Tudor (dinastija)
| Tudor | |
|---|---|
 | |
| Zemlja | Kraljevina Engleska |
| Kuća predaka | Dinastija Lancaster - Dinastija York |
| Titule | kralj Engleske |
| Osnivač | Henry VII |
| Posljednji suveren | Elizabeta I. |
| Osnivanje | 1485. |
| Prestanak | 1603. |
Tudor je ime engleske kraljevske dinastije, koja je dala pet engleskih monarha; Henrya VII (1485. - 1509.), Henrya VIII (1509. - 1547.), Edwarda VI (1547. - 1553.), Mary I (1553. - 1558.) i Elizabetu I. (1558. - 1603).
Dinastiju je osnovao Henry VII koji je s trona skinuo Richarda III. i tako okončao dinastičke ratove znane kao Ratovi dviju ruža između Dinastije York i Dinastije Lancaster[1]
Korijeni Tudora mogu se pratiti unatrag do 13. vijeka, ali porodičnu dinastiju uspostavio je tek Owen Tudor (oko 1400. - 1461), velški pustolov koji se kao štitonoša borio u vojskama Henrya V i Henrya VI u Ratovima dviju ruža na lancasterskoj strani.[1] Njemu je odrubljena glava nakon što su ih jorkisti pobjedili u Bitci kod Mortimer Crossa (1461).
Owen je bio oženjen sa udovicom kralja Henrya V - Catherine od Valoisa, pa je njihov najstariji sin, Edmund (oko 1430. - 1456.), dobio od kralja Henrya VI titulu i leno grofa od Richmonda. On se oženio sa Margaret Beaufort, koji je bila praunuka Johna od Genta sina od Edwarda III, pa po toj liniji bila i jedan od pretendenata (istina jako daleki) na engleski tron.[1]
Upravo je zbog tog njihov jedini sin Henry Tudor, koji se rodio kad je Edmund umro - ispao jedini lankasterski favorit za kralja. On je 1485. vodio invaziju protiv jorkijskog kralja Richarda III. kog je pobijedio u Bitci kod Boswortha i na taj način sjeo na tron.[1] Odmah nakon toga se 1486. i oženio sa Elizabethom od Yorka, kćerkom Edwarda IV. i na taj način simbolički ujedinio te dotad zaraćene dinastije.[1]
Tako da je i njegov amblem - Tudorovska ruža, simbolizirao jedinstvo jer je to prikaz crvene lankasterske ruže na bijeloj jorkijskoj ruži.[1]
Vladavinu Dinastije Tudor obilježio je Henry VIII - raskinuvši veze sa papinskim Rimom - 1534. i pokretanjem engleske reformacije, koja je kulminirala osnivanjem Anglikanske crkve za Elizabete I.. [1]
