783
< 7 век | 8 век | 9 век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
Грегоријански календар | 783 DCCLXXXIII |
Ab urbe condita | 1536 |
Ерменски календар | 232 ԹՎ ՄԼԲ |
Асирски календар | 5533 |
Балиски календар | 704–705 |
Бенгалски календар | 190 |
Берберски календар | 1733 |
Будистички календар | 1327 |
Бурмански календар | 145 |
Византиски календар | 6291–6292 |
Кинески календар | 壬戌年 (вод. куче) 3479 или 3419 — до — 癸亥年 (вод. свиња) 3480 или 3420 |
Коптски календар | 499–500 |
Етиопски календар | 775–776 |
Еврејски календар | 4543–4544 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 839–840 |
- Сачка ера | 704–705 |
- Кали-југа | 3883–3884 |
Холоценски календар | 10783 |
Ирански календар | 161–162 |
Исламски календар | 166–167 |
Јапонски календар | Енрјаку 2 (延暦2年) |
Јавански календар | 678–679 |
Јулијански календар | 783 DCCLXXXIII |
Корејски календар | 3116 |
Мингуо-календар | 1129 пред Р. Кина 民前1129年 |
Нанакшахи | −685 |
Селевкидски календар | 1094/1095 г.г. |
Тајландски сончев календар | 1325–1326 |
Тибетски календар | 阳水狗年 (машка вода-куче) 909 или 528 или −244 — до — 阴水猪年 (женска вода-свиња) 910 или 529 или −243 |
783 (DCCLXXXIII) — година според општоприфатениот календар. Таа била 783 година од новата ера, 783. од првиот милениум, 83. од VIII век и четвртта од 780-тите. Оваа година била определена како 783 уште од почетокот на средновековниот период, кога календарската ера Anno Domini стана најраспространетиот метод во Европа за определување на годините.
Други календари
[уреди | уреди извор]Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6291 и 6292 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5533 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 4543 и 4544 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1536.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 783 година се протега во 3419 и 3420, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3479 и 3480 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1326. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 166 и 167 исламска година.
Настани
[уреди | уреди извор]Според место
[уреди | уреди извор]Византиско Царство
[уреди | уреди извор]- Византиско-арапски војни: византиска експедицијарна сила предводена од Ставракиј, државниот секретар (логотет), започнува поход против заедниците (Склавини) на Грција. Почнувајќи од Цариград, империјалната армија го следи тракискиот брег до Македонија, а потоа на југ до Тесалија, Централна Грција и Пелопонез. Ставракиј враќа дел од византиската власт над овие области и собира плен и почит од месното население.
Европа
[уреди | уреди извор]- Маурегато Астуриски, незаконски син на починатиот крал Алфонзо I, го узурпира престолот по смртта на Силос. Сепак, благородништвото го избра Алфонзо II по инсистирањето на Адосинда (сопруга на Силос), но Маурегато имал голема армија на поддржувачи и го прогонил Алфонзо во Алава (денешна Шпанија). Адосинда ја затворува во манастирот Сан Хуан де Правија, каде таа живее до крајот на нејзиниот живот.
- Април 30 – Хилдегарда, сопругата на кралот Карло Велики, умира при породување по нејзиниот деветти притвор во текот на нивниот брак од 12 години. Неговата мајка, Бертрада Лаонска, умира во текот на летото и е погребана со голема церемонија покрај нејзиниот сопруг Пипин Малиот во манастирот Св. Дени (денешен Париз).
- Октомври – Карло Велики се оженува за Фастрада, 18-годишната ќерка на франачки гроф по име Рудолф и таа станува неговата кралица на Вормс. Причината за бракот е солидифицирање на франачкиот сојуз на исток од реката Рајна, против Саксонците во Долна Саксонија (денешна Германија).
- Зима – Саксонски војни: Карло Велики ги поразува саксонските бунтовници по тридневна битка во близина на реката Хазе и ги уништува фортификациите на Витекиндсберг, пред да го нападне и јужниот дел на Саксонија. Фризиското востание против каролиншкото владеење е поддржано од страна на војводата Видукинд.[1]
Родени
[уреди | уреди извор]Починати
[уреди | уреди извор]- 30 април – Хилдегарда, жена на Карло Велики (родена во 754)
- 12 јули – Бертрада Лаонска, жена на Пипин Малиот
- Киневулф, епископ на Линдисфарн (приближен датум)
- Фуџивара но Уина, јапонски министер (роден во 721)
- Хан Ган, кинески сликар на династијата Танг
- Иса ибн Муса, муслимански гувернер (или 784)
- Силос Астуриски, крал на Астурија (Шпанија)
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ David Nicolle (2014). The Conquest of Saxony AD 782–785, p. 20. ISBN 978-1-78200-825-5