بونگبونگ مارکوس

بونْگْبونگ مارکوس
بونْگْبونگ مارکوس
۱۷ امین رئیس‌جمهور فیلیپین
	متصدی
	آغاز به کار ; ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲
معاون رئیس‌جمهور	سارا دوترته
پس از	رودریگو دوترته
وزیر کشاورزی(فیلیپین)
	دوره مسئولیت; ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲ – ۳ نوامبر ۲۰۲۳
سناتور(فیلیپین)
	دوره مسئولیت; ۳۰ ژوئن ۲۰۱۰ – ۳۰ ژوئن ۲۰۱۶ (Designate)
اطلاعات شخصی
زاده	فردیناند رومالدز مارکوس جونیور; ۱۳ سپتامبر ۱۳۵۷ ‏(۶۶۷ سال)
همسر(ان)	لوئیس آرانتا
فرزندان	۳ نفر از جمله ساندرو
والدین	فردیناند مارکوس , ایملدا مارکوس
اقامتگاه	فیلیپین
محل تحصیل	St Edmund Hall, Oxford
پیشه	سیاست‌مدار

فردیناند رومالدز مارکوس جونیور^[۱]^[۲] (English: ‎/ˈmɑːrkɔːs/‎ , تاگالوگ: [ˈmaɾkɔs] متولد ۱۳ سپتامبر ۱۹۵۷، که معمولاً با نام بونْگْبونگ مارکوس (BBM) شناخته می‌شود، سیاستمدار فیلیپینی است که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ به عنوان سناتور فعالیت کرده‌است. او دومین فرزند و تنها پسر رئیس‌جمهور، دیکتاتور سابق و دزدسالار فردیناند مارکوس سینیور و بانوی اول سابق، ایملدا رومالدز مارکوس است.^[۱]

در سال ۱۹۸۰، مارکوس جونیور ۲۳ ساله معاون فرماندار ایلوکوس نورته شد و به عنوان حزب Kilusang Bagong Lipunan پدرش که در آن زمان بر فیلیپین با حکومت نظامی حکومت می‌کرد، بدون مخالف در انتخابات شرکت کرد. او سپس در سال ۱۹۸۳ فرماندار ایلوکوس نورته شد و تا زمانی که خانواده‌اش توسط انقلاب قدرت مردمی از قدرت برکنار شدند و در فوریه ۱۹۸۶ به هاوایی تبعید شدند، این سمت را در دست داشت.^[۳] پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۸۹، رئیس‌جمهور کرازون آکینو در نهایت به اعضای باقی مانده خانواده مارکوس اجازه داد تا برای مواجهه با اتهامات مختلف به فیلیپین بازگردند.^[۴] او و مادرش در حال حاضر به دلیل سرپیچی از حکم دادگاه مبنی بر پرداخت ۳۵۳ میلیون دلار غرامت به قربانیان نقض حقوق بشر در دوران دیکتاتوری پدرش، در ایالات متحده و مناطق آن در معرض بازداشت هستند.^[۵]

در سال ۲۰۲۱، مارکوس اعلام کرد که برای ریاست جمهوری فیلیپین در انتخابات آتی سال ۲۰۲۲، تحت حزب فدرال پیلیپینا (PFP) نامزد خواهد شد.^[۶] کمپین او انتقادهایی را از سوی محققین راستی آزمایی و اطلاعات نادرست جلب کرده‌است، آنها معتقدند که کمپین او را انکار تاریخ با هدف احیای نام مارکوس و لکه دار کردن رقبای خود هدایت می‌کند.^[۷] اردوگاه او همچنین متهم به سفیدنمایی نقض حقوق بشر و غارتی است که در دوران ریاست جمهوری پدرش رخ داد.^[۷] واشینگتن پست اشاره کرده‌است که چگونه تحریف تاریخی مارکوزها از دهه ۲۰۰۰ در جریان بوده‌است، در حالی که نیویورک تایمز به محکومیت وی به تقلب مالیاتی، از جمله امتناع وی از پرداخت مالیات بر املاک خانواده اش، و ارائه نادرست از تحصیلاتش در دانشگاه آکسفورد اشاره کرد.^[۸]^[۹]

