Solbus C 10,5
 Solbus C 10,5 z PKS Stalowa Wola w Krakowie | |
| Dane ogólne | |
| Inne nazwy |
Solbus C 10,5/1 |
|---|---|
| Producent | |
| Lata produkcji | |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia |
autobus dalekobieżny klasy midi |
| Układ drzwi |
1-1-0 |
| Liczba drzwi |
2 |
| Wysokość podłogi |
800 mm |
| Szerokość drzwi |
740 - 720 mm |
| Silniki |
Iveco F4 AE 0682C Tector Euro 3 |
| Moc silników |
176 kW (239 KM) |
| Skrzynia biegów |
ZF S6-890 |
| Liczba przełożeń |
6 |
| Długość |
10670 mm |
| Szerokość |
2480 mm |
| Wysokość |
2950 mm |
| Masa własna |
7725 kg |
| Masa całkowita |
16000 kg |
| Rozstaw osi |
5600 mm |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
77 |
| Liczba miejsc siedzących |
47 |
| Informacje dodatkowe | |
| ABS |
Tak |
| ASR |
Tak |
| EBS |
Nie |
| ESP |
Nie |
| Klimatyzacja |
Opcja |
Solbus C 10,5, Solbus C 10,5/1 − rodzina autobusów międzymiastowych i turystycznych produkowana od pierwszej połowy 2004 do marca 2007 przez Fabrykę Autobusów "Solbus" w Solcu Kujawskim na licencji czeskiej firmy SOR Libchavy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Do produkcji międzymiastowego Solbusa C 10,5, która rozpoczęła się w pierwszej połowie 2004 roku, zgodnie z umową licencyjną wykorzystywano podzespoły znanych światowych firm, sprowadzane za pośrednictwem firmy SOR Libchavy. Były to zwłaszcza przednie osie firmy SOR, silniki firmy Iveco oraz tylne zawieszenia z mostami napędowymi ArvinMeritor U 167E. Od III kwartału 2005 roku Solbus C10,5 produkowany był ze zmienioną ścianą przednią, zrywającą ze stylistyką identyczną jak w czeskim odpowiedniku.
W latach 2005–2006 sprzedano również 30 szt. (lub 40 szt. wg sprzecznych danych producenta) odmiany turystycznej Solbus C 10,5/1, nazwany czasem błędnie, za swoim czeskim odpowiednikiem (SOR LH 10,5), Solbus LH 10,5. Różni się ona od wersji podstawowej m.in. podwyższonym poziomem podłogi (w celu powiększenia przestrzeni bagażowej), a tym samym większą wysokością. Według wypowiedzi przedstawicieli firmy SOR Libchavy, produkcja wersji turystycznej nie była objęta udzielonymi licencjami, a tym samym była bezprawna. Stało się to jedną z przyczyn wypowiedzenia tych umów ze skutkiem od kwietnia 2007.
W latach 2005–2006 był to najpopularniejszy model firmy Solbus. W kolejnych latach sprzedaż modelu C 10,5 wynosiła: 2004 - ok. 28-29 szt., 2005 - ok. 60-70 szt., 2006 - 66 szt, 2007 - co najmniej 16 sztuk. Do tego należy doliczyć modele C 10,5/1: 2005 - 11 szt., 2006 - 19 szt., 2007 - co najmniej 9 sztuk.
W 2006 roku 33 autobusy C 10,5 kupiły polskie Siły Powietrzne[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jarosław Brach. Zakupy średnich i ciężkich pojazdów użytkowych przez Siły Zbrojne RP w roku 2006. „Nowa Technika Wojskowa”. 6/2007, s. 51, czerwiec 2007. Warszawa: Magnum-X.