Ooh La La av Faces
| Ooh La La Studioalbum av Faces | ||
| Utgjeve | Mars 1973 | |
| Innspelt | September 1972 – januar 1973 | |
| Studio | Olympic Studios i London | |
| Sjanger | Bluesrock, countryrock, hardrock | |
| Lengd | 30:22 | |
| Selskap | Warner Bros. | |
| Produsent | Glyn Johns | |
| Faces-kronologi | ||
|---|---|---|
| A Nod Is as Good as a Wink...To a Blind Horse (1971) |
Ooh La La | Coast to Coast: Overture and Beginners (1974)
|
| Meldingar | |
|---|---|
| Karakter | |
| Kjelde | Karakter |
| Allmusic |   link |
| Robert Christgau | (B) link |
Ooh La La er det fjerde og siste studioalbumet til det engelske rockebandet Faces, gjeve ut i mars 1973. Det gjekk til topps på albumlista i Storbritannia i slutten av april 1973.
Den 25. august 2015 kom albumet ut på ny med nymastra lyd og bonusspor.
Bakgrunn
[endre | endre wikiteksten]Mot slutten av 1972 hadde Rod Stewart sine soloprosjekt oppnådd stor suksess og avstanden mellom songaren og dei andre medlemmane i bandet auka. Dei vart stadig meir frustrerte over at media i aukande grad såg på dei som bandet til Stewart. Stewart sjølv var visstnok distrahert nok av den nye stjernestatusen sin at han missa dei to første vekene av innspelinga av det siste Faces-albumet. (Five Guys Walk into a Bar...-omslaget, s. 30). Produksjonen av albumet vart vidare hindra av at Stewart var lite engasjert i prosjektet, og Stewart var ikkje med i det heile på tre av songane på albumet. Som ei følgje av denne situasjonen vart Ooh La La i følgje Ian McLagan, «Ronnie [Lane] sitt album», og Lane sine bidrag sette tonen for den rolege og meir reflekterande andresida av albumet.
Trass i den vanskelege innspelinga, heldt produsenten Glyn Johns gruppa saman. Då innspelinga var ferdig, indikerte teksten på plateomslaget at dei skulle arbeide med Johns igjen i framtida. Det stod: «Produsert av Glyn Johns (snakkast om eitt år)».
Utgjeving
[endre | endre wikiteksten]Kort tid etter Ooh La La kom ut i mars 1973, omtalte Stewart albumet som eit «ufyseleg, dårleg album», noko han gjentok i eit seinare intervju (Five Guys, s. 32). Albumet nådde likevel toppen av den britiske albumlista i april, medan resten av gruppa var sjokkert over merknadane til Stewart. Ronnie Lane var særleg misnøgd med kritikken til vokalisten. Han var ikkje lenger nøgd med å bli sett til sides i gruppa han og Kenney Jones hadde starta i 1965 og slutta i Faces tidleg i juni. Rolla hans som bassist vart ei kort stund etter erstatta av den tidlegare Free-bassisten Tetsu Yamauchi.
Faces spelte inn to singlar til, og sjølv om dei turnerte mykje dei neste 2,5 åra, gjekk dei aldri i studio att for å spele inn eit heilt album. Gruppa vart til slutt oppløyst i november 1975, då Stewart verka å ha mista heilt interessa i dei, medan gitaristen Ronnie Wood fekk tilbod om å erstatte Mick Taylor i The Rolling Stones.
Innhald
[endre | endre wikiteksten]| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Vokalist | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 1. | «Silicone Grown» | Rod Stewart, Ronnie Wood | Rod Stewart | 3:05 |
| 2. | «Cindy Incidentally» | Ian McLagan, Stewart, Wood | Rod Stewart | 2:37 |
| 3. | «Flags and Banners» | Ronnie Lane, Stewart | Ronnie Lane | 2:00 |
| 4. | «My Fault» | McLagan, Stewart, Wood | Rod Stewart, Ronnie Wood | 3:05 |
| 5. | «Borstal Boys» | McLagan, Stewart, Wood | Rod Stewart | 2:52 |
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Vokalist | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 6. | «Fly in the Ointment» | Kenney Jones, Lane, McLagan, Wood | instrumental | 3:49 |
| 7. | «If I'm on the Late Side» | Lane, Stewart | Rod Stewart | 2:36 |
| 8. | «Glad and Sorry» | Lane | Ronnie Lane, Ronnie Wood, Ian McLagan | 3:04 |
| 9. | «Just Another Honky» | Lane | Rod Stewart | 3:32 |
| 10. | «Ooh La La» | Lane, Wood | Ronnie Wood | 3:30 |
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
|---|---|---|---|
| 11. | «Cindy Incidentally» (BBC Session) | McLagan, Stewart, Wood | |
| 12. | «Borstal Boys» (øving) | McLagan, Stewart, Wood | |
| 13. | «Silicone Grown» | Stewart, Wood | |
| 14. | «Glad and Sorry» (øving) | Lane | |
| 15. | «Jealous Guy» (Live at Reading Festival, Reading, UK 8/25/73 med Tetsu Yamauchi på bass) | John Lennon |
Medverkande
[endre | endre wikiteksten]- Ronnie Lane – bass, rytme- og akustisk gitar, perkusjon, tamburin & solovokal (spor 3 & 8)
- Ronnie Wood – elektrisk-, slide-, akustisk og rytmegitar, elektrisk bouzouki, solovokal (spor 4, 8 & 10)
- Ian McLagan – piano, orgel, harmonium, korvokal & solovokal (spor 8)
- Kenney Jones – trommer & perkusjon
- Rod Stewart – solovokal (spor 1,2,4,5,7 & 9), banjo & elektrisk gitar (spor 3) - ikkje med på spor 6, 8 & 10
- Neemoi «Speedy» Aquaye – congatrommer, shakers & perkusjon (spor 6)
- Teknisk
- Glyn Johns – produsent, lydteknikar
- Phil Chapman - lydteknikar & klaxon (spor 5)
- Ron Nevison - lydteknikar
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Oh La La (Faces album)» frå Wikipedia på engelsk, den 31. mai 2018.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene: