Yezd Atabegleri
Görünüm
Yezd Atabegleri Atābakān-e Yazd اتابکان یزد Yezd Atabegleri | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1141-1319 | |||||||||
Başkent | Yezd (1141–1319) | ||||||||
Yaygın dil(ler) | Farsça | ||||||||
Resmî din | İslam | ||||||||
Hükûmet | Monarşi | ||||||||
Atabeg | |||||||||
| |||||||||
Tarihî dönem | Orta Çağ | ||||||||
| |||||||||
|
İran tarihi dizisinin bir parçası |
---|
Zaman çizelgesi |
Yezd Atabegleri, yaklaşık 1141'den 1319'a kadar Yezd şehrini yöneten yerel bir hanedandır. Evlilik yoluyla bağlı oldukları Kâkûyîlerin yerini almışlardır.
Hanedanlığın ilk üyelerinin isimleri, onların görünürde etnik açıdan Fars olduklarını, ancak Hezâresbîler gibi Türkçe Atabeg unvanını kabul ettiklerini göstermektedir.[1] Yezd Atabeglerinin çoğu, sonunda Muzafferîler tarafından devrilene kadar Selçuklulara ve Moğol İlhanlılara bağlıydılar.[2]
Hükümdarların listesi
[değiştir | kaynağı değiştir]- Sam ibn Wardanruz (1141–1188)
- Langar ibn Wardanruz (1188–1207)
- Wardanruz ibn Langar (1207–1219)
- İsfahsalar ibn Langar (1219–1229)
- Mahmud Şah ibn İsfahsalar (1229–1241)
- Salgur Şah ibn Mahmud Şah (1241–1252)
- Toghan Şah ibn Salghur Şah (1252–1272)
- Ala al-Dawla ibn Toghan Şah (1272–1275)
- Yusuf Şah ibn Toghan Şah (1275–1297)
- Moğol işgali (1297–1315)
- Hacı Şah ibn Yusuf Şah (1315–1319)
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Clifford Edmund Bosworth, The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual, Columbia University, 1996. Excerpt 1 pp 209: "The Atabegs of Yazd" (1141-1297)" Excerpt 2: "From the names of the earlier members at least, it seems they were ethnically Persian, but, like the Hazaraspids, they adopted the Turkish title of Atabeg"
- ^ S. C. Fairbanks, "ATĀBAKĀN-E YAZD" in Encyclopaedia Iranica. (accessed October 2010)
- Genel
- C. Edmund, Bosworth (2007). Historic Cities of the Islamic World. ISBN 978-9004153882. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.
- S. C., Fairbanks (2001). "Atābakān-E Yazd". Encyclopaedia Iranica, Online Edition. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014.