Ataturk

Remzi Kitabevi A.Ş. tesislerinde basılmıştır. Bu kitabı, son otuz yıl içinde yakından tanıma olanağı bulduğum; tanıdıkça sevgi, saygı ve hayranlık duygularımın arttığı; gülüşüyle içindeki çocuğun, saflığını ve yaşama sevincini; değer ve ilkeleriyle içindeki anababanın bilgeliğini ve faziletini yansıtan, dostu olmaktan gurur duyduğum, Ahmet Dervişoğlu'na sunuyorum. İçindekiler Teşekkür ve Sunuş.

Birinci Dünya Savaşı sonunda 30 Ekim 1918'de imzalanan Mondros Mütarekesi, aynı zamanda Kurtuluş Savaşı'nın da fitilini ateşlemiştir. Kurtuluş Savaşı'nın lideri olan Mustafa Kemal Paşa, 19 Mayıs 1919'da Samsun'a ordu müfettişliği görevi ile çıkmış ve mücadele bu süreçten sonra paradigma değişikliğine gitmiştir. Mustafa Kemal Paşa'nın Milli Mücadele serüveni 19 Mayıs öncesi başlamış olmasına rağmen, anlatımlar genelde bu tarihten itibaren başlatılmıştır. Ancak Mustafa Kemal Paşa, Mondros Mütarekesi'nin imzalanmasından hemen sonra direniş çalışmalarına başlamıştır. Bu çalışmamızda, Mustafa Kemal Paşa'Nın Mondros Mütarekesi'nin hemen sonrasında başlattığı direniş faaliyetlerine değineceğiz. Mustafa Kemal Paşa'nın çok erken tarihlerden pasif ve aktif direniş faaliyetlerinde bulunması aynı zamanda ''Kurtuluş Savaşı'nı Mustaf Kemal'' başlatmamıştır söyleminin de dayanaksızlığını ortaya koyacaktır.

ÖZ Milli Mücadele'nin zaferle sonuçlanmasından sonra Mustafa Kemal Paşa'nın gerçekleştirmek istediği inkılâpların önünde bir engel olmaması gerekliydi. Halkın da desteğini alarak bunu gerçekleştirmek amacıyla Mustafa Kemal Paşa 6 Aralık 1922'de yeni bir fırka kuracağı ile ilgili görüşünü basın ile paylaştı. Bunun için önce bir kamuoyu yoklaması gerekliydi. Bu doğrultuda Mustafa Kemal Paşa bir Batı Anadolu gezisine çıktı. 14 Ocak-20 Şubat 1923 tarihlerinde yapılan Batı Anadolu gezisi ile zihninde kuracağı fırkanın niteliklerini böylece belirledi. Mustafa Kemal Paşa aydınların desteğini almanın kuracağı fırkanın güçlenmesinde etkili olacağını bilmekteydi. Diğer taraftan basının halk üzerindeki etkisini de bildiği için gazetecilerin desteğinin de alınması gerekliydi. Bu nedenle 16/17 Ocak 1923'te İzmit'te bir basın toplantısı düzenledi. Bu süreçte basının amacı kurulacak parti için uygun zihinsel zemini sağlamak idi. Böylece basın önemli bir rol üstlendi. Bu çalışmada Türk ulusal basınında Halk Fırkası'nın kuruluş sürecinde dönemin yazarları tarafından yazılan köşe yazıları, konu ile ilgili gazete haber ve demeçleri Aralık 1922-Şubat 1923 tarihleri dikkate alınarak irdelenecektir.

