Litwinów
49°17′31″N 25°00′57″E/49,291944 25,015833a.jpg) Kościół w Litwinowie (1938) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Kod pocztowy |
48030 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°17′31″N 25°00′57″E/49,291944 25,015833
| |
Litwinów (ukr. Литвинів) – wieś w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś założona w 1476.
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Litwinów w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego. Wieś liczy 909 mieszkańców. Obszar wsi obejmuje dawną miejscowość Zastawce, Zastawczyk[1].
Właścicielem dóbr Litwinowa był w okresie II Rzeczypospolitej Wenanty Lityński[2].
W 1938 wybudowano kościół w Litwinowie po 400 latach[3]. Został poświęcony 9 października 1938 przez bp. Bolesława Twardowskiego[4].
W nocy z 18 na 19 września 1939 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN zamordowali tutaj 40 Polaków, paląc 15 polskich zagród. Skatowali również Helenę Lityńską, działaczkę katolicką i fundatorkę tutejszego kościoła. Sam kościół w wyniku prowokacji ukraińskiej został zniszczony ogniem artyleryjskim przez oddział Armii Czerwonej[5].
Do 2020 w rejonie podhajeckim.
Dwór
[edytuj | edytuj kod]- dwukondygnacyjny murowany dwór wybudowany w miejscu drewnianego przez Leona lub Wenantego Lityńskiego istniał do 1914 r.[6]
Urodzeni
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Bilski – urodził się w Litwinowie, polski prawnik, działacz państwowy II Rzeczypospolitej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zastawce, 2.) południowa część Litwinowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 451.
- ↑ Tadeusz Epsztein, Sławomir Górzyński: Spis ziemian Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1930. Województwo stanisławowskie. Województwo tarnopolskie.. Warszawa: ARBOR, 1991.
- ↑ Kościół w Litwinowie podniósł się z ruin – po 400 latach. „Wschód”. Nr 85, s. 14, 30 maja 1938.
- ↑ Dr Aleksander Raczyński. Nowy kościół w Litwinowie poświęcony przez ks. arcybiskupa dr Bolesława Twardowskiego. „Wschód”. Nr 103, 6 listopada 1938.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 262, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 111-113, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aftanazy Roman, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, 1995, ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0, t. 7, s. 111-113.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Litwinów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 238.
- Litwinów na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
