Lasse Kolstad var ein norsk skodespelar og songar. Han var ein av dei sentrale skodespelarane ved Det Norske Teatret i siste del av 1900-talet. Ikkje minst var han ei sentral kraft i mange av musikkoppsetjingane ved teatret. Han hadde ei karakteristisk og ruvande røyst.
Lasse Kolstad
Faktaboks
Lasse Kolstad
Lars Kolstad
- Fødd
- 10. januar 1922, Oslo
- Død
- 14. januar 2012, Oslo
- Verke
- Skuespiller og sanger (bass)
- Familie
-
Foreldre: Hovedrevisor Andreas Kolstad (1883–1959) og Johanne Bernharda Lereim (1884–1966).
Gift 1) 1946 med skuespiller Randi Ballestad (gift Kolstad, senere Borch, 23.5.1925–), datter av lektor Thor Ballestad (1891–1970) og Hjørdis Marie Ruud (1902–73), ekteskapet oppløst 1955; 2) med skuespiller Bab (eg. Barbra Karine) Christensen (8.1.1928–), datter av teatersjef, regissør og skuespiller Halfdan Christensen (1873–1950) og skuespiller og regissør Gerda Ring (1891–1999).
Bror av Henki Kolstad (1915–2008).
Lasse Kolstad i stykket Fra Steinrøysa til Broadway, 1992. Bilde fra Norsk biografisk leksikon
Lasse Kolstad i stykket Musical Musikal fra 2003.
Det Norske Teatret.
Lisens:
Avgrensa gjenbruk
Bakgrunn
Lasse Kolstad utdanna seg som skodespelar på elevskulen ved Trøndelag Teater i 1942–1944. Her debuterte han som skodespelar i 1943, og han var tilsett ved teateret i 1945–1949. Samstundes studerte han song i København i 1946–1947.
Kolstad var tilsett ved Centralteatret i 1949–1950, Edderkoppen i 1950–1952, Riksteatret i 1952–1956, Det Norske Teatret i 1956–1965 og Fjernsynsteatret i 1965–1969. Frå 1969 var han attende ved Det Norske Teatret, der han var tilsett fram til han nådde pensjonsalderen i 1992, men også etter den tid var han med i ei rekkje framsyningar.
Hovudinnsatsen som skodespelar gjorde Kolstad ved Det Norske Teatret. Her hadde han fleire klassiske roller, mellom anna som Caliban i Stormen av William Shakespeare (1958), tittelrolla i Peer Gynt (1962), doktor Stockmann i Ein folkefiende av Ibsen (1973), legen Dorn i Måken av Anton Tsjekhov (1974), Otte i Ettermæle av Olav Duun (1976), tittelrolla i Macbeth (1977), grosserar Werle i Vildanden (1981) og godsforvaltaren Borkin i Ivanov av Tsjekhov (1985). Han hadde fleire roller i Keisar og Galilear (1987).
Med sin musikalske bakgrunn og si kraftfulle songrøyst var Kolstad sentral i ei rekkje musikkoppsetjingar ved Det Norske Teatret. Han byrja som cowboyen i Oklahoma (1960) og hadde stor suksess i rolla som Tevje i Spelemann på taket (1968), som han fekk Kritikarprisen for. Han hadde tittelrolla i Zorba (1971) og rolla som Gus i Cats (1985). Han gjorde òg ein stor innsats i dei mange kabaretane som teateret sette opp, til dømes i Jacques Brel er her i kveld og bur bra i Paris (1975), Så lenge skuta kan gå (1978), Snart gryr ein morgon! (1982), Send inn ein klovn! (1984) og kavalkaden Musical Musikal (2002).
Film og TV
Lasse Kolstad var med i fleire filmar. Han debuterte i Nils R. Müllers Skøytekongen (1953) og spela seinare i filmar som Arne Skouens Bussen (1961), Pål Bang-Hansens Bortreist på ubestemt tid (1974) og Sverre Udnæs' Fru Inger til Østråt (1975). Han var med i den amerikanske Christian Radich-filmen Windjammer (1958) som styrmannen og i The Island at the Top of the World (1974).
For Fjernsynsteatret spelte Kolstad skipper Worse, basert på romanen til Alexander Kielland (1968), og Celius i Det lykkelige valg. Han spelte også inn fleire plater.
Lasse Kolstad blei utnemnd til riddar av 1. klasse av St. Olavs Orden i 1987.
Han var bror av Henki Kolstad. Han var først gift med Randi Kolstad Borch og deretter med Bab Christensen.
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må være logga inn for å kommentere.