V
Appearance
Haec pagina de littera et numero Romano narrat. Ut de anno legas, vide 5. Ut de numero legas, vide Quinque.
V (u consonans? ['uː 'kɔ̃sɔnɑ̃s][1] appellate vau? ['vau̯/'βau̯][2] vel ve? ['veː/'βeː][2] subs.) est vicesima littera alphabeti Latini, inter Romanos antiquos, ac prima secundave et vicesima littera alphabetorum posteriorum.
De pronuntiatione
[recensere | fontem recensere]In Latinitate antiqua grandibus tantum litteris scriptum est. Itaque in verbis Latinis pronuntiandis <V> significabat
- brevem vocalem posteriorem altam rotundatam [u], sicut <DOMVS> [domus] in nominativo singulari domus;
- longam vocalem posteriorem altam rotundatam [u:], sicut <DOMVS> [domu:s] in genetivo singulari aut in nominativo accusativove plurali domus;
- semivocalem posteriorem [w], sicut <VOS> [wo:s], <LAVAT> [lawat], <AVRIS> [awris], etc.[3]
Distinctiones illae phoneticae, quamquam a grammaticis notae, scripturá non fiebant, antequam saeculo XV <u> littera ("ve vocalis") ante <v> litteram in ordinem alphabeticum addita est.
Sigla usitata
[recensere | fontem recensere]- Ⅴ (num.) = 5, quinque
- V, v {abbrev} = valeo, venerabilis, versus, vester, vide, vinum, vir, vivens, vivus, vixit, volo, votum.
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Allen, W. S. 1978. Vox Latina. A Guide to the Pronuntiation of Classical Latin, secunda editio. Cantabrigiae: Cambridge University Press
- Cappelli, Adriano. 1929. Dizionario di Abbreviature Latine ed Italiane. Mediolani: Ulrico Hoepli.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Michael Everson, The Alphabets of Europe.
Vide V in Victionario. |