zboże

zboże (język polski)

zboże (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈzbɔʒɛ], AS: [zbože] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. roln. roślina z rodziny traw, uprawiana dla jadalnego ziarna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zboże	zboża
dopełniacz	zboża	zbóż
celownik	zbożu	zbożom
biernik	zboże	zboża
narzędnik	zbożem	zbożami
miejscownik	zbożu	zbożach
wołacz	zboże	zboża

przykłady:

(1.1) Rolnik zebrał zboże z pola.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zboże jare / ozime

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kukurydza, jęczmień, orkisz, owies, proso, pszenica, pszenżyto, ryż, sorgo, żyto

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbożowiec m, zbożówka ż

przym. zbożowy, zbożny

związki frazeologiczne:

jak Cygan za zboże • płacić jak za zboże • przysłowia: w świętą Małgorzatę skąd wiatr duje, drogę po zboże toruje

etymologia:

prasł. *sъbožьje → szczęście, pomyślność

Rozwój znaczenia: 'dobry przydział' > 'szczęśliwy los, pomyślność' > 'to, co zapewnia szczęście, dobrobyt' > 'majątek, dobytek' : 'zboże'.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) grain, cereal, bryt. corn
• baskijski: (1.1) labore, zereal
• białoruski: (1.1) хлеб m
• czeski: (1.1) obilí n
• duński: (1.1) korn n, kornsort w, kornart w
• esperanto: (1.1) greno
• francuski: (1.1) céréale ż
• grenlandzki: (1.1) karri
• hiszpański: (1.1) cereal m
• japoński: (1.1) 穀物 (こくもつ, kokumotsu), 穀類 (こくるい, kokurui)
• jidysz: (1.1) תּבֿואה ż (twue), ברויט n (brojt)
• kaszubski: (1.1) zbòżé n
• kataloński: (1.1) cereal m
• kornijski: (1.1) ys ż
• litewski: (1.1) javai
• niemiecki: (1.1) Getreide n
• norweski (bokmål): (1.1) korn n
• norweski (nynorsk): (1.1) korn n
• nowogrecki: (1.1) δημητριακό n
• nowopruski: (1.1) arī ż
• rosyjski: (1.1) злаки lm
• słoweński: (1.1) žito n
• szwedzki: (1.1) säd w, spannmål w
• ukraiński: (1.1) збіжжя n, хліб m
• węgierski: (1.1) gabona
• wilamowski: (1.1) gytraed n, gytrad n
• włoski: (1.1) cereale m

źródła: