Naar inhoud springen

Zilverazide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zilverazide
Algemeen
Molecuul­formule AgN3
IUPAC-naam zilver(I)azide
Andere namen knalzilver
Molmassa 149,888 g/mol
CAS-nummer 13863-88-2
Wikidata Q418547
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Explosief
Gevaar
H-zinnen H200
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Dichtheid 4,42 g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 250 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zilverazide is een anorganische verbinding met als brutoformule AgN3. De witte, vaste stof is een explosief en staat ook bekend onder de naam knalzilver.

Zilverazide kan gemaakt worden door aan een oplossing van zilvernitraat in water een oplossing van natriumazide toe te voegen. Het zilverazide slaat als een witte stof neer:

Structuur en eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Röntgendiffractie laat zien dat zilverazide een coördinatiepolymeer is, waarin Ag+ gecoördineerd is door vier, in één vlak liggende azide-ionen. Elk uiteinde van een azide-ion coördineert met twee Ag+-ionen. De structuur van de vaste stof bestaat uit een stapeling van op deze wijze opgebouwde lagen van AgN3. De lagen zijn aan elkaar gekoppeld via zwakkere Ag-N-bindingen.[1]

Stapeling van de AgN3-lagen in kristalrooster
Coördinatiesfeer rond Ag+
Coördinatiesfeer rond N3

De bekendste reactie van zilverazide is de ontleding van de vaste stof, waarbij stikstofgas vrijkomt:

Zilverazide was, net als lood(II)azide, een vervangmiddel voor het in oorlogstijd moeilijk vindbare kwikfulminaat (wegens het daarvoor noodzakelijke kwik).

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

Zilverazide kan, zoals ook de aziden van andere zware metalen, op gevaarlijke wijze exploderen. Het moet verwijderd blijven van hitte- of ontstekingsbronnen.