Tilla Valstad

Tilla Valstad var ein norsk forfattar, lærar og kulturarbeidar. Særleg arbeidde ho for vanskelegstilte barn. Valstad var knytt til Askerkretsen.

Tilla Valstad var fødd i Tønsberg, der ho vaks opp i ein skipsreiarfamilie. Ho utdanna seg ved Nissen Lærerinneskole i Kristiania og gifta seg med Otto Valstad i 1893. Tilla Valstad var den første gifte kvinna som var yrkesaktiv lærar i Kristiania. Ho fekk ingen barn, men vigde seg til arbeidet ved Vaterland skule. Heimen Øvre Valstad låg i «Kunstnardalen» eller «Målkroken» som staden ofte vart kalla, og var samlingsstad for norskdomsfolket i Askerkretsen. Her hadde ekteparet Valstad ei sentral rolle, saman med nabofolket på Labråten, Arne og Hulda Garborg.

Valstad og ektemannen skipa friluftskule for tuberkuloseramma barn. Ho skreiv i eit dialektfarga og radikalt språk om barns kår i debutboka Et år i Vaterland (1925) og gav ut den sjølvbiografiske romantrilogien Teodora (1933), Teodora kommer hjem (1935) og Men størst av alt er kjærlighet (1941). I 1918 gjendikta og gav ho ut Æsops fabler, som ektemannen Otto Valstad illustrerte.

I fleire år var ho medarbeidar i Nationen, og ho skreiv om kunst og kultur i ulike tidsskrift, mellom anna om kunstnaren Harriet Backer. Valstad tok initiativ til oppretting av ein husmorskule i Asker. Ho hadde botaniske interesser og var ein populær foredragshaldar for bondekvinnelag og husflidslag.

Tilla og Otto Valstad gav i 1949 samlinga med bygningar, antikvitetar og kunst til Asker kommune, og bestemte at det skulle heite Asker Museum, Valstads samlingar.