten (o.a. de dood van de zoon van Mary), die allemaal kleinschalig en betekenisvol zijn. Niets is zoetsappig of over-gedramatiseerd, en daardoor is de gehele film goed gebalanceerd. De film is met circa 130 minuten wel wat aan de lange kant en had misschien ingekort moeten worden met 20 minuten.

Het sterke punt van de film is natuurlijk de cast en het is vooral genieten van Paul Giamatti en Da'Vine Joy Randolph en in iets mindere maten ook van debutant Dominic Sessa. Ook de rol van Carrie Preston als Miss Lydia Crane (waarvan Paul denkt dat zij verliefd is op hem), een vriendelijke medewerkster op de kostschool, is het vernoemen waard en dat geldt eigenlijk ook voor Naheem Garcia als de congiërge Danny. Verder vond ik Darby Lee-Stack als Elise, die een nichtje is van Lydia, wel een mooie verschijning in de film, die o.a. tegen Angus zegt:

"Are you trying to look down my shirt?"

"The Holdovers" is mooi en met zorg gemaakt. Het is klein, intiem en ingetogen en het verhaal zal je niet verrassen. De film weet wat het is en dat is een droevige kerst die wel wat levendigheid en menselijkheid kan gebruiken.

P.S. er zit ook Nederlands tintje in deze film, namelijk het liedje "Venus" van de Nederlandse rockband "Shocking Blue".


avatar van mrklm

mrklm

  • 9583 berichten
  • 8921 stemmen

Payne weet opnieuw een meesterlijke karakterstudie te combineren met een scherpe reconstructie van een tijdsbeeld dat opvallend veel gelijkenissen vertoont met het heden – en een paar opvallende tegenstellingen. Het is december 1970 en kerstvakantie voor de jongens op de prestigieuze kostschool Barton Academy. Ieder jaar blijft een docent achter om zich twee weken lang te ontfermen over de jongens die niet naar huis kunnen. Het is een ondankbare taak en omdat Paul Hunham [Paul Giamatti] eerder dit jaar tegen de wil van de schooldirecteur [Andrew Goodman] de zoon van een senator heeft laten zakken, krijgt hij deze taak toebedeeld. Hij wordt opgescheept met vijf jongens, waarvan er vier met toestemming van hun ouders met de vader van Jason Smith [Michael Provost] per helikopter op skivakantie mogen. De enige die achterblijft, is Angus Tully [Dominic Sessa], een leerling die door verschillende scholen buiten is getrapt. Paul en Angus leren elkaar gedurende de rest van de periode tot het nieuwe jaar kennen en beïnvloeden zo elkaars leven. Da’Vine Joy Randolph is ontwapenend als de keukendame en weduwe die de feestdagen moet zien door te komen zonder haar 19-jarige zoon, die eerder dit jaar is omgekomen in Vietnam. Het scenario van Hemingson breekt met filmconventies en weet constant te verrassen en regelmatig op subtiele wijze te ontroeren. Giamatti, Tully en Randolph zijn subliem.


avatar van umbra

umbra

  • 3895 berichten
  • 3614 stemmen

Kijk, dit is dus zo'n film die overall topscores krijgt van Rotten Tomatoes 97% en 91%, op IMDb 8/10 uit ca 80.000 stemmen tot hier, met een 3,8/5, die ik echt niet zo fijn vond om te kijken, integendeel, was voor mij langdradige en saaie rit van bijna 2u15min, die echt zo weinig met me deed, omdat ie zowel als drama en komedie totaal faalt voor mij. Nope niks voor mij dit.


avatar van jipt

jipt

  • 3444 berichten
  • 3316 stemmen

Mooie warme film met geestige personages en goed spel. Een coming of age film in de trand van John Hughes. Helaas is 133 minuten wel erg lang voor een kerstfilm. Maar misschien had ik hem met kerst moeten zien. Dikke 3,5/4*


avatar van Shinobi

Shinobi

  • 4297 berichten
  • 2524 stemmen

"You can't even dream a whole dream, can you?"

Ergens is het zonde dat deze film pas na december een release in de bios heeft gekregen, maar aan de andere kant is het wel aangenaam om in deze tijd zo een warme film te mogen zien.

Alexander Payne presenteert hier een opmerkelijk kerstverhaal gesitueerd in de jaren '70. Hiervoor volgen we een nukkige geschiedenisdocent op een kostschool die verantwoordelijk wordt gesteld om toezicht te houden op een aantal overblijvers. Uiteindelijk blijft hij alleen over met de rouwende kokkin Mary en druktemaker Angus, waardoor ze op elkaar zijn aangewezen en samen er het beste van moeten maken.

Op deze wijze vormen de drie uiteenlopende personages - of eigenlijk verloren zielen - een bijzondere band met elkaar. Als kijker is het fijn om te zien hoe de drie langzaamaan naar elkaar toegroeien en zichzelf stukje bij beetje emotioneel blootgeven. Dit gaat gepaard met de nodige gevatte dialogen en levenslessen; zonder meer een mooie dynamiek. De sterk spelende cast zorgt er bovendien voor dat je er helemaal in zit.

Ergens zou je verwachten dat dit een zoetsappige kerstfilm zou worden. Echter hanteert Payne een vrij realistische aanpak met voldoende ruimte voor nuance, ondanks wellicht een aantal clichés. Dit levert een enorm sfeervolle en intieme film op die rustig voortkabbelt. De heerlijke soundtrack maakt het helemaal af.

Al met al is 'The Holdovers' een hartverwarmende kerstfilm te noemen. Zo zie je maar dat er vanuit onverwachtse hoek toch hoop en menselijkheid is te vinden.

Dikke 3,5 sterren.


avatar van ZAP!

ZAP!

  • 5343 berichten
  • 3593 stemmen

Wat?! Een nieuwe Payne en ik ben niet op de hoogte gesteld??!

En voor slechts 60,44 euro op Bol te bestellen... joepie zeg.



avatar van pampelonne

pampelonne

  • 368 berichten
  • 160 stemmen

Mooi klein drama. Af en toe een beetje sentimenteel.

De rol die Paul Giamatti speelt is hem op het lijf geschreven!

de wat nukkige, cynische vrijgezel, maar met een groot hart.

Ik vond hem ook erg goed in de film Sideways.


avatar van filmkul

filmkul

  • 2127 berichten
  • 2036 stemmen

Redelijk sterk drama met wat humor. Het verhaal lijkt wat saai maar de uitwerking is best geslaagd. In het begin heeft de film wat moeite om op gang te komen, maar na een kwart wordt het best vermakelijk en komt er ook wat sentiment om de hoek kijken. Zeker het einde weet de kijker enigszins te raken. De acteurs zijn goed op elkaar ingespeeld en zetten met elkaar een mooi staaltje acteerwerk neer. Visueel ook best geslaagd. 3.5/4.0


avatar van Flipman

Flipman (redacteur)

  • 6823 berichten
  • 1125 stemmen

Toch zonde hoor, al die controverse rond de film. Er moet nog blijken hoezeer de schrijver die beklag deed over plagiaat gelijk gaat krijgen, maar feit is en blijft dat Payne zijn script tot tweemaal toe gelezen heeft en vervolgens afwees.

Hoe dan ook, ik beoordeel hier de film, niet het drama eromheen.

Ik werd door een goeie vriendin getrakteerd voor mijn verjaardag - die viel een kwartjaar daarvoor, maar ze was in het buitenland. Qua tijdstip zou het de sneak preview dan wel deze film worden. Zij verkoos uiteraard The Holdovers, waar ik haar nog steeds erkentelijk voor ben. Haar kennis van het Engels is redelijk, veel beter dan haar Nederlands, dus af en toe moest ze me even aanporren om de nuance te begrijpen en achteraf hadden we veel om over te praten. Ik vind dit namelijk echt een juweeltje. Dit werk zit namelijk tjokvol met thema's die uitgebreid worden aangesneden in een vrij kort tijdsbestek. Jazeker, de speelduur passeert de twee uur, maar dan nog. Het mooie is dat al deze onderwerpen ruim de tijd krijgen om te sudderen voordat ze worden opgediend. Op geen enkel moment krijg je het idee dat de leden van de keukenstaf op hun horloge staat te tikken omdat men staat te popelen om de volgende gang op te dienen. Of je de deur uit te bonjouren.

Nee, alle onderdelen krijgen hun perfecte plek en het juiste moment om centraal te staan. Hoeveel aandacht je ze geeft, mag je als toeschouwer zelf bepalen.

Mijn liefde voor The Holdovers begon al gelijk met het eerste shot. Het ontzadigde kleurenpalet trok me namelijk onmiddellijk naar binnen. Van tevoren had ik een vaag idee waar de film over zou gaan, maar niet dat deze zich ruim een halve eeuw geleden zou afspelen. En geschiedenis, een fenomeen dat zich letterlijk met iedere seconde uitbreidt, heeft altijd mijn interesse.

