Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μόντικα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μόντικα

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μόντικα
36°52′2″N 14°45′41″E
ΧώραΙταλία
Διοικητική υπαγωγήFree Municipal Consortium of Ragusa
ΠροστάτηςΑπόστολος Πέτρος και Giorgio di Suelli
Έκταση292,37 km²[1]
Υψόμετρο296 μέτρα
Πληθυσμός53.503 (1  Ιανουαρίου 2023)[2]
Ταχ. κωδ.97015
Τηλ. κωδ.0932
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μόντικα (ιταλικά: Modica‎‎, Μεσαιωνική ελληνικά: Μούτικα) είναι Δήμος της Ιταλικής επαρχίας της Ραγκούζας στην Περιφέρεια Σικελία στη νότια Ιταλία, βρίσκεται στα Υβλαία Όρη και έχει 54.456 κατοίκους. Η Μόντικα έχει ρίζες από τη Νεολιθική εποχή και κυριαρχούσε σε ολόκληρη την περιοχή που αντιστοιχεί στη σημερινή επαρχία της Ραγκούζας. Μέχρι τον 19ο αιώνα ήταν πρωτεύουσα κομητείας με μεγάλη πολιτιστική, οικονομική και πολιτική επίδραση στη νότια Ιταλία. Μετά από καταστροφικό σεισμό (1693) οικοδομήθηκε με νεοκλασικά κτίρια ρυθμού Μπαρόκ, η UNESCO την ανακήρυξε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Ο Θουκυδίδης γράφει ότι η πόλη ιδρύθηκε την περίοδο (1360 π.Χ. - 1031 π.Χ.), τον 7ο αιώνα π.Χ. την κατοίκησαν Σικελοί ως υποτελείς στις Συρακούσες. Η Μόντικα μαζί με ολόκληρη τη Σικελία καταλήφθηκαν από τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία μετά τη μεγάλη νίκη της στις Αιγάδες Νήσοι επί της Καρχηδόνας με την οποία έληξε ο Α΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος (241 π.Χ.). Η Μόντικα ήταν μία από τις 35 "αυθόρμητα υποταγμένες" πόλεις της Σικελίας και καταπιέστηκε από τον τύραννο Βέρρες, κατόπιν έγινε ανεξάρτητος Δήμος.[3] Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος καταγράφουν την πόλη, το όνομά της εμφανίζεται αργότερα στο Ημερολόγιο του Αυτοκράτορα Αντωνίνου και στην Κοσμογραφία της Ραβέννας.[4][5] Ο Σίλιος Ιταλικός (26 - 101) τη σχετίζει με τη Νέητο, σημερινή Νότο με την οποία βρίσκεται στην ίδια γειτονιά.[6] Η Μόντικα εκχριστιανίστηκε γρήγορα μαζί με ολόκληρη τη νότια Σικελία, ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος ίδρυσε την Επισκοπή των Συρακουσών (61).[7] Ο στρατηγός Βελισάριος έδιωξε τους Οστρογότθους (535) και η Σικελία πέρασε στη Βυζαντινή αυτοκρατορία και τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ο πληθυσμός της παρέμεινε Ελληνικός μέχρι τη Νορμανδική κατάκτηση τον 11ο αιώνα.

Οι Άραβες κατέκτησαν τη Σικελία και δημιούργησαν το Εμιράτο της Σικελίας, οχύρωσαν την Ακρόπολη και η πόλη πέρασε μεγάλη περίοδο ευημερίας.[8][9][10] Οι Νορμανδοί και ο αρχηγός τους Ρογήρος Α΄ της Σικελίας κατέκτησαν τη Μόντικα και την κοιλάδα του Νότο από τους Άραβες (1091). Η Μόντικα έγινε ανεξάρτητη κομητεία με την οικογένεια Κιαραμόντε που είχε υπό τον έλεγχο της το ένα τρίτο της Σικελίας, είχε ανεξάρτητα θεσμικά προνόμια και το δικαίωμα να κόβει δικά της νομίσματα. Την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου 1474) οι χριστιανοί κάτοικοι της Μόντικα προχώρησαν σε μεγάλη σφαγή απέναντι στο χριστιανικό στοιχείο της πόλης γνωστή ως "Σφαγή της Αναλήψεως". Το γεγονός αυτό ήταν η μεγαλύτερη σφαγή στην ιστορία της Σικελίας απέναντι σε Εβραίους, σφάχτηκαν 360 αθώοι, το σύνθημα που επικρατούσε ήταν "Χαίρε Μαρία! Θάνατος στους Εβραίους!".[11] Ο σεισμός του 1693 κατέστρεψε το μεγαλύτερο τμήμα της κοιλάδας στον Νότο αλλά οι φθορές στη Μόντικα ήταν μικρότερες. Συμμετείχε στην Ιταλική ενοποίηση (1860) και παρέμεινε πρωτεύουσα επαρχίας μέχρι την εποχή που ενσωματώθηκε στην Επαρχία της Ραγκούζας.

  1. 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16  Μαρτίου 2019.
  2. demo.istat.it?l=it.
  3. Μάρκος Τύλλιος Κικέρων, "Εναντίον Βέρρες", Βιβλίο 1, Γ. 51
  4. Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία, Τόμος Γ΄, 8 και 14
  5. Κλαύδιος Πτολεμαίος, Μαθηματική σύνταξις, Βιβλίο Γ΄, 4 και 14
  6. Σίλιος Ιταλικός, "Καρχηδονιακά", Βιβλίο ΙΔ΄, σ. 268
  7. Πράξεις των Αποστόλων 28:12
  8. Kenneth Meyer Setton (1969). A History of the Crusades: The first hundred years, edited by M. W. Baldwin (illustrated ed.). Univ of Wisconsin Press. σ. 45
  9. Gerard-Sharp, Lisa, ed. (1993). Sicily (illustrated ed.). APA Publications, σ. 259
  10. The Modern Part of an Universal History: From the Earliest Account of Time. Compiled from Original Writers. By the Authors of The Antient Part. S. Richardson, T. Osborne, C. Hitch, A. Millar, John Rivington, S. Crowder, P. Davey and B. Law, T. Longman, and C. Ware. 1759, σ. 426
  11. https://www.modica.it/itinerario_quartieri.htm

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]