The Army had been deprived of their arms and ammunition, and this state of affairs continued. The Entente Powers did not consider it necessary to respect the terms of the armistice. On various pretexts, their battleships and troops remained istanbul. The Vilayet of Adana was occupied by the French; Urfa, Maraş, Antep, by the English. In Antalya and Konya were the Italians, while English troops were in Merzifon and Samsun. Foreign officers and officials and their special agents were very active everywhere. At last, on 15 May, that is, four days before the following account of events begins, the Greek Army, with the consent of the Entente Powers, landed at Izmir. Christian elements were also at work all over the country, either openly or in secret, trying to realise their own particular ambitions and thereby hasten the breakdown of the State. Certain information and authentic documents that fell into our hands later on prove that the Greek organisation "Mavri Mira" (Document I), established by the patriarchate in istanbul, was forming bands, organising meetings and making propaganda in the vilayets. The Greek Red Cross and the official Emigrants Commission supported the work of the "Mavri Mira." The formation of Boy Scouts in the Greek schools directed by the "Mavri Mira" were reiforced by the admission even of young men over twenty years of age. The Armenian Patriarch, Zaven Efendi, also worked in connection with the "Mavri Mira." The preparations made by the Armenians progressed alongside those made by the Greeks. A society called the "Pontus",(at Trabzon, Samsun and other places along the whole of the Black Sea coast, having their headquarters in Istanbul,) worked openly and successfully (Document 2). THE REMEDIES OF LIBERATION CONSIDERED AGAINST THESE On account of the appalling seriousness of the situation which was apparent everywhere and particularly in all the vilayets, certain prominent personalities had begun, each on his own account, to discover some way to improve the situation. This resulted in new organisations being started. Thus, for instance, there were unions or societies at Edime and the surrounding districts called "Trakya Paşaeli." In the east (Document 3), in Erzurum and Elazig (Document 4), the "Union for Defence of the National Rights of the Eastern Provinces" had been formed, also with their headquarters in istanbul. Again, in Trabzon there was a society called the "Defence of Rights" and in istanbul a "League for the Separation of Trabzon and its District." The XX th Corps and its Staff was stationed at Ankaraone of its divisions, the 24 th , in Ankara itself and the other, the 11 th , at Nigde. The I st Division stationed at izmit, was attached to the XXV th Army Corps, which also included the 10 th Caucasian Division. The 61 st and 56 th Divisions were quartered in the district of Bahkesir and Bursa and formed the XIV th Army Corps, with headquarters at Bandirma and directly under the command of Istanbul. The late Yusuf izzet Paşa commanded this Army Corps until the National Assembly was opened. I was myself at the head of the Third Army Inspection when I landed with my Staff at Samsun. I was to have had two Army Corps under my personal command. One of them, the III rd , had its base at Sivas and was commanded by Colonel Refet Bey, who came with me to Samsun. One division of this Corps, the 5 th Caucasian, was at Amasya; the other, the 15 th , was at Samsun. The Second Army Corps under my command was the XV th , stationed at Erzurum and commanded by Kazim Karabekir Paşa. One of his divisions, the 9 th , commanded by Rüştü Bey, was in garrison at Erzurum; the other, under the command of Lt.-Colonel Halit Bey, was at Trabzon. After Halit Bey had been called to Istanbul, he abandoned his command and hid himself at Bayburt. Another man took command temporarily of the division. One of the two remaining divisions of the Army Corps, the 12 th , was near Hasankale, on the eastern frontier, and the II th was at Beyazit. The Xm ,h Army Corps consisted of two divisions stationed in the district of Diyarbakir and was independent, as it was directly under istanbul. One of its divisions, the 2 nd , was at Siirt, while the other, the 5 th , was at Mardin. THE VAST AUTHORITY OF MY INSPECTION DUTY These two Army Corps were directly under my command and I was also authorised to give orders to other troops lying within the district of my Inspection, in all the vilayets contained within it and in the neighbouring provinces. In virtue of the authority vested in me, I had the right to enter into communication and correspondence with the XX th Army Corps at Ankara, with its superior Army Inspection, as well as with the Army Corps at Diyarbakir and the heads of the Civil Administration in nearly the whole of Anatolia. You might, perhaps, be inclined to ask why those who sent me to Anatolia with the idea of banishing me from istanbul entrusted me with such wide powers. The answer is, that they did not know themselves what they were doing. They invented the pretext that it was necessary for me to go to Samsun to report on the spot on the unsettled condition of the district and to take the necessary measures to deal with it. I had pointed out that in order to do this I should be given special authority and special powers. There did not seem to be any objection to this. I discussed the question with men who were on the General Staff at that time and who to a certain extent guessed THE FORMATION OF NATIONAL ORGANISATIONS AND THE CONGRESSES Saraydüzü Casern in Amasya (currently undergoing reconstruction) where Amasya Circular was prepared and telegraphed across Turkey THE FORMATION OF NATIONAL ORGANISATION AND INFORMING THE NATION After I had stayed for a week at Samsun, and from 25 May to 12 June at Havza, I went to Amasya. While I was there I sent circulars to all the commanding officers and higher civil officials, urging them to proceed with the formation of national organisations throughout the country. I must note that the people had not been fully informed about the occupation of Izmir and, later, of Manisa and Aydin. Neither had they been made aware of the severity and ill-treatment that was being inflicted, consequently there had been no public manifestation of indignation and protest against the dastardly blow that had been aimed at their national independence. Their silence and apathy in face of this unjust conspiracy could only be explained in a very unfavourable light for the nation. The chief thing, therefore, was to arouse them and force them to take action. For this purpose, on 28 May 1919,1 gave these instructions to the Valis, the independent Governors, the leaders of the XV th Army Corps at Erzurum, the XX th at Ankara, the XIII th at Diyarbakir and the Army Inspection at Konya: "The occupation of Izmir and the unfortunate occupation of Manisa and Aydin that followed prove more clearly than anything else could how imminent the danger is. More continuity and more power must be given to national demonstrations for the preservation of our territorial integrity. Such events as occupation and annexation touch the very life and independence of the country, whose entire nation is deeply disturbed by these shameful attacks. It is impossible to suppress this rebellion. Next week, from Monday to Wednesday, if circumstances allow, you will rouse the people to hold mass demonstrations, appealing for justice and demanding the intervention of all the civilised nations and the Great Powers to put an end to this intolerable state of affairs. These demanstrations must extend over the whole of the district under you. Energetic and impressive telegrams must be sent to the representatives of the Great Powers and the Sublime Porte. It is important to influence the foreigners, where there are any, by strictly maintaining dignity and order while the demonstrations are being held and avoiding any harassment of, or hostile actions against the Christian population. Thanks to the fortunate fact that your own conviction supports these ideas, I feel certain that you will carry this matter to a successful conclusion. Please let me know the result of your efforts.

ABSTRACT
Following the Treaty of Mudros, a pivotal moment in the history of the weakened Ottoman Empire, Turkish nationalist forces emerged and initiated a struggle for national liberation. To achieve success in this endeavor, it became imperative to establish a strategic alliance with a party that shared common interests with Turkish nationalists and was amenable to providing military assistance. In this context, amidst the conflict against imperialist forces, Soviet Russia emerged as the sole viable guarantor of survival. The Bolshevik leadership, recognizing the need for an ally in the south, perceived the Kemalist revolution as a means of propagating socialism and replacing pan-Islamist ideologies with revolutionary nationalism.
This paper delves into the historical events at the onset of the national liberation movement in Turkey. Its primary objective is to identify the key individuals involved in negotiations between the Kemalist Turks and the Bolsheviks and to elucidate the dynamics of these negotiations. The study employs qualitative research methods, particularly the descriptive and historical event interpretation methods, to substantiate hypotheses and contextualize the alliance between the Bolsheviks and Turkish nationalists. Furthermore, this research endeavors to ascertain the identities of the negotiators through an analysis of primary sources.
Through a rigorous examination of historical facts and analysis, our study concludes that the alliance between the Bolsheviks and the Kemalist Turks was forged out of mutual interest. The initial meeting between Georgian Chekists and Turkish nationalists in Havza played a pivotal role in the formation of this alliance, which, in turn, had profound ramifications for global geopolitics and the fate of the South Caucasus.

Keywords: Bolsheviks; Ataturk; Turkish nationalists; Kazim Karabekir; Karakol

Bu gece Derne kuvvetlerimizin bütün kumandanları ve zabitleriyle bir müsamere yapmıştık. Bu satırları çadırıma aönüşümde yazıyorum. Bu güzel kalpli, kahraman bakışlı ar kadaşlarımın, bu küçük rütbeli fakat düşmanı titreten büyük kumandanların samimi nazarlarında vatan için ölmek iştiya kını okuyordum. Bu okuyuş, dimağımda sizin , bütün Makedonya muhitin de tanıdığım arkadaşların, bütün ordumuzun, kahraman ev latlarının hatırasını canlandırdı. Kalbimde büyük bir sevinç ve gurur hasıl oldu. Arkadaşlarıma dedim ki: «Vatall mut laka selamet bulacak, millet mutlaka mesut olacaktır.» Çün kü kendi selametini, kendi saadetini memleketin ve milletin saadet ve selameti için feda edebilen vatan evlatları çoktur. Cümlenize selam ederim kardeşim.»

Ne olur olmaz, ırzını bununla koruyacaksın, demiş. Yüzbaşı Süreyya Toyran'da in har etmiş r. İkinci üvey kardeşi reji memuru Hakkı Bey'di. Son sınıf im hanlarına ''mümeyyiz'' olarak gelen Hasan Bey adında bir kurmay, Mustafa Kemal'e idadi öğrenimini nerede yapacağını sormuş. İstanbul'a gitmek istediğini söyleyince:-Hayır, demiş, Manas r'a gidin. Daha iyi ye şirsiniz. Üç arkadaşı ile Manas r'a gi. Kendisi lisedeki ilk zamanlarını şöyle anlatmış :-Bana matema k çok kolay geldi. Kendimi bu derse verdim. Fakat Fransızcada geri idim. İlk üç aylık ta li geçirmek üzere Selânik'e geldiğimde gizlice Fransız mektebinin hususî sını na devam e m. Fransızcamı ilerle m. Bu mektep Tophane'deki Colléyye des fréres'di. Mustafa Kemal'e göre ''bir kurmay mutlak bir yabancı dil bilmeli" idi. Arkadaşları arasında güzel konuşan ve şiir yazan Ömer Naci vardı: ''Bir gün benden okumak için kitap istedi. Verdiklerimden hiçbirini beğenmemesi pek gücüme gi. Edebiyat diye bir şey olduğunu o zaman öğrendim. Şiire heves e m. Eğer kitabet hocam alay emini Mehmet Asım Efendi imdadıma ye şmeseydi şair olup çıkacak m. Asım Efendi bir gün beni çağırdı, bak oğlum, dedi, şiiri, edebiya bırak, sen iyi bir asker olmalısın, öteki hocaların da benim Mustafa Kemal 13 Mart 1889'da Pangal 'da harp okuluna girmiş r. Mustafa Kemal'in Atatürklüğü bu okulda başlıyacak r. Onun için 19 uncu yüzyıl sonunda içinde doğup büyüdüğü ortamın şartları üzerine bir göz gezdirelim. Bir çocukluk arkadaşı der ki:-Bir kolağasının kızı Müjgân'ı sevmiş. Ona verirler mi idi, şüphesinde iken, yolla ananı, nişanlan, demişlerdi. Onurunu hiçbir şeye değişmediği için, reddedilmekten, karşılık görmemekten çekinirdi. Utangaç. Büyük yaşlarına kadar içki bu utangaçlıktan sıyrılmasına yardım etmiş r. Kadınlara yalvaranlara kızardı. Hayali geniş. Saatlerce kendi başına düşündüğü olurdu. Ortam Mustafa Kemal Makedonya'da doğdu ve büyüdü. Makedonya on yedinci asrın sonlarına kadar Viyana kapılarına doğru giden Osmanlı ordularının fe h destanları havası içinde idi. Makedonya'da yerleşen Türklerin bir adı da ''evlâd-ı fâ han'', ''fa hlerin çocukları''dır. On yedinci yüzyıldan beri Ba yeniçağa ulaşma yolundadır. Osmanlı İmparatorluğu Cermen ve Islav akınları önünde ülkeler kaybetmiş r. Büyük Petro Rusya'yı Ba medeniyet düzeni içine sokmuştur. Osmanlı Devle Ba önünde bu çekilişinin ana sebepleri üzerinde esaslı durmamış r. Medrese ulum-i akliye denen müsbet ilimlere büsbütün kapılarını kapamış r. Devlet ''Tarım durumu bundan da kötü. Eskiden mahsullerinin yarısını İstanbul'a ge rmek zorunda bulunan Buğdan, E ak ve Hasan Bey, Mustafa Kemal'e yardım elini uza. Memleke e devrim olmasını is yen, bu uğurda çalışanları destekliyen bir vatanseverdi. Selânik'te dört ''tebdili hava'' raporu almış r. ''Vatan ve Hürriyet'' cemiye ni o günlerde kurdu. Bu kuruluş toplan sında bulunan arkadaşlarından biri diyor ki: ''Görüşmeyi Mustafa Kemal aç. Memleke n umumî durumunu, Rumeli'nin içinde bulunduğu şartları, saray idaresini anla. 'Hürriyet olmıyan yerde ölüm ve batmak vardır, tarih biz çocuklarından görev beklemektedir. Despotlukla savaşacağız, buraya da onun için geldim, sizden de fedakârlık bekliyorum,' dedi." Sonra masaya konan tabancayı birer birer öperek onun üzerine yemin e ler.

Kasım : Nuri (Conker)'in Đstanbul'dan Selânik'te bulunan Salih (Bozok)a mektubu: "Pazar günü buraya geldim. Beni Mustafa Kemal yazmış" (H.A.Y., s.157). Kasım 1911 : Nuri (Conker)'in Đstanbul'dan vapurla Đskenderiye'ye gelişi (H.A.Y., s.158) Kasım 1911 : Atatürk'ün Đskenderiye'den-Şerif takma adıyla-Selânik'te Salih (Bozok)'a mektubu: "…Ben seyahatin bir noktasında tedavi için Đskenderiye'ye geldim. Đyileşmek üzereyim. Birkaç gün sonra tekrar yola çıkacağım" (H.A.Y., s.160). : Nuri (Conker)'in Đskenderiye'den, Selânik'te Salih (Bozok)'a mektubu: "…Burada bir hemşeri daha bulduk: Bizim Şerif (Mustafa Kemal). Kendisinin evvelce buralara geldiğini biliyordum; fakat burada kalacağını tahmin etmiyordum. Kendisi burada hastalanmış, yolculuğa devama muvaffak olamayarak hastaneye yatmış. Şimdi tedavi olunmaktadır. Kendisini gördüm. Hastalığı ehemmiyetsizdir. Üç, dört güne kadar çıkacaktır. Beraber seyahat edeceğiz" (H.A.Y., s.158-159).

Cumhuriyet döneminde harap halde bulunan kentlerin modern görünüme kavuşturulası, vatandaşların çevre ve yaşam koşullarının iyileştirilmesi için her alanda çalışma başlatılmıştır. Osmanlı Devleti döneminde Avrupa ülkelerinden örnek alınarak kurulan belediye teşkilatları ve il özel idareleri gibi kurumlara Cumhuriyet döneminde çeşitli hukuki ve idari düzenlemeler yapılarak işlerlik kazandırılmış, imar faaliyetlerinin başat kurumları haline getirilmişlerdir. Anayasal düzenlemelerle kentlere ve köylere tüzel kişilik kazandırılarak, oluşturulan belediye, il ve köy meclisleriyle yerel mekanizmalar oluşturulmuş ve özellikle mahalli idareler vasıtasıyla imar faaliyetleri gerçekleştirilerek ülkenin bayındır hale getirilmesine çalışılmıştır. Bu dönem kapsamında, yapılan çalışmalar ve kazanımlara dair faaliyet raporları bazı kurumlarca kısmen yayımlanmıştır. Fakat tüm mahalli idare teşkilatlarının ülke genelinde yaptığı çalışmalara dair kapsamlı bir kaynak oluşturulamamıştır. Bu çalışma, Cumh...

Alliance Commisioner Rawlinson's Political Mission Colonel Ravvlinson is an English Offıcer Who made some actions in Caucasian and East Anatolia as alliance commisioner. He had a mission to direct England's policy on behalf of England towards Turkey and Caucasia besides being an Alliance Commisioner. In that era covering the years 1919-1921 Ravvlinson had two missions, one was military and the other was political. He tried to hide his political mission. Rawlinson, Who was a member of the efforts of agreement between England and TGNA(Turkish Grand National Assembly), left Turkey tovvards the end of December, 1921.

Ragıp REİS * Tarih araştırmalarında hatırat türü eserler, önemli bir yer teşkil etmektedir. Arşiv, süreli yayınlar ve kitapların yanında hatıratlar, bir tamamlayıcı işlevi görmektedir. Aslında bir tarih araştırmasında zikrettiğimiz bütün unsurlardan asgari ölçüde istifade edilmelidir. Hele ki hatıratlar, tarih araştırmaları için bilimsel eserlerde bulunması mümkün olmayan bilgiler vermesi, tekdüzeliği ortadan kaldırması, temel öznesinin insan olması dolayısıyla tamamlayıcı bir unsur olarak büyük bir öneme haizdir. Bununla birlikte hatıratların ''öznel'' olması, yazan kişinin özelliklerinin esere tamamen nüfuz etmesi, araştırmacıların dikkatinden kaçmamalıdır. Ayrıca yazarın gerçekten güvenilir olup olmadığı konusunda yeterli araştırma yapılmalı ve eserin güvenilirliği sorgulanmalıdır. 1913-1916 yılları arasında

ÖZ XIX. yüzyıldan itibaren Türk deniz taşımacılığı alanında farklı kurumlar hizmet vermiştir. Bu kurumlar çeşitli reformlarla yenilenmeye çalışılmış olsa da bir türlü istenilen başarı elde edilemedi. Milli Mücadele'nin ardından deniz taşımacılığı sektörüne canlılık kazandırma için birçok idari yapılanmaya gidildi ve kanuni düzenlemeler yapıldı. Cumhuriyet Dönemi'nde deniz vasıtalarını ihtiyaca cevap verebilecek bir hale getirmek için önemli adımlar atıldı. Demokrat Parti'nin liberal politikaları sonucunda devlete ait deniz taşımacılığı yapan işletmeler ve tersaneler, 1952 yılında kurulan Denizcilik Bankası Türk Anonim Ortaklığı çatısında toplandı. Hisselerinin %49'unu halka arz ederek, Türk denizciliğini hantal ve gelişmeyen yapısından kurtararak kar getiren bir kurum haline getirmek amaçlandı. Bu dönemde çıkarılan kanunlar ile özel sektöre bağlı deniz taşımacılığının da finansal açıdan rahatlaması sağlandı. Demokrat Parti, devletçi ve liberal ekonomik politikaları birlikte yürüterek deniz taşımacılığı sektörünü geliştirmeyi ve modernize amaçladı.

tarafından Cumhuriyetin onuncu yıl dönümü nedeniyle Ankara'da Hipodrom'da 29 Ekim 1933'te Türk milletine hitaben yapılan konuşma Milletlerin ve devletlerin hayatlarında yıl dönümleri önemli yer tutar. Beş yıllık, on yıllık, on beş yıllık, elli yıllık, yetmiş beş yıllık, yüz yıllık gibi süreler sonrasında ulaşılan yerin, elde edilen kazanımların, başarıların bütün milletin

For the realization and continuation of the Republican Revolutions, first of all, they had to be accepted by the Turkish people. In order to explain the ongoing reforms to the Turkish public, various public relations methods were carried out by state officials and institutions, besides this the support of the press was received. On the eve of and after the realization of the revolutions, Mustafa Kemal Atatürk constantly saw how the land lies first, and than according to the reaction of the people around him and the public, put forward the intended revolution in a planned way, within the framework of rational policies and by paying attention to timing. During public's adoption of the revolutions, sometimes the opinion leaders were adressed, and occasionally effective and catchy methods, such as festivals, outdoor advertising, domestic tours and phonetic promotion were used. Since in our study we do not have enough place to deal with the revolutions as a whole, only the Abolition of Sultanate, Hat Revolution, Alphabet Revolution and Women's Right to Elect and to be Elected, were scrutunized and it was seen that these activities were suitable for the asymmetric model on the basis of public relations.

