İçeriğe atla

Amarcord

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Amarcord
"Amarcord" filminin özgün sinema afişi
YönetmenFederico Fellini
YapımcıFranco Cristaldi
SenaristFederico Fellini
Tonino Guerra
OyuncularMagali Noël
Ciccio Ingrassia
MüzikNino Rota
Görüntü yönetmeniGiuseppe Rotunno
KurguRuggero Mastroianni
StüdyoFC Produzioni
PECF
DağıtıcıNew World Pictures
The Criterion Collection (DVD)
CinsiSinema filmi
TürüDram, komedi
RenkRenkli (Technicolor)
Yapım yılı1973
Çıkış tarih(ler)i18 Aralık 1973, İtalya
Mayıs 1974, Cannes Film Festivali
Süre123 dakika
Ülkeİtalya İtalya
Fransa Fransa ortak yapımı
Dilİtalyanca, Yunanca
Diğer adlarıAmarcord (Tüm ülkelerde)
I Remember (Uluslararası alternatif ad)

Amarcord 1973 İtalya Fransa ortak yapımı yarı otobiyografik dramatik filmdir. Senaryosunu Federico Fellini'nin Tonino Guerra ile birlikte yazdıkları filmi Fellini yönetmiştir. Filmin müzikleri Fellini'nin birçok filminin müziğini yapan Nino Rota'ya aittir. Görüntüleri ise yine gedikli görüntü yönetmeni Giuseppe Rotunno çekmiştir.

"Amarcord" (a m'arcord) Federico Fellini'nin doğduğu şehir olan Rimini'de konuşulan, İtalyancanın Emilia-Romagna lehçesinde "Hatırlıyorum" anlamına gelmektedir (İtalyancası "io mi ricordo"). Bu yarı-otobiyografik film de zaten Fellini'nin 1930'lu yıllarda çocukluktan gençliğe adım atarken memleketi olan Rimini'de yaşadıklarına gördüklerine dayanmaktadır. Sadece çocukluk anılarını değil aynı zamanda Faşist Mussolini'nin iktidarda olduğu II. Dünya Savaşı öncesi İtalya'sında adım adım yaklaşan toplumsal çatışmaları haber veren bir dönemi de resmetmektedir. Rüya gibi anıların çarpıcı fantezilerle harmanlandığı filmin duygulu şiirsel bir dili vardır.

Amarcord 1975 yılındaki Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü de dahil tam 13 ödül kazandı. Fellini "En iyi yönetmen" ve "En iyi özgün senaryo" dallarında da Oscar'a aday gösterildi.

Film, 2008 yılında İtalya Kültürel Miras Bakanlığı'nın "1942-1978 yılları arasında ülkenin kolektif hafızasını değiştiren" 100 filmden oluşan "Kurtarılması Gereken 100 İtalyan Filmi" listesine dahil edildi.

  • Pupella Maggio ... Miranda Biondi, Titta'nın annesi
  • Armando Brancia ... Aurelio Biondi, Titta'nın babası
  • Magali Noël ... Gradisca, kuaför
  • Ciccio Ingrassia ... Teo, Titta'nın amcası
  • Nando Orfei ... Patacca, Titta's amcası
  • Luigi Rossi ... Avukat
  • Bruno Zanin ... Titta Biondi
  • Gianfilippo Carcano ... Don Baravelli
  • Josiane Tanzilli ... Volpina, fahişe
  • Maria Antonietta Beluzzi ... Tütüncü
  • Giuseppe Ianigro ... Titta'nın büyükbabası
  • Ferruccio Brembilla ... Faşist lider
  • Antonino Faa Di Bruno ... Kont Lovignano
  • Mauro Misul ... Felsefe öğretmeni
  • Ferdinando Villella ... Fighetta, Yunanca öğretmeni
En sağda Ciccio Ingrassia.

Film hakkında notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Titta'nın amcası Teo rolünde oynayan Ciccio Ingrassia (d.1922 - ö.2003), 1970'li yıllarda Türkiye'de bir furya halinde gösterilen ve çok ilgi gören İtalyan komedi filmleri serisi "002" diye de bilinen Yavru ile Katip'te (Franco e Ciccio) "Katip"i oynuyordu. Yavru rolünde ise Franco Franchi (d.1922 - ö.1992) vardı. Yavru ile Katip filmlerinin Türkçe seslendirmesini Altan Erbulak (Katip) ve Erol Günaydın (Yavru) yapıyorlardı. Ciccio Ingrassia 28 Nisan 2003'te 81 yaşındayken öldü.[1]
  • Fellini'nin anılarını ve fantezilerini adeta bir resmi geçit yaptırdığı Amarcord filminden sonra bu kelime sinema eleştirmenleri arasında bazen bir tarif kelimesi olarak kullanılmıştır, örneğin Woody Allen'ın en kişisel filmlerinden biri olan Radyo Günleri için "Woody Allen'ın Amarcordu" denmiştir.[2]
  • Amarcord'un çekimlerinin büyük kısmı Roma'daki ünlü Cinecittà film stüdyolarında, bir kısmı da Rimini ve Anzio'da gerçekleştirilmiştir.
  • Filmin kurgusunu yapan Ruggero Mastroianni, aktör Marcello Mastroianni'nin küçük kardeşidir.
  • Filmde kuaför Gradisca rolünde oynayan Magali Noël İzmir'de doğmuştur ve oyunculuğunun yanı sıra şarkıcılık da yapmıştır.

Ev sinemasında Amarcord

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • "Amarcord" Ev sineması için "letterbox" formatında çıkartılmış ilk film olma özelliğini taşıyor (1984 yılında RCA SelectaVision CED videodisc olarak). İkinci letterbox formatlı laserdisk film bundan 8 ay sonra çıkan Woody Allen filmi Manhattan'dır.[3]
  • The Criterion Collection ilk defa 1998'de DVD çıkartmaya başlamıştı ve piyasaya verdiği 4.film Amarcord'du. O zamanki bilgisayar teknolojisinin imkânları ile filmi bir restorasyondan geçirmiş ve kimyasal artıkları, yıpranmaları ve renk bozulmalarını düzeltmişti. 5 Eylül 2006'da ise yine Criterion şirketi yeni gelişen teknolojik gelişmelerin yardımı ile bu kez çok daha ileri teknikleri kullanarak çok kaliteli yeni bir Amacord filmini ikinci kez piyasaya verdi. "MTI Digital Restoration System" olarak adlandırılan bu teknikte 35mm interpositive filmden "Spirit Datacine" adını verdikleri yüksek tanımlamalı bir "data telecine" aygıtı ile yüksek tanımlamalı (High-definition) bir dijital transfer gerçekleştirmişlerdir. Ayrıca kullandıkları yeni sıkıştırma yazılımı ile de optimum kaliteyi elde etmeyi başarmışlardır.[4] Bu yeni restorasyon tekniğin her iki Criterion sürümü arasında nasıl bir fark meydana getirdiğini anlatan "Restoration demonstration" adlı 5 dakikalık kısa bir film de 2006 sürümü DVD ile birlikte bonus olarak verilmiştir.
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2008. 
  2. ^ https://www.rottentomatoes.com/m/radio_days/articles/1554149/another_woody_allens_amarcord_warm_rueful_poignant_and_hilarious [yalın URL]
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2008. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2008. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]