در دوران رژیم مارکوس

مارکوس جونیور در سه سالگی در کانون توجه ملی قرار گرفت، و زمانی که پدرش برای اولین بار در سال ۱۹۶۵ برای ریاست جمهوری فیلیپین نامزد شد،^[۱۰] زمانی که او هشت ساله بود، موشکافی او دقیق تر شد.^[۱]^[۱۱] در طول مبارزات انتخاباتی پدرش در سال ۱۹۶۵، بونگبونگ در فیلم Sampaguita Pictures Iginuhit ng Tadhana: The Ferdinand E. Marcos Story، یک فیلم زندگی‌نامه‌ای که گفته می‌شود به‌شدت بر اساس تصویر فردیناند مارکوس در رمان For Every Tear a Victory ساخته شده‌است، نقش خود را بازی کرد،^[۱۲]^[۱۰] مارکوس جوان در اواخر فیلم در حال سخنرانی به تصویر کشیده شد که در آن می‌گوید دوست دارد وقتی بزرگ شد یک سیاستمدار شود.^[۱۳] گفته می‌شود روابط عمومی فیلم به مارکوس بزرگ کمک کرده در انتخابات ۱۹۶۵ فیلیپین پیروز شود.

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ "A dynasty on steroids". The Sydney Morning Herald (به انگلیسی). November 24, 2012. Retrieved February 5, 2022. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «SydneyMorningHerald20121124» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ "Senator Ferdinand "Bongbong" R. Marcos Jr". Senate of the Philippines. Retrieved October 15, 2015.
↑ Holley, David (February 28, 1986). "Speculation Grows: Marcos May Stay at Luxurious Hawaii Estate". Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Archived from the original on September 21, 2015. Retrieved August 16, 2018.
↑ Mydans, Seth (November 4, 1991). "Imelda Marcos Returns to Philippines". نیویورک تایمز. Archived from the original on December 12, 2009. Retrieved August 16, 2018.
↑ Robles, Alan (May 2, 2022). "Philippine election: Who is Bongbong Marcos, what's his platform and China views, and why can't he visit the US?". ساوت چاینا مورنینگ پست.
↑ "Dictator's son Bongbong Marcos files candidacy for president". RAPPLER (به انگلیسی). October 6, 2021. Retrieved January 13, 2022.
↑ ^۷٫۰ ^۷٫۱ "Filipinos fall for fake history". The Standard (Hong Kong). خبرگزاری فرانسه. March 30, 2022.
↑ "How the Philippines' brutal history is being whitewashed for voters". Washington Post (به انگلیسی). 2022-04-12. Retrieved 2022-04-23.
↑ Wee, Sui-Lee (2022-05-01). "'We Want Change': In the Philippines, Young People Aim to Upend an Election". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2022-05-02.
↑ ^۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ "Bongbong Marcos: Iginuhit ng showbiz". The Philippine Star. Retrieved April 27, 2018.
↑ Legaspi, Amita O. (September 21, 2014). "Where was Bongbong Marcos when martial law was declared in 1972?". GMA News and Public Affairs. Retrieved September 2, 2018.
↑ Gomez, Buddy (August 26, 2015). "A romance that began with deception". ABS-CBN News (به انگلیسی). Retrieved April 27, 2018.
↑ Geronimo, Gee Y. (October 12, 2015). "9 things to know about Bongbong Marcos" (به انگلیسی). Retrieved April 27, 2018.

[SydneyMorningHerald20121124-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ "A dynasty on steroids". The Sydney Morning Herald (به انگلیسی). November 24, 2012. Retrieved February 5, 2022. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «SydneyMorningHerald20121124» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[biography-2] "Senator Ferdinand "Bongbong" R. Marcos Jr". Senate of the Philippines. Retrieved October 15, 2015.

