The Cameraman (1928)

Deze film komt volgende week op de duitser.

Wanneer precies?

gisteren 3 oktober, ik heb hem in ieder geval gemist

zal ik vast nog lang spijt van hebben.

Ik ben hem ook vergeten

Zal ik vast nog lang spijt van hebben.

Buster Keaton is een fantastisch acteur en een regelrecht genie als het op films aankomt.

Helaas stelde 'The Cameraman' me een beetje teleur, na het bekijken van 'The General' en een twintigtal 'shorts' van zijn hand.

Er zitten leuke scènes bij, maar deze halen het niet bij memorabele momenten uit zijn ander werk. Ook het stuntwerk, waar Keaton bij momenten echt schittert, heb ik al beter geweten.

Conclusie: goede film, maar zeker niet zijn beste.

3*

De scène in het badhokje is om je te bescheuren! Ik heb zelden zo'n buikpijn van het lachen gehad als bij deze film. Buster Keaton's befaamde stuntwerk wordt hier inderdaad niet gebruikt als doel van de film, maar daarvoor wordt er juist meer aandacht besteed aan het verhaal. Geinig apie trouwens.

Buikpijn van het lachen is het niet, daar ben ik de "moderne" humor veel te gewend voor. Maar het blijft een heel vermakelijke en interessante film, met enkel leuke scènes. Natuurlijk is het voorspelbaar, maar het moet niet storen.

Waar bij andere films de focus heel erg sterk op humor is, levert Keaton met The Cameraman eerder een mooie hartverwarmende feelgood romcom af. Echte stunts zijn hier niet aanwezig, maar er is ook meer dan genoeg ruimte voor actie en misdaad. Beide hoofdpersonen zijn uitermate goed bezig waarbij de naïviteit erg schattig overkomt. Bevat meerdere leuke scènes en natuurlijk is het aapje een plus.

Een onderhoudende feelgoodfilm.

Sympathiek filmpje van de eveneens zeer sympathieke Buster Keaton. Ik heb een zwak voor deze filmmaker, die het publiek in de doofstomme periode vooral amuseerde met lekkere wegkijkfilmps met supergave stunts. In deze film haalt ie een paar halsbrekende stunts uit, maar is het lang niet zo spectaculair als bijvoorbeeld in The General. The Cameraman moet het hebben van een leuk romantisch plotje en slapstickhumor (de omkleedscene in het zwembad!) die zelfs anno eind 2012 nog op de lachspieren werkt.

The Cameraman is een aardige film met Buster Keaton, maar haalt het mijns inziens niet bij zijn betere werk.

Het grote verschil is vooral dat dit minder slapstickachtig en spectaculair is, dan ik van hem gewend ben. Keaton speelt zijn rol als cameraman met de nodige overtuiging en zorgt in ieder geval voor voldoende vermaak. Het romantische ondertoontje dat door het verhaal verweven is, wordt goed benut en zorgt ervoor dat ik op het einde toch wel met een glimlach op mijn gezicht zat. Er zitten een aantal geslaagde grappen in, maar ook momenten dat het wat minder werkt en daardoor ook wat minder leuk is.

Gelukkig is het tempo wel lekker hoog en de speelduur niet lang, waardoor de negatieve punten nooit de overhand krijgen. Best leuk, maar ook niet meer dan dat dus. Een stuntende Keaton vind ik persoonlijk het allerleukst.

3,0*

Deze Buster Keaton haalt het niet bij de overige films, die ik totnogtoe van hem gezien heb. Weliswaar is er andermaal een overvloed aan kolderieke situaties, maar teveel grappen voel je deze keer van te voren aankomen. Niettemin goed voor een plezierig uurtje.

