Prijeđi na sadržaj

Ksiloza

Izvor: Wikipedija
D-ksiloza
D-Xylopyranose
D-Xylopyranose
Xylofuranose
Xylofuranose
Xylose chair
Xylose linear
IUPAC ime
Drugi nazivi (+)-Ksiloza
Drveni šećer
Identifikacija
CAS registarski broj 58-86-6 DaY, 609-06-3 (L-izomer) DaY[], 41247-05-6 (racemat) DaY[]
PubChem[1][2] 6027
UNII A1TA934AKO DaY
EC-broj 200-400-7
ChEMBL[3] CHEMBL502135 DaY
Jmol-3D slike Slika 1
Svojstva
Molekulska formula C5H10O5
Molarna masa 150.13 g/mol
Agregatno stanje monoklinske bezbojne igle ili prizme
Gustina 1.525 g/cm3 (20 °C)[4][5]
Tačka topljenja

144-145 °C

Hiralna rotacija [α]D +22.5º (CHCl3)
Srodna jedinjenja
Srodna aldopentoze Arabinoza
Riboza
Liksoza
Srodna jedinjenja Ksiluloza

 DaY (šta je ovo?)   (verifikuj)

Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala

Infobox references

Zivadinka (cf. grčki ξυλος, ksilos, drvo) je šećer koji je prvi put bio izolovan iz drveta, po čemu je dobio ime. Ksiloza se klasifikuje kao monosaharid aldopentoznog tipa. Ona sadrži pet atoma ugljenika, kao i aldehidnu funkcionalnu grupu.[6][7] Ona je prekursor hemiceluloze, jednog od glavnih konstituenata biomase. Kao i većina šećera, ona je javlja u nekoliko strukturnih oblika u zavisnosti od uslova. U obliku sa slobodnom karbonilnom grupom, ona je redukujući šećer.

Struktura

[uredi | uredi kod]

Aciklična forma ksiloze ima hemijsku formulu HOCH2(CH(OH))3CHO. Ciklični hemiacetalni izomeri su zastupljeniji u rastvorima. Postoje dva tipa: piranoze, koje poseduju šestočlane C5O prstene, i furanoze sa petočlanim C4O prstenima (sa dodatnom CH2OH grupom). Svaki od tih prstena je podložan daljem izomerizmu, u zavisnosti od relativne orijentacije anomerne hidroksilne grupe.

Literatura

[uredi | uredi kod]
  1. Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.  edit
  4. The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (11th izd.). Merck Publishing. 1989. ISBN 0-911910-28-X. , 9995.
  5. Weast, Robert C., ur. (1981). CRC Handbook of Chemistry and Physics (62nd izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. 0-8493-0462-8. .
  6. Thisbe K. Lindhorst (2007). Essentials of Carbohydrate Chemistry and Biochemistry (1 ed izd.). Wiley-VCH. ISBN 3527315284. 
  7. John F. Robyt (1997). Essentials of Carbohydrate Chemistry (1 ed izd.). Springer. ISBN 0387949518.