Planities Europaea Orientalis
Planities Europaea Orientalis[1][2] est una ex maximis Telluris planitiebus, in parte orientali Europae sita. Quia pars maxima planitiei Europaeae Orientalis ad Russiam (Rossiam) pertinet, haec planities interdum Russica[2] (Rossica[1]) appellatur. In boreoccidente montibus Scandinaviae, in meridie-occidente Sudetis aliisque montibus Europae mediae, in meridie-oriente Caucaso, in oriente autem Uralibus limitata, in oriente maribus Albo Barentsianoque et in meridie Ponto Euxino, Palude Maeotidi atque Caspio alluetur. Longitudo planitiei Europaeae Orientalis a septentrione ad meridiem plus quam 2,5 milia km, ex occidente ad orientem autem mille km est. Altitudo eius mediocris est 170 m. Uvaly Boreales partem planitiei septentrionalem separant.
Notae
[recensere | fontem recensere]Fontes
[recensere | fontem recensere]- Pagina de planitie Russica (Europaea Orientali) in situ de natura Russiae (Russice)
- Pagina de planitie Europaea Orientali Encyclopaediae Sovieticae Magnae editionis tertiae (Russice)
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Situs geographici et historici: Locus: 57°30′0″N 40°0′0″E • GeoNames • Østeuropeiske_slette Store norske Lexikon |
Vicimedia Communia plura habent quae ad planitiem Europaeam Orientalem spectant. |
- L +1
- Latinitas +1 (bona)
- Geographia Europae
- Geographia Russiae
- Geographia Ucrainae
- Geographia Rutheniae Albae
- Geographia Moldaviae
- Geographia Romaniae
- Geographia Bulgariae
- Geographia Finniae
- Geographia Estoniae
- Geographia Lettoniae
- Geographia Lituaniae
- Geographia Poloniae
- Geographia Germaniae
- Geographia Kazachstaniae
- Planities Russiae