Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπονγκμπόνγκ Μάρκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Bongbong Marcos
Πρόεδρος των Φιλιππίνων
(από 30 Ιουνίου 2022)
ΑντιπρόεδροςΣάρα Ντουτέρτε
ΠροκάτοχοςΡοντρίγκο Ντουτέρτε
Προσωπικά στοιχεία
ΓέννησηFerdinand Romualdez Marcos Jr.13 Σεπτεμβρίου 1957 (1957-09-13) (67 ετών), Σαν Χουάν
ΥπηκοότηταΦιλιππίνες
Πολιτικό κόμμαPFP (2021–present)
Nacionalista (2009–2021)
Kilusang Bagong Lipunan (1980–2009)
ΣύζυγοςΛίζα Μάρκος[1]
Παιδιά3
ΣπουδέςWorth School (έως 1974)
La Salle Green Hills (έως 1969)
Κολλέγιο Σαιντ Έντμουντ
Σχολή Ουάρτον
Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (έως 1978)
Επάγγελμαπολιτικός
ΒραβεύσειςAsia's Most Influential Philippines (2022)[2]
Υπογραφή
Ιστοσελίδαwww.bongbongmarcos.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φερδινάνδ Ρουμουάλδες Μάρκος τζούνιορ ( Ferdinand Romualdez Marcos Jr. [3] [4] [5] ( Tagalog: [ˈmaɾkɔs], English /ˈmɑrkɔːs/ MAR-kawss ; [6] γεννημένος στις 13 Σεπτεμβρίου 1957), που συνήθως αναφέρεται ως Bongbong Marcos και με τα αρχικά BBM ή PBBM, είναι Φιλιππινέζος πολιτικός που είναι ο 17ος και σημερινός πρόεδρος των Φιλιππίνων . [7] [8] [9] Προηγουμένως υπηρέτησε ως γερουσιαστής από το 2010 έως το 2016. Είναι το δεύτερο παιδί και ο μόνος γιος του πρώην προέδρου και δικτάτορα[10] Φερδινάντο Μάρκος και της πρώην πρώτης κυρίας Ιμέλντα . [3]

Το 1980 ο Μάρκος έγινε αντικυβερνήτης του Ιλόκος Νόρτε, κατερχόμενος ως υποψήφιος χωρίς αντίπαλο με το κόμμα Kilusang Bagong Lipunan του πατέρα του, ο οποίος κυβερνούσε τις Φιλιππίνες με στρατιωτικό νόμο εκείνη την εποχή. [11] Στη συνέχεια έγινε κυβερνήτης του Ιλόκος Νόρτε το 1983, διατηρώντας αυτό το αξίωμα έως ότου η οικογένειά του εκδιώχθηκε από την εξουσία από την Επανάσταση της Λαϊκής Εξουσίας και κατέφυγε στην εξορία στη Χαβάη τον Φεβρουάριο του 1986 [12] Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1989, η πρόεδρος Κορασόν Ακίνο τελικά επέτρεψε στην οικογένειά του να επιστρέψει στις Φιλιππίνες για να αντιμετωπίσει διάφορες κατηγορίες. [13] Ο Μάρκος και η μητέρα του, Ιμέλντα, καταζητούνται αυτή τη στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή αψήφησαν δικαστική απόφαση να πληρώσουν 353 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση σε θύματα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του πατέρα του. [14]

Ο Μάρκος εξελέγη αντιπρόσωπος της 2ης περιφέρειας του Κογκρέσου του Ιλόκος Νόρτε από το 1992 έως το 1995. Ο Μάρκος έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη κυβερνήτης του Ιλόκος Νόρτε ξανά το 1998. Μετά από εννέα χρόνια, επέστρεψε στην προηγούμενη θέση του ως αντιπρόσωπος από το 2007 έως το 2010 και στη συνέχεια έγινε γερουσιαστής υπό το κόμμα Νασιοναλίστα από το 2010 έως το 2016 [15] Το 2015 ο Μάρκος έθεσε υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος στις εκλογές του 2016 . Με διαφορά 263.473 ψήφων και 0,64 τοις εκατό διαφορά, ο Μάρκος έχασε από τον εκπρόσωπο της Camarines Sur, Leni Robredo . [16] Σε απάντηση, ο Μάρκος υπέβαλε εκλογική διαμαρτυρία στο Προεδρικό Εκλογικό Δικαστήριο . Αργότερα η αίτησή του απορρίφθηκε ομόφωνα, αφού η πιλοτική επανακαταμέτρηση είχε ως αποτέλεσμαο Ρομπρέντο να διευρύνει το προβάδισμά του κατά 15.093 επιπλέον ψήφους. [17] [18]

Το 2021 ο Μάρκος ανακοίνωσε ότι θα ήταν υποψήφιος για Πρόεδρος των Φιλιππίνων στις εκλογές του 2022, υπό το Partido Federal ng Pilipinas (PFP), [19] το οποίο κέρδισε με μεγάλη πλειοψηφία. [20] Ο Μάρκος έλαβε γύρω στο 59% των ψήφων, και έγινε ο πρώτος που εξελέγη με πλειοψηφία από την ίδρυση της Πέμπτης Δημοκρατίας το 1986 . [21] [22] Ανακηρύχθηκε επίσημα εκλεγμένος πρόεδρος από το Κογκρέσο στις 25 Μαΐου 2022. [21] Η νίκη του ήταν επίσης η μεγαλύτερη από το 1981, όταν ο πατέρας του κέρδισε το 88% των ψήφων λόγω του μποϊκοτάζ της αντιπολίτευσης που διαμαρτυρήθηκε για τις προηγούμενες εκλογές. [23] [24] [25] Είναι ο πρώτος υποψήφιος που έχασε μια εκστρατεία για αντιπρόεδρο, αλλά κέρδισε την προεδρία.

Η εκστρατεία του δέχτηκε κριτική από ερευνητές των γεγονότων και παραπληροφόρησης, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι η καμπάνια του οδηγείται από την ιστορική άρνηση που στόχευε στην ανανέωση του ονόματος Μάρκος και στη δυσφήμιση των αντιπάλων του. [26] Η εκστρατεία του έχει επίσης κατηγορηθεί ότι καλύπτει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις λεηλασίες που έγιναν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του πατέρα του. [26] Η Washington Post σημείωσε πώς η ιστορική διαστρέβλωση των Μάρκος βρίσκεται σε εξέλιξη από τη δεκαετία του 2000, ενώ οι New York Times ανέφεραν τις καταδίκες του για φορολογική απάτη, συμπεριλαμβανομένης της άρνησής του να πληρώσει τους φόρους της περιουσίας της οικογένειάς του και την παραπλανητική (παρεξηγημένη) περιγραφή της εκπαίδευσής του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. [27] [28] [29] [30]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ sovereignph.com/2021/10/06/bongbong-marcos-files-coc-to-run-for-president-in-2022/.
  2. ↑ www.tatlerasia.com/people/ferdinand-bongbong-marcos-jnr. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 «A dynasty on steroids» (στα αγγλικά). The Sydney Morning Herald. 2012-11-24. https://www.smh.com.au/lifestyle/a-dynasty-on-steroids-20121119-29kwy.html. Ανακτήθηκε στις 2022-02-05. 
  4. ↑ «Senator Ferdinand "Bongbong" R. Marcos Jr». Senate of the Philippines. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015. 
  5. ↑ «Who is Ferdinand Marcos Jr,President-Elect of Philippines». The Informant247 (στα Αγγλικά). 12 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  6. ↑ The New Webster's Dictionary of the English Language. Lexicon Publications, Inc. 1994. σελ. 609. ISBN 0-7172-4690-6. 
  7. ↑ «The son of late dictator Marcos has won the Philippines' presidential election». Associated Press. NPR (Manila). 2022-05-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-05-12. https://web.archive.org/web/20220512082804/https://www.npr.org/2022/05/10/1097903733/ferdinand-marcos-wins-philippines-presidential-election. Ανακτήθηκε στις 2022-05-12. 
  8. ↑ Cabato, Regine; Westfall, Sammy (2022-05-10). «Marcos family once ousted by uprising wins Philippines vote in landslide». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/world/2022/05/10/philippines-presidential-election-result-ferdinand-bongbong-marcos/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-12. 
  9. ↑ Lalu, Gabriel Pabico (2022-06-30). «It’s official: Bongbong Marcos sworn in as PH’s 17th President». Inquirer.net. https://newsinfo.inquirer.net/1619425/its-official-bongbong-marcos-sworn-in-as-phs-17th-president. 
  10. ↑ Press, The Associated (2022-06-30). «Dictator's son Ferdinand Marcos Jr. takes oath as Philippine president» (στα αγγλικά). NPR. https://www.npr.org/2022/06/30/1108841337/ferdinand-marcos-jr-takes-oath-philippine-president. Ανακτήθηκε στις 2022-07-01. 
  11. ↑ Ellison, Katherine W. (2005). Imelda, steel butterfly of the Philippines. Lincoln, Nebraska. 
  12. ↑ Holley, David (1986-02-28). «Speculation Grows: Marcos May Stay at Luxurious Hawaii Estate». Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-21. https://web.archive.org/web/20150921074524/https://articles.latimes.com/1986-02-28/news/mn-12789_1_marcos-estate. Ανακτήθηκε στις 2018-08-16. 
  13. ↑ Mydans, Seth (1991-11-04). «Imelda Marcos Returns to Philippines». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-12-12. https://web.archive.org/web/20091212102834/https://www.nytimes.com/1991/11/04/world/imelda-marcos-returns-to-philippines.html. Ανακτήθηκε στις 2018-08-16. 
  14. ↑ Robles, Alan (2022-05-02). «Philippine election: Who is Bongbong Marcos, what's his platform and China views, and why can't he visit the US?». South China Morning Post. https://www.scmp.com/week-asia/politics/article/3176275/philippine-election-who-bongbong-marcos-whats-his-platform-and. 
  15. ↑ «List of Committees». Senate of the Philippines. 5 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2014. 
  16. ↑ «Bongbong Marcos running for vice president in 2016». CNN. 2015-10-05. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-08. https://web.archive.org/web/20151008085446/https://cnnphilippines.com/news/2015/10/05/bongbong-marcos-vice-president-elections-2016-the-filipino-votes.html. Ανακτήθηκε στις 2015-10-05. 
  17. ↑ «Marcos heir loses bid to overturn Philippine VP election loss» (στα αγγλικά). The South China Morning Post. Agence France-Presse. 2021-02-16. https://www.scmp.com/news/asia/southeast-asia/article/3121926/ferdinand-bongbong-marcos-loses-bid-overturn-philippines. Ανακτήθηκε στις 2021-02-16. 
  18. ↑ «Supreme Court unanimously junks Marcos' VP poll protest vs Robredo» (στα αγγλικά). CNN Philippines. February 16, 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-02-16. https://web.archive.org/web/20210216041527/https://cnnphilippines.com/news/2021/2/16/Supreme-Court-Bongbong-Marcos-Leni-Robredo-vice-president-poll-protest.html. Ανακτήθηκε στις 2021-02-16. 
  19. ↑ «Dictator's son Bongbong Marcos files candidacy for president». RAPPLER (στα Αγγλικά). 6 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022. 
  20. ↑ «The son of late dictator Marcos has won the Philippines' presidential election». Associated Press. NPR (Manila). 2022-05-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-05-12. https://web.archive.org/web/20220512082804/https://www.npr.org/2022/05/10/1097903733/ferdinand-marcos-wins-philippines-presidential-election. Ανακτήθηκε στις 2022-05-12. "The son of late dictator Marcos has won the Philippines' presidential election".
  21. ↑ 21,0 21,1 Verizon, Cliff (2022-05-25). «Marcos officially declared Philippines' next president». Nikkei Asia. https://asia.nikkei.com/Politics/Philippine-elections/Marcos-officially-declared-Philippines-next-president. Ανακτήθηκε στις 2022-05-26. 
  22. ↑ Morales, Neil Jerome (2022-05-25). «Philippines Congress proclaims Marcos as next president». Reuters. https://www.reuters.com/markets/asia/philippines-congress-proclaims-marcos-next-president-2022-05-25/. Ανακτήθηκε στις 2022-05-26. 
  23. ↑ «Martial Law Museum». Martial Law Museum (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2022. 
  24. ↑ Kamm, Henry (1981-02-06). «PHILIPPINE OPPOSITION TO BOYCOTT PRESIDENTIAL ELECTION» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1981/02/06/world/philippine-opposition-to-boycott-presidential-election.html. Ανακτήθηκε στις 2022-06-05. 
  25. ↑ Kamm, Henry (1981-06-17). «MARCOS IS VICTOR BY A HUGE MAJORITY» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1981/06/17/world/marcos-is-victor-by-a-huge-majority.html. Ανακτήθηκε στις 2022-06-05. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Filipinos fall for fake history». The Standard (Hong Kong). Agence France-Presse. 2022-03-30. https://www.thestandard.com.hk/section-news/section/15/240306/Filipinos-fall-for-fake-history. 
  27. ↑ Cabato, Regine; Mahtani, Shibani (2022-04-12). «How the Philippines' brutal history is being whitewashed for voters» (στα αγγλικά). The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/world/2022/04/12/philippines-marcos-memory-election/. Ανακτήθηκε στις 2022-04-23. 
  28. ↑ Wee, Sui-Lee (2022-05-01). «'We Want Change': In the Philippines, Young People Aim to Upend an Election» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2022/05/01/world/asia/philippines-election-marcos-robredo.html. Ανακτήθηκε στις 2022-05-02. 
  29. ↑ «Protestas en Filipinas en rechazo a la victoria no oficial de Ferdinand Marcos Jr». France 24. 11 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022. 
  30. ↑ «Filipino Community Protests Philippine Presidential Election Results». South Seattle Emerald (στα Αγγλικά). 13 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bongbong Marcos στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπονγκμπόνγκ_Μάρκος&oldid=10849519"