Etnomusikologia
Etnomusikologia musikaren azterketaren hainbat ikuspegi biltzen dituen arlo akademikoa da, eta haren dimentsio kulturalak, sozialak, materialak, kognitiboak, biologikoak eta beste testuinguru batzuk nabarmentzen ditu, soinu isolatuak edo errepertorio berezi bat bezala. Musikaren antropologiatzat har daiteke.
Terminoa Jaap Kunst musikariak sortu zuen, grezierazko ἔθνος ethnos (nazio) y μουσική mousike (musika) bilduz, hain zuzen ere, "musikaren antropologia edo etnografia". Jeff Todd Titonek "musika egiten duten pertsonen estudioa" deitu zion.[1] Normalean mendebaldekoa ez den musikaren azterketa dela uste den arren, etnomusikologiak mendebaldeko musika ikuspegi antropologikotik edo soziologikotik aztertzea ere hartzen du. Bruno Nettlen ustez, Mendebaldeko pentsamenduaren emaitza da, "etnomusikologia Mendebaldeko kultura" dela aldarrikatuz, gaur egun Mendebaldeko fenomeno gisa ezagutzen dena. Nettlek uste du mugak daudela kultura batetik musikaren esanahia ateratzeko, mendebaldeko behatzaile batek kultura horrekiko duen pertzepzio-distantziagatik; hala ere, bere musika-tradizioak aztertzen dituzten akademikoen prebalentziaren hazkundeak eta ikerketaren esparru teoriko eta metodologia desberdinen maila gero eta handiagoak emaitza nahiko kritikoa eman dute, Nettlena kasu.[2]
Aldez aurreko argitalpenak ikasi ondoren, etnomusikologoek in situ behatzen dute musika ematen diren lekuetan (baina ez beti). Landa-lan honek musika jatorrizko lekuetan grabatzea eta transkribatzea, bertako musikariekin elkarrizketak egitea eta musika-estilo horren barruan egiten ikastea (bimusikalitatea deritzona) ekar dezake.[3]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q208365
Multimedia: Ethnomusicology / Q208365
|
Artikulu hau antropologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |