deceo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: decē-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	deceō	deceor	deceam	decear	—	—
	2 p.	deces	decēris	deceas	deceāris	dece	decere
	3 p.	decet	decētur	deceat	deceātur	—	—
Plur.	1 p.	decēmus	decēmur	deceāmus	deceāmur	—	—
	2 p.	decētis	decemini	deceātis	deceamini	decēte	decemini
	3 p.	decent	decentur	deceant	deceantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	decēbam	decēbar	decērem	decērer
	2 p.	decēbas	decebāris	decēres	decerēris
	3 p.	decēbat	decebātur	decēret	decerētur
Plur.	1 p.	decebāmus	decebāmur	decerēmus	decerēmur
	2 p.	decebātis	decebamini	decerētis	decerēmini
	3 p.	decēbant	decebantur	decerent	decerentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	decēbo	decēbor	—
	2 p.	decēbis	deceberis	decēto
	3 p.	decēbit	decebitur	decēto
Plur.	1 p.	decebimus	decebimur	—
	2 p.	decebitis	decebimini	decetōte
	3 p.	decebuntur	decento

Infīnitivus praesentis actīvi	decēre
Infīnitivus praesentis passīvi	decēri
Participium praesentis actīvi	decens
Gerundium	decendi
Gerundivum	decendus, -a, -um

Основа перфекта: deceu-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	deceuī	deceuerim	deceueram	deceuissem	deceuerō
	2 p.	deceuisti	deceueris	deceueras	deceuisses	deceueris
	3 p.	deceuit	deceuerit	deceuerat	deceuisset	deceuerit
Pl.	1 p.	deceuimus	deceuerimus	deceuerāmus	deceuissēmus	deceuerimus
	2 p.	deceuistis	deceueritis	deceuerātis	deceuissētis	deceueritis
	3 p.	deceuērunt	deceuerint	deceuerant	deceuissent	deceuerint

Infīnitivus perfecti actīvi	deceuisse

de-ceo

Глагол, второе спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. украшать, быть к лицу, идти ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. приличествовать, подобать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство:
существительные: decentia, decor, decoramen, decoramentum, decorum, decus, dedecus прилагательные: decens, decor, decorosus, decorus, indecoris, indecorus глаголы: deceo, decoro, dedecoro, indecoro наречия: decenter, decore, decoriter, indecorabiliter, indecore

Этимология

Происходит от праиндоевр. *dek-.