Нумізматыка

Нумізматыка — вывучэнне грошай, гісторыі грашовага абарачэння, біцця манет; калекцыяніраванне манет, банкнотаў, заменнікаў грошай і г. д. У навуковым плане складае дапаможную гістарычную дысцыпліну.

Паходжанне

Збіранне незвычайных ці старажытных аплатных сродкаў вядома са старажытнасці. У XV—XVI стст. у краінах Заходняй Еўропы ў межах антыкварнага занятку (калекцыяніравання старажытнасцей) вызначыўся спецыяльны напрамак нумарыя. Як навуковы занятак ён быў вызначаны Ж. Ж. Скалігерам у яго трактаце «Аб нумарыі» ці «Аб вывучэнні манет» (De re nummaria, 1606 г.). З XVIII ст. тэрмін нумізматыка набыў шырокі навуковы ўжытак. Лічыцца, што ён паходзіць ад лацінскіх слоў «numismatis» і «nomisma» (манета), якія ў сваю чаргу паходзяць ад грэчаскага слова «νομισμα» (манета, законны аплатны сродак).

Навуковая дысцыпліна

Нумізматыка як навуковая дысцыпліна займаецца выяўленнем нумізматычных помнікаў, вывучэннем фактаў і працэсаў, што маюць дачыненне да гісторыі грошай і грашовага абарачэння. Асноўныя крыніцы: манетныя калекцыі і клады, інструменты манетнай вытворчасці, матэрыялы для экспертызы грошай і г. д. Шчыльна звязана з іншымі дысцыплінамі: археалогіяй, сфрагістыкай, геральдыкай, эпіграфікай, метралогіяй і інш. Вылучаюць спецыяльныя напрамкі: экзаномію (вывучэнне манетападобных аб'ектаў).

Гл. таксама

Літаратура

Рябцевич В. Н. Нумизматика Беларуси — Минск: Полымя, 1995. (руск.)
Сінчук І. І. Беларуска-літоўская нумізматычная бібліяграфія 1950—2000. — Мінск : ДУ «Нацыянальная бібліятэка Беларусі», 2017.
Нумізма́тыка // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 539. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі

Нумизматика (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
Нумизматика(недаступная спасылка) // Российский гуманитарный энциклопедический словарь: В 3 т. — М.: Гуманит. изд. центр ВЛАДОС: Филол. фак. С.-Петерб. гос. ун-та, 2002. (руск.)
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нумізматыка