Films met Buster Keaton bevallen mij vaak het best van alle slapstick-acteurs uit deze periode, maar deze viel echt zwaar, tegen. Het is niet veel meer dan een reeks gags en los samenhangende scenes met een stuntelende (ipv stuntende) Keaton, die te flauw voor woorden zijn en soms ook echt zo dom dat het vervelend wordt (dieptepunt: twee mannen die kinderachtig doen in een kleedhokje van het zwembad... kwam geen einde aan ook leek het).

Als ik iets positiefs moet zeggen zou ik zeggen dat het camerawerk op bepaalde momenten zeer goed is. En zo'n aangekleed aapje, dat doet het uiteraard ook altijd wel goed...

Wederom een leuke Keaton-film, hij kan weinig fout doen zo lijkt het. Dit keer inderdaad geen grote stuntfinale maar daar staat een aardige romance met de knappe Marceline Day tegenover- het gebeurt niet vaak dat ik een actrice uit het zwijgende tijdperk echt aantrekkelijk vind, maar in dit geval begreep ik Buster wel dat hij ervoor ging. Verder een aantal leuke grappen, die in het omkleedhokje en de scenes in en rond het zwembad vond ik niet zo geslaagd, maar o.a. de baseball-scene, de scene in de bus, en de telefoon-spurt leverden toch wel wat gegrinnik op.

Minpuntje was de onnodige zijplot met de agent en de soms kermisachtige orgelmuziek.

Goeie film over een man die als cameraman gaat werken om een meisje te imponeren. Nogal fragmentarisch van opzet, maar de afzonderlijke scenes zijn over het algemeen allemaal wel geslaagd en hier en daar ook inventief. Het tempo ligt nog redelijk hoog en aangezien deze stomme film al ruim 85 jaar oud is, ook interessant als tijdsdocument.

Buster Keaton was een man die voor en achter de camera's te vinden was. Zo ook in deze stille film, als zijn eigen klungelige evenbeeld. Een leuk uitgangspunt, zo blijkt, want The Cameraman is een erg vermakelijk filmpje. Het geklooi met de camera heeft iets komisch, maar ook wanneer de cameraman zich niet bij zijn leest houdt zorgt dat voor een aantal leuke momenten. Memorabel is bijvoorbeeld het moment waarop hij in zijn eentje een honkbalwedstrijd staat na te spelen, of wanneer hij zich aan 't omkleden is voor het zwemmen. Kortom: zeer vermakelijk.

Magnifiek shot op het strand.

Buster Keaton is een held. Van de vooroorlogse komieken kan ik hem het beste hebben, en ik heb echt genoten van het meeste van z'n werk, in het bijzonder One Week en The General waren echt fijn. The Cameraman is daarentegen een beetje een miskleun in zijn oeuvre, tenminste, wat mijn smaak betreft. Het is een film met veel minder slapstick-achtige actie en stunt- en vliegwerk, met in plaats daarvan, tja, niet zoveel eigenlijk. Het is een soort van luchtig bedoelde romantische komedie, maar de grappen, als ze al aanwezig zijn, zijn flauw en slaan vaak de plank mis. De geluidjes in mijn versie hielpen ook bepaald niet. Het romantische aspect is dan nog wel redelijk gedaan, maar ik zie Buster Keaton toch veel liever spectaculaire grappen uithalen. En dan iets minder dom en onsamenhangend, graag. Het einde werd nog wel iets beter, maar het blijft een zwakke broeder in Keaton's filmografie. Laten we The Cameraman maar snel vergeten. 2.0*

Meh.

Klassieke kritiek bij Keaton. Hoe meer stunts des te leuker vind ik het. Richt hij zich meer op de humor en romantiek/plot, dan haak ik toch eerder snel af. Het stuntwerk is gewoon flauw te noemen in deze film, dus rest de humor en het romantische plotje (dan Keaton gewoon eindeloos recycleert).

Enige opvallende wat deze film nog wel heeft is een paar momenten met mooie shots / mooi camerawerk, zoals bijvoorbeeld het zijaanzicht van het huis. Het zijn er niet zo heel veel en de film ziet er verder maar gewoontjes uit, maar dat zijn toch enkele momenten waaraan ik me kon optrekken.

De humor in deze film lag me echt niet, erg voorspelbaar en wat druk kolderiek gedoe, met als dieptepunt inderdaad die scene in het badhokje. 't Is gewoon absoluut mijn soort humor niet. Zelfs met z'n korte speelduur begon het allemaal wat te slepen, al had de constant doorjengelende score daar ook wel z'n aandeel in.

Mnee, mindere Keaton wat mij betreft. Zijn talenten zijn beperkt en worden in deze film maar minimaal gebruikt.

1.5*

Héél leuke film. Plausibele verhaallijn met Buster Keaton op dreef als cameraman in een quasi realistische setting, wat niet altijd zijn gewoonte is. Hij zet op schitterende wijze een personage neer dat me aan het lachen brengt, toch ook intrigeert en me soms zelfs ontroert (wanneer hij in zijn eentje baseball speelt in het lege stadion). De dubbelzinnigheid van Buster Keaton als cameraman vs. zijn reële carrière wordt in de finale mooi uitgespeeld wanneer hij even gefilmd wordt door het aapje, en ook nog felicitaties krijgt van de MGM-chef die na zijn vertoonde film uitroept dat het gaat om het beste camerawerk in jaren. Helaas zou de echte carrière van Keaton bij zijn nieuwe filmmaatschappij MGM na een moeizame productie van The Cameraman verder de dieperik ingaan.

Naast Keaton zien we een uiterst charmante Marceline Day aan het werk die als sparring love interest hoge ogen scoort wanneer ik dat vergelijk met dames in voorgaande films van Keaton. Ze heeft een modernere look en ziet er zo wat minder belegen uit (no pun). Al is dat natuurlijk een persoonlijke mening.
De actie naar het einde van de film mocht er helemaal zijn, met de hilarische toestanden in Chinatown, maar dat geldt ook voor de gags (de scène in het badhok had afkomstig kunnen zijn uit een Stan & Ollie) die misschien hedendaagse komieken kunnen geïnspireerd hebben (Rowan Atkinson en het verloren badpak).
Sommigen hier op het forum vinden het actiegedeelte minder spectaculair dan wat Keaton reeds in andere langspelers en kortfilms getoond heeft, wat zeker waar is, maar voor mij bewijst hij met deze gelaagde film nu net dat hij meer is dan enkel een one trick action comedy hero.

Wanneer je dit nog steeds fris van de lever ogend meesterlijke werk bekijkt, is het daarom dubbel jammer dat MGM het talent van Buster Keaton destijds niet meer heeft gewaardeerd. Het blijkt dat The Cameraman de tand des tijds prima heeft doorstaan en tot zijn topwerken behoort, waarmee Buster Keaton m.i. zijn gelijk heeft gehaald.

Erg matig.

Buster Keaton kan beter. Veel beter. Dit moet de minste zijn die ik tot dusver van hem gezien heb. Dat het kenmerkende stuntwerk ontbreekt hoeft niet per se een spelbreker te zijn, dat is het in enkele andere van zijn films alleszins niet. Maar in The Cameraman loopt het nergens echt los. Het blijft wat aanmodderen, zonder dat er toffe stunts zijn of dat de romantiek charmant oogt. Elke klasbak heeft wel eens minder werk, zo dus ook Keaton.

2

Raar, maar deed me een beetje denken aan Norman Wisdom ("Don't laugh at me 'cause I'm fool") en zelfs op Gene Kelly, zonder zang en dance natuurlijk, maar even smoorverliefd onder de gietende regen.

Dit wat de romantiek en de uiteindelijke feel-good betreft.

Wat de humor betreft is de scène in het kleedhokje toch wel de max en ook wat er op volgt is best grappig en vergoedt wel het eerder vlakke begin.

Een genie op zijn manier is Keaton toch wel.

Genoten van the cameraman op het grote scherm met als extraatje live muziek