De introductie met professor Paul Hunham was tekenend. Wie een beetje verstand heeft van storytelling, kan bepaalde zaken al zien aankomen. In dit geval heeft onze protagonist bepaalde opvattingen over zijn leerlingen, waarvan je weet dat die gaandeweg uitgedaagd zullen worden. Aan het einde van een veelbewogen, emotionele en soms zelfs letterlijke reis, krijgen het personage én de kijker de rekening gepresenteerd. Wat hebben we ervan geleerd? In hoeverre zal Paul's leven veranderen, gebaseerd op alles wat hij in de periode vanaf zijn introductie aan ons heeft meegemaakt?

Dat gezegd hebbende zit ik niet met mijn antennes aan zo'n film te bekijken, hoor. Althans, zolang ik maar geboeid genoeg blijf, ga ik niet letten op de achtergronden, het maakproces of andere ongerelateerde zaken waar mijn gedachten naar kunnen afdwalen. En laat Alexander Payne's film nou volop te bieden hebben om mezelf in te verliezen!

Hoe het verhaal omgaat met jong zijn, ouder worden, verlies, gemiste kansen, de blik op de toekomst, het niet kunnen aarden in het heden en rassendiscriminatie Mary had a little Lamb, en hij was als Afro-Amerikaan de enige op heel de school die naar Vietnam werd gestuurd om aldaar te sneuvelen hebben allemaal hun eigen plekje veroverd in The Holdovers en allemaal zijn ze even belangrijke obstakels voor onze personages om mee te worstelen. En dat dus allemaal verpakt in een rolprent die er schitterend uitziet, zich afspeelt op een prachtige locatie - het schoolgebouw wasemt sfeer uit en zal voor de toeschouwer gezelliger aandoen dan voor hen die er wonen, maar goed. Oh, en laten we de soundtrack die alles aan elkaar verbindt niet vergeten!

Plus de chemie tussen Paul, Angus en Mary. De cast is werkelijk uitmuntend. Hun pijn en vreugde voel ik in iedere vezel van mijn lichaam. Geen omschrijvingen lezen of trailers bekijken loont zich, want ik was compleet verrast door dit pareltje. Voor films als The Holdovers kun je me wakker maken! Maar geef me dan voor de zekerheid wel een stevige kop koffie, anders krijg ik er niks van mee.


avatar van geborenloser

geborenloser

  • 8 berichten
  • 951 stemmen

Film begint wat zwakjes, maar hij wordt sterker en sterker. Vooral wanneer de andere kinder op skivakantie gaan wordt de film ijzersterk.


avatar van Movsin

Movsin

  • 8050 berichten
  • 8282 stemmen

Het gedeelte waarin ze nog met zijn tweeën, plus Mary natuurlijk, zijn, is wel veruit het beste van de film.

Mooi om te zien hoe de karakters wat stilaan openheid toelaten en zo langzamerhand tot meer begrip en respect, zeg maar vriendschap, voor elkaar toekomen.

De humor is er van de goede soort en is knap verweven met de chagrijnigheid, boosheid en verbittering van de personages.

Knappe opbouw, apprecieerbare fotografie en muziek en een schitterende vertolking van Paul Giamatti.


avatar van Basto

Basto

  • 10942 berichten
  • 7104 stemmen

Kerst annex coming of age film die niet echt weet te boeien. Personages staan te ver van me af en ik heb ook niks met ze.

3*


avatar van Mickey b

Mickey b

  • 660 berichten
  • 503 stemmen

Las hier in kritieken ergens dat dit een mooie kerst film is. Wel dan zal ik de kerstliefhebbers moeten ontgoochelen, want los van het feit dat het zich afspeelt rond de kerstperiode zie je met moeite enig kerstversiering e.a..

Is wat mij betreft absoluut geen kerstfilm. Wat dan wel?

Coming-of-age meets melodrama. Deze film speelt zich vnl af rond drie karakters van een internaat school , zijnde een leerkracht, een student en een kokkin. En ieder personage wordt diep uitgewerkt. Elk heeft zijn verhaal en problemen. Is geen feelgood movie, maar een soort van rauwe realiteit. En toch heb je ergens een soort van voelt goed aan gevoel.

Melodrama op zijn best. Hou wel van dit genre. Film op het lijf geschreven van Paul Giamatti. Maar vond Paul in Sideways wel beter. Dominic Sessa is mij onbekend maar perfect gecast voor de rol. Evenals Da'Vine Joy Randolph nooit eerder gezien denk ik maar speelt haar rol perfect.

