Przejdź do zawartości

Anatolij Kwasznin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Kwasznin
Анатолий Васильевич Квашнин
Ilustracja
2007
generał armii generał armii
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Wasiljewicz Kwasznin

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1946
Ufa

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 2022
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1969–2004

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej

Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Męstwa (Federacja Rosyjska) Order Honoru Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Anatolij Wasiljewicz Kwasznin (ros. Анатолий Васильевич Квашнин, ur. 15 sierpnia 1946 w Ufie, zm. 7 stycznia 2022 w Moskwie[1]) – rosyjski wojskowy i polityk, generał armii, szef Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej (1997-2004), Bohater Federacji Rosyjskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1960 mieszkał we wsi Kirowo w obwodzie kurgańskim, w 1968 ukończył Kurgański Instytut Inżynieryjny i został inżynierem wojskowym w stopniu porucznika rezerwy. Od 1969 służył w Armii Radzieckiej jako zastępca dowódcy i wkrótce dowódca kompanii czołgów w Duszanbe, w 1976 ukończył z wyróżnieniem Wojskową Akademię Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych im. R. Malinowskiego i został szefem sztabu-zastępcą dowódcy pułku czołgów, a w sierpniu 1978 dowódcą pułku czołgów. Od lutego 1981 do lipca 1982 był szefem sztabu-zastępcą dowódcy 31 Dywizji Pancernej 28 Korpusu Pancernego Centralnej Grupy Wojsk w Czechosłowacji, a od lipca 1982 do 1987 dowódcą 78 Dywizji Pancernej 32 Armii Środkowoazjatyckiego Okręgu Wojskowego w Ajagözie, w 1989 ukończył z wyróżnieniem Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. W lipcu 1989 został I zastępcą dowódcy 28 Armii Białoruskiego Okręgu Wojskowego w Grodnie, po rozpadzie ZSRR w maju 1992 objął dowództwo 7 Armii Pancernej Białoruskiego Okręgu Wojskowego w Borysowie, w sierpniu 1992 został zastępcą szefa Głównego Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, a w lutym 1993 I zastępcą szefa tego Zarządu. W grudniu 1994 mianowano go dowódcą zgrupowania wojsk federalnych w Czeczenii, 1 stycznia 1995 był jednym z dowódców nieudanego szturmu na Grozny, w lutym 1995 został dowódcą Północnokaukaskiego Okręgu Wojskowego, w maju 1997 p.o. szefa, a w czerwcu 1997 szefem Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej – I zastępcą ministra obrony Rosji (do 19 lipca 2004). Jednocześnie, 13 listopada 1998 zatwierdzono go na stanowisku przedstawiciela Rosji w Związku Rosji i Białorusi, od sierpnia 1999 kierował operacjami wojskowymi w Dagestanie i jednocześnie w Czeczenii. 9 sierpnia 1999 jego helikopter został ostrzelany, jednak Kwasznin nie ucierpiał. 10 czerwca 2000 wszedł w skład Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, a 16 czerwca 2000 w skład Federalnej Komisji Antyterrorystycznej. W 2001 otwarcie wystąpił przeciw ministrowi obrony Igorowi Siergiejewowi, domagając się jego dymisji. Po dymisji ze stanowiska szefa Sztabu Generalnego 19 lipca 2004 zakończył służbę wojskową. Od 9 września 2004 do 9 września 2010 był pełnomocnym przedstawicielem prezydenta Rosji w Syberyjskim Okręgu Federalnym. W 2000 otrzymał honorowe obywatelstwo Machaczkały.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]