DERLEME/REVIEW Öz Atatürk'ün eğitim alanındaki görüşleri ve önerileri günümüzde halen geçerliliğini korumaktadır. Bu nedenle geçmişte eğitim alanında farkına varılan değerlerin canlandırılması, tarihten dersler çıkartılması; çağdaş uygarlık seviyesine ulaşılmasında atılacak adımlardan biri olmalıdır. Bu çalışmada, tarihi araştırma yöntemi kullanılarak, Atatürk'ün eğitim, öğretmenler ve ilköğretim hakkındaki görüşleri doğrultusunda eğitime bakış açısı tespit edilmeye çalışılmıştır. Genel araştırma türlerinden betimsel araştırma yöntemi kullanılarak belirlenen durum tanımlanmaya ve açıklanmaya çalışılmıştır. Kaynak taraması sonucunda elde edilen veriler; "fen", "eğitimin insan yaşamındaki yeri", "Atatürk'ün eğitime verdiği önem", "Maarif Kongresi ve önemi", "Atatürk'ün fen bilimlerine bakışı" ve "Atatürk'ün görüşlerinde gençler ve öğretmenler" konu alanları ile sınırlandırılmıştır. Atatürk'ün görüşleri doğrultusunda eğitimine yönelik öneriler sunulmuştur.

For the realization and continuation of the Republican Revolutions, first of all, they had to be accepted by the Turkish people. In order to explain the ongoing reforms to the Turkish public, various public relations methods were carried out by state officials and institutions, besides this the support of the press was received. On the eve of and after the realization of the revolutions, Mustafa Kemal Atatürk constantly saw how the land lies first, and than according to the reaction of the people around him and the public, put forward the intended revolution in a planned way, within the framework of rational policies and by paying attention to timing. During public's adoption of the revolutions, sometimes the opinion leaders were adressed, and occasionally effective and catchy methods, such as festivals, outdoor advertising, domestic tours and phonetic promotion were used. Since in our study we do not have enough place to deal with the revolutions as a whole, only the Abolition of Sultanate, Hat Revolution, Alphabet Revolution and Women's Right to Elect and to be Elected, were scrutunized and it was seen that these activities were suitable for the asymmetric model on the basis of public relations.

Öz Birinci Dünya Savaşı başlarında IV. Ordu Komutanı ve Suriye genel valisi olarak görevlendirilen İttihad ve Terakki Cemiyeti'nin en etkili isimlerinden Ahmed Cemal Paşa hakkında İtilaf devletleri tarafından ortaya atılan bazı iddialar özellikle İngiliz belgeleri arasında dikkat çeken bir seriyi oluşturmaktadır. İttihat ve Terakki'nin en önemli liderlerinden birisi olan ve savaş arifesinde Bahriye Nazırı olarak görev yapan Cemal Paşa'nın İngiliz elçisi ile kurduğu iletişimden başlayarak, üzerinde durulan konular Cemal Paşa hakkında ilginç iddiaları barındırmaktadır. Osmanlı Devleti'nin tarafsız olduğu günlerde İstanbul'da bulunan İngiliz Elçisi L. Mallet ile Cemal Paşa arasında gerçekleşen görüşmelerin Londra'ya iletilmesi İngilizlerin Cemal Paşa hakkında geliştirecekleri kuşkunun başlangıcını oluşturmuştur. Bu kuşku/algı 1915 sonuna kadar yazışmalarda çeşitli biçimlerde ele alınmıştır. Elbette bu iddiaların ortaya çıkmasında Cemal Paşa'nın IV. Ordu Kumandanı ve Suriye ve Arabistan Genel valisi olarak görevlendirilmesinden sonra askeri-siyasi alanda giriştiği yahut gerçekleştirdiği faaliyetler farklı biçimlerde etkili olmuştur. Şehirlerin imarı, eğitim, sağlık kurumları tesis edilmesi faaliyetleri bir valinin girişimlerinden fazlası olduğu imajını beslemiştir. Buradan hareketle bu çalışmada söz konusu iddiaların sebepleri üzerinde durulurken dönemin şartlarında hangi amaçlarla ortaya atılmış/çıkmış olabilecekleri üzerinde durulacaktır. Cemal Paşa hakkında bu görevi sırasında ortaya çıkan "Hükümete karşı bir isyan planladığı" yönünde iddiaların temelinde Cemal Paşa ile ilgili sahih istihbar bilgiler mi vardı yoksa daha çok İngiliz istihbarat birimlerinin geçmişe yönelik bilgi ve algıları mı etkiliydi sorusu üzerinde odaklanılacaktır. Bu bağlamda I. Dünya Savaşı arifesinden başlayarak Osmanlı Devleti-İngiltere eksenli gelişmelerde Cemal Paşa'nın yeri ve rolü üzerinde durulacak ve arkasından IV. Ordu kumandanlığı görevi esnasında hakkında yapılan spekülasyonlar İngiliz kaynaklarına yansıdığı şekliyle irdelenecektir. Özellikle I. Dünya Savaşı yıllarındaki uygulamaları farklı çalışmalarda değişik biçimlerde ele alınmış olan Cemal Paşa'nın İngiliz kaynaklarındaki iddialar bağlamında yeni bir kritiği yapılacaktır. Çalışmanın ana kaynaklarını Türk ve İngiliz arşiv belgeleri, hatıratlar, basın nüshaları ve diğer kaynaklar oluşturacaktır.

Fevzi Çakmak Paşa’s transition from holding the highest military positions in the Ottoman government of occupied Istanbul in 1918-1920, to the Nationalist movement of Mustafa Kemal (Atatürk) in April 1920, after which he served in equally senior and important roles during and after the War of Independence, is often mentioned merely in passing in his biographies.  In fact, Fevzi Paşa’s exfiltration from Istanbul was a dangerous and harrowing journey along back roads, hills and mountain streams until he and his facilitators finally reached Nationalist-controlled territory at Lefke (Osmaneli) and then Bilecik, where he was received graciously by Ali Fuat Paşa. 
Salih Kılıç, later the governor of Sinop province, was a Gendarmerie officer at Paşabahçe on the Bosphorus shore when he was directed to spirit Fevzi Paşa out of Istanbul in April 1920.  Kılıç wrote about this adventure and published it in Hayat Tarih magazine in January 1968.  Dr. Ayfer Özçelik related this journey of Fevzi Paşa, in less detail than eyewitness Kılıç, but picked up the story in Bilecik, based on Ali Fuat Paşa’s memoir and published her findings in Türk Kültürü magazine in June 1990.  This is the English translation of Kılıç’s story and parts of Dr. Özçelik’s. 
Additionally, as evidenced by Fevzi Paşa’s exfiltration, there was a vibrant pro-Nationalist underground operating in Istanbul during the occupation, very likely with Fevzi Paşa’s tacit approval.  In addition to facilitating the movement of key individuals to Anatolia, this underground was busy purloining communications equipment and weapons/ammunition from English-controlled Ottoman Army facilities in Istanbul for the Nationalists.  In the September 1934 issue of Askeri Mecmua (Military Journal), the story of the weapons/ammunition thefts was published and the English translation of that tale is included here, as well, along with a related first-hand account by Turkish officer İhsan Aksoley who was deeply involved in the Nationalist underground in Istanbul.

Kazım Karabekir 23 Temmuz 1882 tarihinde İstanbul'da doğdu. Kuleli Askeri İdadisi'nde öğrenim gördü. 1902'de Harbiye Mektebi'ni bitirdi. 1905'te de Erkan-ı Harbiye'den yüzbaşı rütbesiyle mezun oldu. Bu dönemde İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin kurulmasında büyük rol oynadı. II. Meşrutiyet'in ilanının ardından da Edirne'de bulunan 3. Ordu tümenine atandı. Bunun yanında 31 Mart Ayaklanması'nda da görev aldı. Balkan Savaşları döneminde de Trakya sınır komiseri olarak önemli vazifelerde bulundu. Çanakkale Savaşı'nın başlaması üzerine de cepheye gönderilerek Kerevizdere'de Fransızlar'a karşı üç ay boyunca mücadele etti. 1916 senesinde de Kutü'l-Amare'yi kuşatan 18. Kolordu komutanlığına getirildi. 1918 yılında da Erzincan, Sarıkamış, Kars, Erzurum ve Gümrü bölgelerini Ermeni ile Rus kuvvetlerinden geri aldı. Mondros Ateşkes Anlaşması sırasında da Sadrazam Ahmed İzzet Paşa'nın genelkurmay başkanlığı önerisini kabul etmeyerek Millî Mücadele'ye katıldı. Kurtuluş Savaşı'nda da Doğu cephesi komutanlığı yaptı. 15 Kasım 1920 tarihinde de Ermeni ordusunu büyük bir bozguna uğrattı. Bunun yanında Rus Sovyet Sosyalist Federe Cumhuriyeti'yle de Kars Antlaşması görüşmelerini yürüttü. Daha sonra I. Ordu müfettişliğine tayin edildi. 1923'te de İstanbul milletvekili seçilerek Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne girdi. Öte yandan 17 Kasım 1924'te kurulan Terakkiperver Cumhuriyet

ÖZ Milli Mücadele'nin zaferle sonuçlanmasından sonra Mustafa Kemal Paşa'nın gerçekleştirmek istediği inkılâpların önünde bir engel olmaması gerekliydi. Halkın da desteğini alarak bunu gerçekleştirmek amacıyla Mustafa Kemal Paşa 6 Aralık 1922'de yeni bir fırka kuracağı ile ilgili görüşünü basın ile paylaştı. Bunun için önce bir kamuoyu yoklaması gerekliydi. Bu doğrultuda Mustafa Kemal Paşa bir Batı Anadolu gezisine çıktı. 14 Ocak-20 Şubat 1923 tarihlerinde yapılan Batı Anadolu gezisi ile zihninde kuracağı fırkanın niteliklerini böylece belirledi. Mustafa Kemal Paşa aydınların desteğini almanın kuracağı fırkanın güçlenmesinde etkili olacağını bilmekteydi. Diğer taraftan basının halk üzerindeki etkisini de bildiği için gazetecilerin desteğinin de alınması gerekliydi. Bu nedenle 16/17 Ocak 1923'te İzmit'te bir basın toplantısı düzenledi. Bu süreçte basının amacı kurulacak parti için uygun zihinsel zemini sağlamak idi. Böylece basın önemli bir rol üstlendi. Bu çalışmada Türk ulusal basınında Halk Fırkası'nın kuruluş sürecinde dönemin yazarları tarafından yazılan köşe yazıları, konu ile ilgili gazete haber ve demeçleri Aralık 1922-Şubat 1923 tarihleri dikkate alınarak irdelenecektir.

ÖZ XIX. yüzyıldan itibaren Türk deniz taşımacılığı alanında farklı kurumlar hizmet vermiştir. Bu kurumlar çeşitli reformlarla yenilenmeye çalışılmış olsa da bir türlü istenilen başarı elde edilemedi. Milli Mücadele'nin ardından deniz taşımacılığı sektörüne canlılık kazandırma için birçok idari yapılanmaya gidildi ve kanuni düzenlemeler yapıldı. Cumhuriyet Dönemi'nde deniz vasıtalarını ihtiyaca cevap verebilecek bir hale getirmek için önemli adımlar atıldı. Demokrat Parti'nin liberal politikaları sonucunda devlete ait deniz taşımacılığı yapan işletmeler ve tersaneler, 1952 yılında kurulan Denizcilik Bankası Türk Anonim Ortaklığı çatısında toplandı. Hisselerinin %49'unu halka arz ederek, Türk denizciliğini hantal ve gelişmeyen yapısından kurtararak kar getiren bir kurum haline getirmek amaçlandı. Bu dönemde çıkarılan kanunlar ile özel sektöre bağlı deniz taşımacılığının da finansal açıdan rahatlaması sağlandı. Demokrat Parti, devletçi ve liberal ekonomik politikaları birlikte yürüterek deniz taşımacılığı sektörünü geliştirmeyi ve modernize amaçladı.

