Ford T

Ford T
Tipo	modelo de automóbil
Fabricante	Ford Motor Company
Marca	Ford
País	Estados Unidos
Deseño	Henry Ford Childe Harold Wills Joseph A. Galamb Eugene Farkas
Produción	15 007 033 unidades
Dimensións
Lonxitude	3404 mm
Anchura	1676 mm
Altura	1860 mm
Distancia eixes	2540 mm
Peso	540 – 750 kg
Características técnicas
Motor	2,9 L, 20 hp L4
Modelos relacionados
← Ford S, Ford N Ford A →
[ Commons ] [ Wikidata ]

O Ford T, tamén coñecido como Tin Lizzie e o Flivver, foi un vehículo de baixo custo producido pola Ford Motor Company de Henry Ford desde 1908 ata 1927. Con este modelo popularizouse a produción en cadea e estendeuse a adquisición dos automóbiles á clase media.

Con 15 millóns de unidades vendidas, foi o coche máis vendido da historia antes de ser superado polo Volkswagen Escaravello en 1972, e aínda estaba oitavo na lista dos dez primeiros, en 2012.

Historia

O Modelo T deseñouno Childe Harold Wills, e os inmigrantes húngaros Joseph A. Galamb (enxeñeiro principal) e Eugene Farkas. Henry Love, C. J. Smith, Gus Degner e Peter E. Martin tamén formaron parte do equipo, do mesmo xeito que os compañeiros inmigrantes húngaros de Galamb, Gyula Hartenberger e Károly Balogh. A produción do Modelo T comezou no terceiro trimestre de 1908, o 1 de outubro. Os coleccionistas actuais ás veces clasifican os modelos T segundo o ano de construción e refírese a estes como "ano modelo", polo que etiquetan os primeiros T como modelos de 1909. Trátase dun esquema de clasificación retroactivo, o concepto de modelo ano tal como se entende hoxe non existía nese momento. Aínda que se produciron revisións do deseño durante as dúas décadas de produción do coche, a compañía non deu un nome particular a ningún dos deseños revisados; todos eles foron chamados simplemente "Modelo T".

Co seu motor de catro cilindros e tan só 20 Cv de potencia podía chegar á velocidade máxima de 71 km/h, cun peso contido para a súa época de 1200 kg; consumía un litro cada 5 km.

O modelo T incluía novidades que outros vehículos da competencia non ofrecían como era o volante situado no lado esquerdo de grande utilidade para a entrada e saída dos ocupantes, tamén incorporaba grandes adiantos técnicos como o conxunto bloque do motor, cárter e cegoñal nunha soa peza, utilizando para isto unha aliaxe lixeira e resistente de aceiro de vanadio.

Caracterizouse por ser moi espartano, características propias dos vehículos de Henry Ford e a súa política de produción: a cadea de montaxe, grazas á cal puido rebaixar o seu prezo inicial de 850 $ ata 360 $, motivo polo cal se converteu no modelo favorito da sociedade traballadora industrial.

Carrozarías

• bodies
• 
  Modelo T de 1910, fotografado en Salt Lake City
• 
  Modelo T de 1917
• 
  1915 Model T Speedster
• 
  1925 Ford "New Model" T Tudor sedán

Aínda que Ford clasificou o Modelo T cunha designación dunha soa letra durante toda a súa vida útil e non fixo distinción por anos de modelo, fixéronse cambios significativos na carrozaría ao longo da vida útil para que o coche se clasifique en varias xeracións de estilos. Os cambios máis inmediatamente visibles e identificables foron nas zonas do capó e da capota, aínda que se realizaron outras moitas modificacións no vehículo.

• 1909–1914: caracterízase por un capó case recto de cinco lados, cunha parte superior plana que contén unha bisagra central e dúas seccións laterais inclinadas que conteñen as bisagras plegables. O cortalumes é plano desde o parabrisas cara a abaixo sen unha capota distinta. Durante estes anos utilizáronse faros de chama de gas acetileno porque a chama é resistente ao vento e á choiva. Espellos cóncavos grosos combinados con lentes de aumento proxectaban a luz da chama de acetileno. O tanque de combustible colócase debaixo do asento dianteiro.
• 1915–1916: o deseño do capó é case o mesmo deseño de cinco lados, sendo o único cambio obvio a adición de persianas aos lados verticais. Ocorreu un cambio significativo na zona da capota co parabrisas trasladado significativamente detrás do cortalumes e unido a un panel de capota de contorno composto. Nestes anos, os faros eléctricos substituíron os faros de carburo.
• 1917–1923: o deseño do capó cambiouse a un deseño cónico cunha parte superior curva. As bisagras plegables estaban agora situadas na unión entre os lados planos e a parte superior curva. Ás veces denomínase "capó baixo" para distinguilo dos capos posteriores. O bordo traseiro do capó agora atopábase co bordo dianteiro do panel da capota, polo que ningunha parte do cortalumes plano era visible fóra do capó. Este deseño utilizouse durante os anos máis longos e de maior produción, representando preto da metade do número total de Model T construídos.
• 1923–1925: este cambio realizouse durante o ano natural de 1923, polo que os modelos construídos a principios do ano teñen o deseño máis antigo, mentres que os vehículos posteriores teñen o deseño máis novo. Aumentouse a conicidade do capó e a sección traseira do cortalumes é aproximadamente unha polgada máis alta e varias polgadas máis ancha que o deseño anterior. Aínda que este é un cambio relativamente menor, as partes entre a terceira e a cuarta xeración non son intercambiables.
• 1926–1927: este cambio de deseño fixo a maior diferenza na aparencia do coche. O capó volveuse a ampliar, co panel da capota xa non era unha curva composta e mesturábase moito máis coa liña do capó. Tamén se incrementou significativamente a distancia entre o cortalumes e o parabrisas. Este estilo ás veces denomínase "capó alto".

O estilo da última "xeración" foi un adianto para o seguinte Modelo A, pero os dous modelos son visualmente bastante diferentes, xa que a carrozaría do A é moito máis ancha e ten portas curvas en oposición ás portas planas do T.

Presenza global

Modelo T de 1910.

Modelo T de 1925.

O Ford T foi o primeiro auto global da industria. No ano 1921, case o 57% da produción mundial de automotores correspondía ao Ford T, que se fabricaba en varios países e vendíase nos cinco continentes a través de sucursais autorizadas, en diferentes versións e alternativas de uso.

Mentres que Ford logrou status internacional en 1904 coa fundación de Ford no Canadá, foi en 1911 cando a compañía comezou a ampliarse rapidamente en ultramar, coa apertura das Plantas de ensamblaxe de Inglaterra, a Arxentina (1912) e Francia, seguida por Dinamarca (1923), Alemaña (1925), Austria (1925), e tamén Suráfrica (1924) e Australia (1925) como subsidiarias de Ford do Canadá debido ás tarifas preferentes dos países da «Commonwealth» a que pertencían.

A finais de 1913 Ford Motor Co. decidiu instalar en Buenos Aires a primeira sucursal latinoamericana e a segunda no mundo despois da de Inglaterra. En 1917 e tras comercializar máis de 3500 vehículos comeza a importación de autos desarmados para ser montados en Buenos Aires.

En 1925 inaugurouse a primeira Ford de Latinoamérica na Arxentina, e comezouse coa manufactura do Ford T. En 1927 a unidade nº 100.000 do Ford T. A fins dese ano presentouse o Ford A, sucesor do modelo "T" que foi descontinuo nos Estados Unidos tras producirse máis de 15 000 000 de unidades.

Galería

• Cronoloxía do Modelo T
• 
  Touring de 1909 (un exemplo moi temprano con control de dous pedais e dúas pancas)
• 
  Roadster 1909
• 
  Tourabout de 1909 (como o touring, pero sen portas traseiras)
• 
  Touring de 1911
• 
  1911 Ford Torpedo Runabout
• 
  1911 Runabout Aberto
• 
  1912 touring
• 
  Roadster comercial de 1912
• 
  1912 Torpedo Runabout
• 
  Coche de repartimento de 1912
• 
  1913 Touring
• 
  1913 Runabout
• 
  1914 touring
• 
  1914 Runabout
• 
  1915 Runabout – curved cowl panel added
• 
  1916 touring
• 
  1917 Runabout – engadiuse un panel de capota curva
• 
  1919 Runabout
• 
  1920 touring
• 
  1921 Ford Model T
• 
  1921 touring
• 
  1922 Runabout
• 
  1922 camión de plataforma
• 
  1923 Ford Model T taxi
• 
  1923 Runabout (modelo de principios do 23)
• 
  1924 touring, comeza o capó máis alto e o panel da capota un pouco máis curto: os modelos de finais de 1923 eran similares
• 
  1924–1925 Runabout
• 
  1925 touring – cos pneumáticos globo e pinas divididas, extras opcionais da época
• 
  1925 touring
• 
  1926 Runabout – comeza o capó máis alto e o panel de capó máis longo
• 
  1927 Runabout
• 
  1927 touring – último Ford Modelo T construído na planta Ford de Highland Park
• 
  Sedán Ford Modelo A Tudor de 1928: amosado para comparación, a carrozaría é máis ancha e ten portas curvas.

Véxase tamén

Outros artigos

• Ford Motor Company
• Henry Ford
• Mary Anderson