Tamarindo

Tamarindo (xénero Tamarindus)
Tamarindo
Clasificación científica
Reino: Plantae División: Magnoliophyta Clase: Magnoliopsida Orde: Fabales Familia: Fabaceae Subfamilia: Caesalpinioideae Tribo: Detarieae Xénero: Tamarindus L.
Especies
Tamarindus indica L., 1753
Sinonimia
Tamarindus erythraea Mattei (1908) Tamarindus somalensis Mattei (1908)

O tamarindo ou tamarindeiro (Tamarindus indica), do árabe تمر هندي tamr hindī, dátil da India), é unha árbore tropical, orixinaria do leste de África pero que agora existe en gran parte de Asia tropical así coma Iberoamérica. O xénero Tamarindus é monotípico, é dicir, só ten unha especie.

Descrición

A árbore pode chegar a acadar os 20 m de altura. As follas teñen polo xeral de 10 a 18 folíolos. Produce uns froitos marróns semellantes a saquetas, que conteñen unha polpa recuberta, dentro da cal se atopan as sementes. As sementes poden reladas para acelerar a xerminación.

Planta de tamarindo a xermolar con vestixios da semente.

Usos

A polpa da froita emprégase coma condimento na cociña asiática e na de Latinoamérica; tamén é un importante ingrediente do mollo inglés e algúns outros mollos. A polpa dun froito novo é moi acedo, e polo tanto recomendábel para moitos pratos, mentres que os froitos maduros son máis doces e poden ser utilizados en sobremesas, bebidas ou coma aperitivo.

Polpa e casca teñen aplicacións medicinais. Por exemplo, en Filipinas, as follas son tradicionalmente usadas en infusión para reducir a febre causada por malaria.

Por mor á densidade e durabilidade, a madeira do tamarindo pode ser utilizada para fabricar mobles e doelas. As árbores de tamarindo son moi comúns no sur da India particularmente en Andhra Pradesh. Utilízanse para dar sombra nas estradas e autoestradas do país. Os monos gustan dos froitos chegados. É parte da dieta básica do sur da India, onde se prepara Sambhar (sopa de verduras con especias) arroz Pulihora, e outros pratos.

Atópase dispoñíbel en tendas hindús, chinesas e mexicanas por todo o mundo. Tamén se vende como un doce, mesturando a súa polpa con azucre ou sal e chile, en Guatemala, Cuba, México, Honduras, Panamá, Venezuela, Colombia, Ecuador, Illa de Guadalupe e como ingrediente en gran variedade de botanas no sueste de Asia (secos e salgados, frescos e adozados, enchilados, como bebida etc). En México, Colombia, Guatemala, Perú, Nicaragua, Costa Rica, Porto Rico, República Dominicana, Venezuela, Bolivia e O Salvador fanse concentrados de polpa de tamarindo para a fabricación de refrescos e bebidas.

Grazas ás súas propiedades medicinais utilízase no āyurveda (medicina tradicional da India) para algúns problemas de dixestión ou estomacais. Tamén é un laxante eficaz, polo que pode axudar en casos de estrinximento pertinaz.

Valor nutricional

Tamarindo, cru

kcal=239

proteínas=2.8 g

graxas=0.6 g

glícidos=62.5 g

fibra=5.1 g

azucres=57.4

calcio_mg=74

ferro_mg=2.8

magnesio_mg=92

fósforo_mg=113

potasio_mg=628

sodio_mg=28

cinc_mg=0.1

vitC_mg=3.5

vitB1_mg=0.428

vitB2_mg=0.152

vitB3_mg=1.938

vitB5_mg=0.143

vitB6_mg=0.066

vitB9_ug=14

vitE_mg=0.1

vitK_ug=2.8

fonte_usda=09322

Véxase tamén

Bibliografía

• Dassanayake, M. D. & Fosberg, F. R. (Eds.). (1991). A Revised Handbook to the Flora of Ceylon. Washington, D. C.: Smithsonian Institution.
• Hooker, Joseph Dalton. (1879). The Flora of British India, Vol II. Londres: L. Reeve & Co.
• Shiu-ying Hu: Food Plants of China. The Chinese University Press, Hong Kong, 2005. ISBN 962-201-860-2.

Ligazóns externas

• Froitos de Climas Mornos: Tamarindo
• Scintro: Fotografías de Tamarindos