Przejdź do zawartości

burda

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈburda], AS[burda] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) głośna, wulgarna awantura, często z bijatyką
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Młodzi bisurmanili się, urządzali psie figle, starsi pili alkohol, urządzali burdy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pijacka / kibolska / uliczna burda • urządzać burdy
synonimy:
(1.1) awantura, chryja, draka, granda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.czes. → ‘zwada, niepokój; niespokojny człowiek’[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
burdas (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbuɾ.ða]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mar. wanta[1][2][3]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: burdo
odmiana:
(1.1) lp burda; lm burdas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brandal, obenque, estay
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „burda” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
  2. Hasło „burda” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.
  3. Hasło „obenque” w: Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 530.