Mustafa Kemal Paşa, Cumhuriyet'in ilanından sonra gerçekleştirdiği inkılapların halk üzerindeki tesirlerini ve ülkenin gelişimini yerinde ölçmek maksadıyla birçok seyahat gerçekleştirmiştir. Bu önemli seyahatlerin ilkini 1924 yılı sonbahar ayında yapmıştır. Bu kapsamda Mustafa Kemal Paşa, önce Ankara'dan Dumlupınar'a gitmiştir. Çalköy civarındaki Şehamet meydanındaki şehit abidesinin başında, kalabalık halkın karşısında Türk tarihinde dikkat çekici bir nutuk vermiştir. Dumlupınar merasiminden sonra Eskişehir'e giden Mustafa Kemal Paşa daha sonra Karaköy'e uğrayarak Bursa'ya varmış ve kurtuluş bayramına katılmıştır. Buradaki kısa istirahatten sonra Hamidiye gemisiyle Mudanya'dan hareketle Karadeniz kıyılarını ziyaret etmişlerdir. Erzurum ve çevresinde meydana gelen deprem afeti üzerine Mustafa Kemal Paşa, ani bir kararla Amasya-Sivas-Erzincan üzerinden felaketzedeleri ziyarete gitmiştir. Burada halkın durumuyla ilgilenerek onların sıkıntılarını dinlemiş ve yardımda bulunmuştur. Son olarak Ankara'ya dönmüş ve seyahatini tamamlamıştır. Bu bildiri kapsamında Mustafa Kemal Paşa'nın 1924 yılı Sonbahar ayında ülke genelinde gerçekleştirmiş olduğu seyahatlerine ilişkin olarak, yazarı belli olmayan fakat fevkalâde önemli bilgileri içerisinde bulunduran "Reis-i Cumhur Gazi Mustafa Kemal Paşa Hazretleri'nin Sonbahar Seyahatleri" adlı eserin tespit edilmesi, tanıtımı ve analiz edilmesi maksadıyla oluşturulmuştur. Eserle ilgili bu güne kadar literatürde herhangi bir çalışmanın bulunmaması hasebiyle bu yazarı belli olmayan mühim eserde yer alan bilgilerin literatüre fayda sağlayacağı düşünülmüştür.

Cumhuriyet döneminde harap halde bulunan kentlerin modern görünüme kavuşturulası, vatandaşların çevre ve yaşam koşullarının iyileştirilmesi için her alanda çalışma başlatılmıştır. Osmanlı Devleti döneminde Avrupa ülkelerinden örnek alınarak kurulan belediye teşkilatları ve il özel idareleri gibi kurumlara Cumhuriyet döneminde çeşitli hukuki ve idari düzenlemeler yapılarak işlerlik kazandırılmış, imar faaliyetlerinin başat kurumları haline getirilmişlerdir. Anayasal düzenlemelerle kentlere ve köylere tüzel kişilik kazandırılarak, oluşturulan belediye, il ve köy meclisleriyle yerel mekanizmalar oluşturulmuş ve özellikle mahalli idareler vasıtasıyla imar faaliyetleri gerçekleştirilerek ülkenin bayındır hale getirilmesine çalışılmıştır. Bu dönem kapsamında, yapılan çalışmalar ve kazanımlara dair faaliyet raporları bazı kurumlarca kısmen yayımlanmıştır. Fakat tüm mahalli idare teşkilatlarının ülke genelinde yaptığı çalışmalara dair kapsamlı bir kaynak oluşturulamamıştır. Bu çalışma, Cumhuriyet Arşivi kayıtlarına göre yerel yönetim birimlerinin çalışmalarına odaklanacaktır. Gazi Mustafa Kemal Atatürk döneminde il özel idareleri, belediyeler ve köy idareleri hakkında bilgiler verilip, yapılan çalışmalardan elde edilen kazanımlar detaylı olarak sunulacaktır.

307 sayılı kanun gereği belediye başkanlarının doğrudan halk tarafından seçilmesinin öngörüldüğü 27 Mayıs askerî darbesi döneminde halk ve basın üzerinden silindir geçmişçesine sindirilmiş, idamlar ve hapis cezaları ülkeyi hüzünlü ve kasvetli bir havaya boğmuştur. 1963 Mahalli İdareler seçimlerine gidilirken ahval budur. Seçimlere AP, CHP, YTP, CKMP, MP ve Bağımsızlar katılır; neticede Türkiye genelinde 1.045 belediye başkanlığının 500'ünü AP kazanır; CHP ise 337 belediye başkanlığında kalır. Bu ilk Mahalli İdareler seçiminin bir diğer özelliği, yakın tarihimizin ilk askerî darbe döneminin yine ilk kez halkın pasif tepkisiyle, yani oylarıyla, demokratik yöntemle sonlandırılması girişimidir. Aynı zamanda İstanbul belediye seçimleri sonuçlarının, bundan böyle Türkiye siyaseti için önemli bir belirleyici unsur olacağı ilk seçimdir. ….13 Kasım 1963 tarihli İstanbul'un ilk belediye seçimlerinde AP adayı Nuri Eroğan oyların büyük çoğunluğunu alarak İstanbul'un ilk Belediye Başkanı seçilir. Ne var ki CHP sonuçlara itiraz edecek, gerekçenin mesnetsiz olduğu belgelense de İstanbul İl Seçim Kurulu'ndan seçilenin adaylık yeterliğini haiz olmadığı sebebiyle iptal talebini kabul yönünde karar çıkacaktır. Sonuç: Belediye Başkanlığı, seçilmemiş olana verilir. Olayın perde arkasını, Nuri Eroğan'ın oğlu kaleme aldı. ….AP adayı Nuri Eroğan'ın aldığı oylar iptal edilir ve seçimleri büyük oy farkıyla kaybeden CHP adayı Haşim İşcan'a mazbatanın verilmesi doğrultusunda karar alınır. …..Seçim iptali günlerinde Beyoğlu'ndaki yazıhanesinden çıkarken selam verip yanına yaklaşan iki kişinin koluna girip "Nuri Bey, bize katılınız, Başkanlık makamınızın iadesini sağlayalım!"teklifinde bulunduklarını, kendisinin ise yürüyüp gittiğini belirtir. Bak.Derin Tarih.Haziran.2019 Tinet hiç bir bir zaman değişmez.Yılan yılanlığını, tilki de tilkiliğini yapacaktır.Bak.İsra.