Vind het aldus een parel in zijn genre. Maar enkel weggelegd voor liefhebbers van dit soort films. Niet iedereen zal deze kunnen appreciëren.

Zoals eerder gezegd: pure melodrama en zekerlijk geen typische kerstfilm… Voor mij 4*


avatar van cantforgetyou

cantforgetyou

  • 1808 berichten
  • 1574 stemmen

Dit is een goede film. Speelt zich af in 1970. En dat wordt goed overgebracht. Wat een andere tijd.

Ik snap dat deze film door critici als 'erg goed' wordt bevonden.

Ik had er eerlijk gezegd wel wat meer van verwacht. Er gebeurd weinig en ook al veranderen de personages en krijgen ze meer sympathie voor elkaar, is het maar minimaal.

En dat is jammer. Het kabbelt allemaal maar een beetje voort, met af en toe een discussie of confrontatie en dan is het even spannend, maar daarna zakt het weer een beetje in.

Wel leuk om een keer gezien te hebben.


avatar van filmfan0511

filmfan0511

  • 1027 berichten
  • 1050 stemmen

Leuke kerst/coming-of-age-film met een fijn '70's-sfeertje eroverheen. Het verhaaltje is vrij cliché en regisseur Alexander Payne bewandelt nergens nieuwe paden, maar het vrij voorspelbare karakter van de film is natuurlijk net waar het zijn kracht uit ontleent. Je weet wat je kan verwachten, en je krijgt dat ook. Met hier en daar wel net dat tikkeltje meer dan in soortgelijke genrefilms, vooral door een sterk spelende cast, maar ook door een hele sterke sfeersetting en fijne authentieke visuele stijl. Paul Giamatti is op kop de ster van de film en weet een vrij prototypisch personage toch boeiend en veelzijdig neer te zetten. Dominic Sessa is afwisselend irritant, meelijwekkend en menselijk, en doet dus eigenlijk exact wat hij moet doen. Ik was niet vanaf het begin mee met het personage van Angus Tully, maar hij weet je uiteindelijk toch over de streep te trekken. De dynamische acteerprestaties geven het geheel toch net dat tikkeltje extra, en de band tussen de personages wordt standaard maar solide uitgewerkt, en geeft de film een hart.

Het duurt uiteindelijk wel een tikje te lang; dit had natuurlijk gerust onder de twee uren mogen blijven. In dik anderhalf uur krijg je dit ook zonder problemen verteld en verlies je volgens mij héél weinig. Het is een euvel in de meeste moderne films, vind ik. Toch 3.5*.


avatar van Fortune

Fortune

  • 4162 berichten
  • 2628 stemmen

En het is alweer bijna kerst. Kunnen we deze weer een keer gaan kijken.


avatar van metalex1

metalex1

  • 35 berichten
  • 2085 stemmen

Regisseur Alexander Payne en cinematograaf Eigil Bryld ons doen geloven dat we naar een film kijken uit de jaren 70 maar die al jaren verstopt ligt in een garage. Maar niets is minder waar, The Holdovers is digitaal geschoten. Met zogenaamde emulatie is het gelukt om de film er zo uit te laten zien zoals die eruit ziet. Voor de geïnteresseerde hier een verdiepend artikel.

The “Film Look” and How <em>The Holdovers</em> Achieved It - Filmmaker Magazine - filmmakermagazine.com

Al bij al een zeer warme en fijne kerstfilm.


avatar van Man of Steel

Man of Steel

  • 148 berichten
  • 278 stemmen

Prachtige en warme film. The holdovers heb ik links laten liggen omdat de film toch bij de winter en kerst tijd hoort. Het was het wachten waard. Wat een pracht van een film is dit zeg, met meeslepende melancholie en nostalgie, winterse atmosfeer en prachtige beelden(ondanks of wellicht juist door de houterige cinematografie). En met werkelijk prachtige muziek en songs.

Payne pelt de hoofdrolspelers af; al hun onzekerheden, frustraties, verdriet en pijn komen langzaam tevoorschijn. Heel subtiel maar heel confronterend. De setting van een verlaten universiteit in de winter werkt hier gewoon en is een belangrijke peiler van de film. Alsmede het zeer goede acteer werk van alle drie de hoofdpersonen die op de ook al prachtige filmposter staan. Ach, Paul Giamatti. De man lijkt met zijn voorkomen en stem gemaakt voor dit soort films. Wat een norse doch ontwapende persoon speelt hij hier.

