Przejdź do zawartości

Korneliusz Kosiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Korneliusz Kosiński
Ilustracja
Korneliusz Kosiński (przed 1934)
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1896
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

6 września 1939
Longinówka

Przebieg służby
Lata służby

1918–1939

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Jednostki

5 pułk piechoty Legionów
76 Lidzki pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
Wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Korneliusz Bronisław Kosiński (ur. 15 sierpnia 1896 w Przemyślu, zm. 6 września 1939 pod Longinówką) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 sierpnia 1896 w Przemyślu, w rodzinie Jana i Józefy[1][2]. Jego siostra Helena została żoną Józefa Stachowicza[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W szeregach 5 pułku piechoty Legionów w stopniu podporucznika brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej i wojnie polsko-bolszewickiej, za co otrzymał Order Virtuti Militari i czterokrotnie Krzyż Walecznych[4]. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 w Korpusie Oficerów Piechoty. Wówczas pozostawał oficerem 5 pułku piechoty Legionów w garnizonie Wilno. Był oficerem Korpusu Ochrony Pogranicza[5]. Służył w Batalionie KOP „Suwałki”[4][6]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 101. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W latach 30. służył w 76 Lidzkim pułku piechoty im. Ludwika Narbutta, stacjonującego w Grodnie. W 1938 napisał słowa i skomponował melodię hymnu jednostki pt. Narbuttczycy[8][9].

Po wybuchu II wojny światowej w trakcie kampanii wrześniowej walczył w szeregach 76 pułku piechoty w składzie 29 Dywizji Piechoty. Zginął w walce z niemieckimi wojskami pancernymi pod Longinówką[10], która była częścią bitwy pod Piotrkowem Trybunalskim[11] (w walkach zginął także dowódca pułku, Stanisław Sienkiewicz). Polegli zostali pochowani na cmentarzu w Milejowie[12][13].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. Wojskowe Biuro Historyczne - Korneliusz Kosiński Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych [dostęp 2022-01-22].
  3. Józef Stachowicz: Miniony czas. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1994, s. 117. ISBN 83-901827-1-8.
  4. a b Kolekcja VM ↓, s. 4.
  5. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 65.
  6. Słownik oficerów i chorążych Korpusu Ochrony Pogranicza w Suwałkach (1927–1939). odkrywca.pl. [dostęp 2015-02-07].
  7. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 343.
  8. Aleksander Markowski: Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta.... niedziela.pl. [dostęp 2015-02-07].
  9. Polskiej piechocie. niepoprawni.pl. [dostęp 2015-02-07].
  10. Józef Stachowicz: Miniony czas. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1994, s. 203. ISBN 83-901827-1-8.
  11. A. K. Kunert, Z. Walkowski, Kronika kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo Edipresse Polska, Warszawa 2005, ISBN 83-60160-99-6, s. 29.
  12. Cmentarz wojenny żołnierzy poległych we wrześniu 1939 r.. radaopwim.gov.pl. [dostęp 2015-02-07].
  13. Milejów. Cmentarz wojenny. rowery.olsztyn.pl. [dostęp 2015-02-07].
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 6 grudnia 1921 roku, s. 1607.
  15. M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]