Aller au contenu

lére

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Lere, lere.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) lijhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) lijhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) léjhnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) lirè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) lijheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) léjhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av) / léjhou
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

lére (viebe å coplemint)

  1. riwaitî des scrijhaedjes (u des ôtes senes) tot lzès comprindant.
  2. dire tot hôt ene anonce scrîte, on djudjmint.
    • So tes egrés hozlés d' mossea,
      T' as oyou lére pus d' ene sintinceJoseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920) p.7, "Nosse vî peron" (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
waitî des scrijhaedjes tot lzès comprindant

Sourdants

[candjî]

Codjowaedje