The Holdovers heeft diepe indruk bij mij gemaakt. Uiteindelijk zegt de film met name "wees lief voor elkaar ".


avatar van Mac Hammer Fan

Mac Hammer Fan

  • 5684 berichten
  • 7726 stemmen

“The Holdovers” aka “Winter Break”, de achtste speelfilm van filmmaker Alexander Payne, is bitterzoet, intelligent, ontroerend en net bijtend genoeg om niet sentimenteel te zijn.

Paul Hunham is een leraar geschiedenis gespecialiseerd in de oudheid. Hij zit vast voor de vakantie op een chique jongenscollege en heeft de leiding over een handvol studenten die nergens anders heen kunnen en niet goed hebben gewerkt. Hun families zijn te ver weg, te afstandelijk of hebben het te druk om ze uit het internaat te halen. Paul is een veeleisende, rigide en gehate leraar die zweert bij de gedragscode van de universiteit en een hekel heeft aan de middelmatige studenten, de verwende zonen van geldschieters die verwachten zonder de minste moeite af te studeren. Angus, een briljante maar arrogante en rebelse leerling is een buitenbeentje. Dankzij hun respectieve grijze gebieden ontstaat er een soort verstandhouding tussen hen en uiteindelijk een band die hartverwarmend is.

Paul Giamatti is zeer geloofwaardig als een norse misantroop waar bijna niemand van houdt. Alleen Mary is een goede vriendin. Zij is een kokkin die rouwt om haar zoon die als soldaat sneuvelde in Vietnam en heeft enige echte interactie met hem. Echter, in het gezelschap van Angus vormen ze uiteindelijk een gezin op kerstavond.

"The Holdovers" oogt als een kerstfilm maar heeft zijn eigen stempel en is zowel grappig als ontroerend, nostalgisch en melancholisch, en gemaakt in de sfeer van de jaren ’70. De prent gaat over verdriet, privileges, verlating, mislukking en de familie die we kiezen in plaats van de familie die ons soms wordt opgedrongen. Voortreffelijke vertolkingen van de drie hoofdacteurs, één kreeg zelfs een Oscar. Aanbevolen.


avatar van Lovelyboy

Lovelyboy

  • 3451 berichten
  • 2549 stemmen

Gisteravond ook nog even deze The Holdovers meegepakt wat verder een behoorlijke onbekende titel was maar mij gedurende oudejaarsavond aangeraden werd te kijken als zijnde een film die wel wat voor mij was. En een film met vijf Oscar nominaties is altijd interessant ook al hoeft dit niet meteen iets te betekenen. Maar The Holdover bleek toch wel een behoorlijk sterk film.

Van meet af aan valt het tijdsbeeld op met een morsig beeld, typische kledij en kapsels, heerlijke soundtrack en de te verwachten gewoonten en regels binnen een dergelijke kostschool als Barton die leegloopt voor de kerstvakantie. Pech hebben zij die om wat voor reden dan ook niet weg kunnen en onder toezicht staan van een toegewezen leraar. In dit geval Paul Hunham die net zo min ergens naar toe kan maar buiten Barton ook weinig anders heeft, en laten we het zo zeggen dat Hunham een nogal aparte vogel is die vrij rigide is in zijn aanpak en opvattingen en de jeugd niet echt hoeft te rekenen op een gemakkelijke paar weken. En zoals men kan verwachten levert dit de nodige wrijving op tussen de leerlingen en hun oppasser met het nodige aan humor en snedige en gevatte opmerkingen.

Maar natuurlijk heeft The Holdovers wel iets meer om het lijf die vooral uitmondt in een karakterstudie van heel veel verschillende mensen met verschillende achtergronden. Geen mens is zonder schade, verdriet of vooroordeel waar ieder wel iets mee sleept aan negatieve ervaring. Zo is het natuurlijk erg sneu dat die jongens daar nog zitten waar de eenzaamheid en wanhoop afdruipt en vaak familiaire besognes aan vooraf gaan. Maar in het geval van Hunham is het niet anders die zich als een teek in de kostschool heeft ingegraven om maar aan de buitenwereld te ontsnappen, en zo heeft ieder huisje zijn kruisje waar op een gegeven moment een fraaie chemie onstaat die een beetje feel good is, een beetje cliche ook wellicht, maar wel meer dan voldoet en dingen uit het verleden onder ogen worden gezien en een nieuwe weg wordt ingeslagen.

En zo blijkt The Holdovers een meer dan fijnzinnig drama te zijn met een mooi tijdsbeeld, scherpe humor, een geweldige Paul Giamata, en dat terwijl er niet eens zo bar weinig gebeurt. Desondanks vermaakt en boeit de film. Vier sterren voor nu, maar wie weet op termijn meer.