BİZDEKİ REJİM Mehmet Akif'in deyimiyle;'Üç beyinsiz kafa'dediği Cemal-Enver-Talat Paşaların devrinin ve devirenlerin döneminin bitmesiyle her şey bitmemiş belki yeni başlamıştı. Mustafa Kemal-in 22-Ocak-1922 yılında Bursa-da yaptığı konuşmada:"Kan ile yapılan inkilaplar daha muhkem olur,kansız inkilap ebedileştirilemez."Kanlı dönem ve kanlı eller devreye girmişti.Bu da inkilaplar ile devreye konulmuştu. İstiklal mahkemeleri bu kanlı dönemin kurulan keyfi zulmün kanun kılıfı olmuştur. Üç Ali-ler ise bu mahkemenin üçlü çete başısıdır;Kel Ali-Kılıç Ali-Necip Ali. Kurulan üç Aliler divanının celladı ise Kara Alidir. Cellat Kara Ali,5216 kişiyi astığını söyler. Cumhuriyetin kuruluş dönemi darağaçlarıyla anılacaktır. Bolu-da kurulan istiklal mahkemesi başkanı bir sözünde; "39. ve 40. Sehpalara asacak adam yoktu.İhtiyar bir köylü,yanında oğlu,önünde odun yüklü merkebi geliyordu.Emrettim,ikisini de astılar. *Şeyh Said isyanı bahane edilmiş,15 bin 382 kişi katledilmiş,337 köy ise yakılmış,yıkılmıştır. İzmir su-i kastı bahanesiyle Kazım Karabekir gibiler devre dışı bırakılmaya çalışılmıştır. *Asmanın adı,devrimlerdi. *Harf devrimi tam bir facia idi.Bir gecede 17 milyon insan cahil kalmıştı.Bin yıllık eserler imha edilmiş.Bulgaristana kağıt fiyatına satılmış ve yakılmıştı. *Bu gün takılmayan ve takılmadığı için geri kalmamıza sebep olmayan Şapka Kanunu ile;Yahudi iş adamları zengin edilmiş.Erzurumlu Şalcı Bacı Şapka kanunundan dolayı asılmıştı. Şapka kanunu çıkmadan önce,şapka aleyhinde bir kitap yazan İskilipli Atıf Hoca ise kanunsuzca asılmıştır. Bununla da hınçlar tatmin olmamış,mezardan çıkarılarak tekrar asılarak cezalandırılmalar yapılmıştır. *1932-1950 yılları arasında 18 yıl süren Türkçe ezan uygulamasıyla,bin yıllık islamın şeair ve alameti yerinden indirilerek,asırlardır düşmanın yapamadığı,dost eli ve görüntüsüyle! Fazlasıyla yapılmaya çalışılmıştır. *Camiler Türkiye genelinde anbar haline getirildi.Mesela; "Eminönü'nde 113, Fatih'te 169 cami ve mescide çeşitli nedenlerle yok olmuş durumda. Yani toplam 281 tarihi eser. Bu iki ilçede ayakta kalan cami sayısı ise 283. *1930-ların Milli Eğitim bakanının bakanlar toplantısındaki üç teklifinden biri,Kur'an ayetlerini tercüme ettikten sonra,ayetlerin arasına bizim devrimlerimizi de ekleyelim,onu da okusunlar. İnançların kaldırılması konusunda takipler ve baskılarla yetinilmemiş,bozulması yönünde de çaba gösterilmiştir. Toplumu en fazla yıkan düşmanın yıkamadığı inancının yıkıma uğramasıydı. Atatürk-ün deyimiyle; "Ben size manevi miras olarak hiçbir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım bilim ve akıldır.

BABA ÇEBİŞ ALMA Bir yıl önceydi. kurbanlık bir çebiş almıştık.Altı yaşındaki oğlum Fatih , çebişi sevmiş ve de sevinmişti. Sevinme olayı, her ne kadar devam etmiş ,bu yılda kendisini devam ettirmiş olsa da , sevme olayı devam etmemişti. Kurban etmek üzere çebişi götürmekte idik,Birden elimizden kaçıp, bizim küçük Fatihi gözüne kestirmiş olsa gerek ki onu kovalamaya, peşinden koşmaya başladı. Kısa bir sürede olsa, bu koşuşturma sürmüştü.Fakat küçük Fatih, korkacağını korkmuş,dersini almıştı. Bu sene kurbanda yine, kurbanlık alma söz konusu olmuştu. bir koyun alacaktık.Fatih sevinmişti.Çünki,koyun sakin idi.Koyun gibiydi .Artık kendisini kovalamıyacak , peşinden koşup, boynuzuyla vurmaya çalışmayacaktı... Ancak bu sevinme de çok sürmemişti. Kasap, güzel bir çebişinin olduğunu söyleyince, Fatih üzülmüş,bağırmaya başlayarak, koyunu istemişti. Bununda kendisini kovalayıp, boynuzlayacağını düşünmüştü. O'nun için her çebiş, kovalardı. O'nun için, her çebiş boynuzlardı... Ancak neticede bizim Fatihi memnun etmiş, çebişi alarak, kurban etmiştik..

Yalova’nın imarı Atatürk’ün Yalova gezileri ile başlamıştır. İlk
kez 19 Ağustos 1929’da Yalova’ya gelen Atatürk, 1 Şubat 1938’de
Yalova’dan son defa ayrılmıştır. Tüm bu süreçte işgal sonrası harabe haline gelmiş, bataklıklar dolayısıyla sıtma hastalığının pençesinde olan Yalova’nın imarı ve kentin modernleştirilmesi konusuyla yakından alakadar olmuştur.
Bu yıllarda kara ve deniz ulaşımını geliştirmek için alt yapı çalışmaları, ulaşım araçlarının geliştirilmesi gibi hizmetler ile özellikle Kaplıca turizmini canlandırılma isteği belirleyici olmuştur.
Kentin zengin ve verimli topraklarının değerlendirilmesi, hayvansal üretimin arttırılması için Baltacı ve Millet Çiftlikleri ile yapılan
çalışmalar kente büyük bir girdi sağlamıştır. Yalova’nın planlı bir
şekilde büyümesi için şehir planlamacıları ile yapılan çalışmalar da
gerçekleştirilmiştir.
Sonuç olarak günümüzün Yalova’sının ekonomik, sosyal ve
kentsel gelişiminin 1929 yılında Atatürk ile başladığını ve kentin
kısa sürede büyük bir gelişme gösterdiğini söyleyebiliriz. Yalova,
tüm bu sürecin neticesinde Atatürk’ün “Yalova, benim kentimdir”
sözüne layık olmuştur.