Herodotus

Herodoti protome.

Hērodotus (Graece Ἡρόδοτος) (Halicarnassi fere 485 a.C.n. natus; mortuus circa 420 a.C.n.) fuit rerum gestarum scriptor Graecus.

Vita

Statua Herodoti Halicarnassi temporibus recentioribus erecta.

Praeter pauca quae de se in Historiis ipse tradidit paene omnia quae de illo scriptore scimus ex encyclopaedia Byzantina Suda inscripta hauritur. Herodotus Halicarnassi in Asia Minore haud ignoto loco natus est. Pater ei Lyxes fuit, patruus autem Panyassis, poeta epicus non obscurus, quae nomina originem Cariam redolent. Hac in urbe ex iuventute res publicas curavit atque Lygdamidem tyrannum expellere conatus ipse exul Samum in insulam confugit. Pacto autem cum tyranno composito, iterum eversioni tyranni operam dabat donec eum depellere valuit. Nihilominus ob dissensiones cum civibus Herodotus paulo post e patria Thurios in Italiam emigravit, quibus conditis anno 444 a.C.n. adfuit colonumque eius factum esse traditur. Anno 447 a.C.n., Athenas versabatur, ibidemque consuetudine Sophoclis ac Periclis utebatur. Hac in urbe etiam opera sua recitavit. Postremo autem Thurios reversus est.

Herodotus itinera omnes in partes fecisse dicitur, inter quas praesertim Aegyptus, Pontus, et Thraciae, necnon Macedonia et Scythia eminent. Praeterea in orientalibus partibus itemque Babylonia versatum esse traditur; sunt autem, qui hodie eum talia suscepisse negent eumque mendacem appellent. Paulo ante opera edita vita discedit.

Quamquam plura opera historica hodie deperdita ante eum in lucem prodierunt, ipsum verbum historiam Herodotus ad operam suam designandam finxit quod Graece idem valebat atque "inquisitio" vel "investigatio", et primus historicus vulgo habetur, qua re Cicero eum patrem historiae (De Legibus, 1.5) nominavit, sed quod nonnumquam fabellas potius quam facta refert, sunt qui eum dicant esse potius patrem mendaciorum.

Historiae

Si plus cognoscere vis, vide etiam Historiae Herodoti.

Conspectus

Orbis terrarum secundum Herodotum (tabula a S. Hall delineata, circa 1860)

Omnium scriptorum antiquitatis eum studiosissime exterarum gentium mores atque consuetudines indagavisse hodie consentiunt. Putatur opus ab auctore varias in partes divisum esse (lógoi). Quo tempore editae sunt historiae eius adhuc ambiguitur. Constat eum eventorum anni 430 a.C.n. et praeterea etiam anni 427 a.C.n. mentionem fecisse. Imprimis descriptioni bellorum Graeco-Persicorum operam dedit.

Maximi momenti in ratione politica adhuc est illa notissima deliberatio de constitutione seligenda in libro III 80–84 facta.

Multos annos ex mercatoribus, militibus necnon vagantibus quaerebat de factis qua in opere suo descripserit, ut exempli gratia invasiones Xerxis I in Graeciam necnon Salaminiam pugnam quam accuratissime redderet. Eodem more ac Hecataeus multas gentes in operibus descripturus ipse visitavit.

Historiarum exstant multae versiones Latinae, exempli gratia a Laurentio Valla facta.

Nexus interni

• Herodotia, vespa
• Mercatus matrimonialis Babylonius, pictura Eduini Long
• 3092 Herodotus - asteroides in eius honorem nominatus est.

Bibliographia

• Bichler, Reinhold. 2014. Herodot. Ed. quarta. G. Olms. Nonnullae paginae apud Guglum librorum.
• Legrand, Philippus Ernestus. 1955, Hérodote. Introduction : notice préliminaire sur la vie et la personnalité d'Hérodote et sur la présente édition. Parisiis, Les Belles Lettres.
• Lisler, R. P. 1980. The Travels of Herodotus. Novi Eboraci: Scribner.
• Arnaldo Momigliano, "The Place of Herodotus in the History of Historiography", History, 1958(43)ː 1-13
  • "Erodoto e la Storiografia moderna", Aevum, 1957(31)ː 74-84.
• Rollinger, Robert. 2003. Herodotus ii. The Histories as a source for Persia and Persians. In Encyclopaedia Iranica Online

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Herodotum spectant.

• Marco Betalli, Erodoto
• Historiarum Textus apud Perseum.

Lege Ἡρόδοτος ("Herodotus") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam