carus
carus (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1-2) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik cārus cāra cārum cārī cārae cāra dopełniacz cārī cārae cārī cārōrum cārārum cārōrum celownik cārō cārae cārō cārīs biernik cārum cāram cārum cārōs cārās cāra ablatyw cārō cārā cārō cārīs wołacz cāre cāra cārum cārī cārae cāra stopień wyższy cārior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik cārior cārius cāriōrēs cāriōra dopełniacz cāriōris cāriōrum celownik cāriōrī cāriōribus biernik cāriōrem cārius cāriōrēs cāriōra ablatyw cāriōre cāriōribus wołacz cārior cārius cāriōrēs cāriōra stopień najwyższy cārissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik cārissimus cārissima cārissimum cārissimī cārissimae cārissima dopełniacz cārissimī cārissimae cārissimī cārissimōrum cārissimārum cārissimōrum celownik cārissimō cārissimae cārissimō cārissimīs biernik cārissimum cārissimam cārissimum cārissimōs cārissimās cārissima ablatyw cārissimō cārissimā cārissimō cārissimīs wołacz cārissime cārissima cārissimum cārissimī cārissimae cārissima
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „carus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 105.