[DavidHolley19860228-3] Holley, David (February 28, 1986). "Speculation Grows: Marcos May Stay at Luxurious Hawaii Estate". Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Archived from the original on September 21, 2015. Retrieved August 16, 2018.

[SethMydans19911104-4] Mydans, Seth (November 4, 1991). "Imelda Marcos Returns to Philippines". نیویورک تایمز. Archived from the original on December 12, 2009. Retrieved August 16, 2018.

[bongbongCantVisitUSA-5] Robles, Alan (May 2, 2022). "Philippine election: Who is Bongbong Marcos, what's his platform and China views, and why can't he visit the US?". ساوت چاینا مورنینگ پست.

[6] "Dictator's son Bongbong Marcos files candidacy for president". RAPPLER (به انگلیسی). October 6, 2021. Retrieved January 13, 2022.

[filipinosFallFakeHistory-7] ۷٫۰ ^۷٫۱ "Filipinos fall for fake history". The Standard (Hong Kong). خبرگزاری فرانسه. March 30, 2022.

[8] "How the Philippines' brutal history is being whitewashed for voters". Washington Post (به انگلیسی). 2022-04-12. Retrieved 2022-04-23.

[9] Wee, Sui-Lee (2022-05-01). "'We Want Change': In the Philippines, Young People Aim to Upend an Election". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2022-05-02.

[Lo20100413-10] ۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ "Bongbong Marcos: Iginuhit ng showbiz". The Philippine Star. Retrieved April 27, 2018.

[Legaspi-11] Legaspi, Amita O. (September 21, 2014). "Where was Bongbong Marcos when martial law was declared in 1972?". GMA News and Public Affairs. Retrieved September 2, 2018.

[Gomez150826-12] Gomez, Buddy (August 26, 2015). "A romance that began with deception". ABS-CBN News (به انگلیسی). Retrieved April 27, 2018.

[Geronimo20151012-13] Geronimo, Gee Y. (October 12, 2015). "9 things to know about Bongbong Marcos" (به انگلیسی). Retrieved April 27, 2018.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

ن ب و رئیس‌جمهورهای فیلیپین
جمهوری اول (۱۸۹۹–۱۹۰۱)	امیلیو آگوینالدو
مشترک‌المنافع (۱۹۳۵–۱۹۴۶)	مانوئل ال. کوئزون (۱۹۳۵–۱۹۴۴) سرجیو اوسمنیا (۱۹۴۴–۱۹۴۶) مانوئل روخاس (۱۹۴۶)
جمهوری دوم (۱۹۴۳–۱۹۴۴)	خوزه لورل
جمهوری سوم (۱۹۴۶–۱۹۷۳)	مانوئل روخاس (۱۹۴۶–۱۹۴۸) الپیدیو کوئیرینو (۱۹۴۸–۱۹۵۳) رامون مگسیسی (۱۹۴۳–۱۹۵۷) کارلوس پی. گارسیا (۱۹۵۷–۱۹۶۱) دیوسدادو ماکاپاگال (۱۹۶۱–۱۹۶۵) فردیناند مارکوس (۱۹۶۵–۱۹۷۳)
دوران حکومت نظامی (۱۹۷۳–۱۹۸۱)	فردیناند مارکوس
جمهوری چهارم (۱۹۸۱–۱۹۸۶)	فردیناند مارکوس (۱۹۸۱–۱۹۸۶) کرازون آکینو (۱۹۸۶)
جمهوری پنجم (۱۹۸۶–اکنون)	کرازون آکینو (۱۹۸۶–۱۹۹۲) فیدل راموس (۱۹۹۲–۱۹۹۸) جوزف استرادا (۱۹۹۸–۲۰۰۱) گلوریا ماکاپاگال آرویو (۲۰۰۱–۲۰۱۰) بنیگنو آکینو (۲۰۱۰–۲۰۱۶) رودریگو دوترته (۲۰۱۶–۲۰۲۲) بونگبونگ مارکوس (۲۰۲۲–اکنون)
رده فهرست