Enemy of the State (1998)

Enemy of the State is een film met een interessant onderwerp en qua plot ontzettend goed in elkaar gezet. De cast doet het prima. Ik hoor diverse geluiden met twijfels over Will Smith maar ik vind dat regelrechte onzin. Heb me prima vermaakt deze mooie actiefilm waar Tony Scott wel garant voor durft te staan.

Uitstekende film waarin een nietsvermoedende advocaat in het bezit komt van beelden van een moord. Een prima en onderhoudend plot. De spanning blijft zo'n beetje de hele lengte goed gehandhaafd, mede door de vlotte montage en de muziek. Een cast met stiekem aardig wat bekende namen. Wat mij betreft één van de betere films van Tony Scott.

Tony Scott.

Een goed regisseur die ik stiekem wat hoger heb zitten dan zijn succesvollere broer. Het duurde even voordat de films van Scott me aanspraken. Zijn eerdere films waren wat minder up my alley, maar later begon hij een wat vlottere en rauwere stijl aan te nemen. Die lag me gelukkig wel, en deze film vormde zowat het begin.

Lekker sterk ingevuld op het vlak van actie, ook al is het niet zo dat er non-stop actiescenes aanwezig zijn. Het is eerder het concept waar de film het van moet hebben, maar Scott lijkt een nogal 'Amerikaanse' kijk op dit soort verhalen te hebben. Daarmee wil ik zeggen dat veel personages nogal nep en overdreven aanvoelen. Smith en Hackman vond ik allebei precies om deze redenering niet sympathiek genoeg om me vlot door de speelduur van 132 minuten te leiden.

Concept is wel interessant, alleen had ik liever een beklemmender sfeertje gezien voor een gegeven als deze. Het is natuurlijk beangstigend want het gegeven van deze film is niet eens zover weg van de werkelijke realiteit. Las ergens dat Nederland het meest afgeluisterde land was ter wereld, en dan zou ik wel ongemakkelijk worden uiteraard. Dat gevoel werd alleen niet versterkt met deze film, een gemiste kans wat mij betreft.

Aardig geacteerd en sterk in beeld gebrachte actie, dat wel. Als Scott ergens punten op kan scoren is dat wel de actie en ook hier wordt dit wederom naar behoren in beeld gebracht. Knappe filters, strak camerawerk en degelijk gestructureerde actie. Het tempo ligt erg hoog en de editing is ver boven niveau. Altijd wel iets dat Scott heeft gekund, maar het trucje in dit geval herhalen is geen probleem.

Aardige film. Zeker niet de beste film van Scott wat mij betreft, maar ook niet z'n minste. Aardig gemonteerd, goed ingevuld en redelijk verteld. Toch zijn er ook minpunten te bekennen, maar dat neemt niet weg dat Enemy of the State binnen zijn soort een zeer degelijke film is die nergens echt inkakt. Geen teleurstellende nieuwe ontdekking uit de carrière van Scott.

Erg fijne film hoor. Met het onderwerp was de film zijn tijd vooruit, en men heeft er een gigantisch onderhoudende actiethriller van weten te maken die niet al te dom is. Er zijn wat idiote momentjes zoals die camera die alle kanten op kan, de nogal willekeurige scène in een (tamelijk curieuze) lingeriewinkel en die wat onzinnige shootout op het einde, maar over het algemeen steekt alles nog redelijk slim in elkaar.

De film had wel een wat minder hoog tempo kunnen hanteren. Vond aanvankelijk al dat surveillance-gedoe ook dermate overheersen dat de personages er een beetje onder lijden, maar zodra Hackman halverwege opduikt wordt de film aanzienlijk leuker. De actie is nog best aardig ook, ook al wordt het op een opvallend moderne manier in beeld gebracht met wild zwierende camera's. Voor de rest is de film vooral heel 90's, met een aangename dosis bombast. Smith, Voight en Hackman zijn allemaal lekker op dreef. Ook behoorlijk wat bekende gezichten in kleinere rollen.

Niet mijn ding- warrig verhaal...alles in zeer hoog tempo, werd er moe van...en die flauwe grapjes van Smith Na een uur gestopt. Ik geloofde het wel.....eind goed al goed , toch?

Een thriller zoals een thriller bedoeld is.

Zo zie je ze niet veel meer.

Redelijk gemaakte thriller, hoewel in het begin wat rommelig, uiteindelijk te lang met een matig einde (dat was ineens wel heel abrupt voor mijn gevoel) en ook lang niet altijd even geloofwaardig. Maar wel met schwung in beeld gezet, Smith is prima als leidende man, ook andere rollen worden prima ingevuld en de 130 minuten, hoewel te lang, vervelen niet echt. De actie wisselt, soms een goede stevige scène, soms één die weer als net te veel aanvoelt. Al met wel voldoende. 3,0*.

Toen deze film in 1998 uitkwam vond ik m best goed, maar ook wel vergezocht. Inmiddels is alles wat hier voorbij komt allemaal de realiteit geworden en blijkt het verre van ongeloofwaardig.

Maar daarnaast is het 25 jaar na dato ook nog steeds een hele fijne vlotgesneden thriller. Scott wordt nodig gemist, want voor dit soort films is volgens mij absoluut publiek, maar Hollywood maakt ze zo al lang niet meer.

Ook leuk zijn de ongetwijfeld bewuste knipogen naar Harry Caul en The Conversation.

Was ook best veel vergeten, zo kwam het hilarische eind als een erg fijne verrassing.

Toppertje!

4,5

En als weekend afsluiter deze Enemy of the State nog even en daarmee een film die ik bij uitkomst in de bios zag, en de eerste indruk me nog wel redelijk vers in het geheugen ligt. Maar is dat alweer 25 jaar geleden? Jemig...

En mjoa... Enemy of the State maakt destijds best wel een oké indruk, maar zakt anno 2023 toch best wel een beetje door het ijs. Aan de cast zal het niet liggen want Hackman is sowieso altijd wel een meerwaarde, Jon Voigt ook, en zelfs Smith is te pruimen in een voor zijn doen erg serieus rol. Ook leuk de perfecte casting van Tom Sizemore als louche baas, past perfect. En op zich pakt de film uit met een destijds lonkend fenomeen dat heden ten dage nog actueler is, namelijk Big Brother is watching you. Aardig is het beeld van de vele technologische hulpmiddelen die ingezet kunnen worden en hoe uiteindelijk het leven van Robert Dean overhoop gehaald wordt. Het afluisteren van Rachel en Robert kan een regelrechte The Conversation rip-off genoemd worden, maar buiten dat maakt Scott er een typische actie thriller van, herkenbaar voor dat decennium, met de voor Scott soms zeer herkenbare hysterische montage.

En het begin tot en met de klopjacht op Robert Dean is best oké te noemen, zo ook de pogingen om hem voor het lapje te houden, maar op een gegeven moment gaat het wel sterk ten koste van de geloofwaardigheid en wordt het beeld van alle surveillance en controle toch wel lichtelijk overtrokken, alsof men iedere camera overal maar te kust en te keur kan manipuleren en daar ook meteen een 3D beeld van kan maken. En soms slaat het gewoon ook helemaal nergens op met dikke schietpartijen, idiote achtervolgingen en snelle flashie auto's voor deze zogenaamde undercovers. En waar het huis van de Dean's over hoop halen om een camera te verstoppen misschien heel slim lijkt zit daar ook weer een keerzijde aan, want met zo'n chaos is men toch geneigd op te gaan ruimen, en ja, dan kan je ook wel eens wat vinden natuurlijk, dus is dat dan heel slim of heel dom? Of ze moeten natuurlijk alleen in de brandmelders zitten. Dan die zogenaamde brand in die textielkamer waarbij ik het bijzonder vind dat karakter Robert dat overleeft, met zoveel vuur zou die al lang gestikt zijn. Dan de scène waarin hij in de lift zit met Hackman, ze bewegen verticaal, ze zitten in een lift, wordt er geroepen. Knap dat je dat op een scherm kan zien wat niet meer dan een raster is met een paar bewegende bliepjes, en dan komt daar zo'n totaal overbodige maar heel interessant klinkende roep 'anybody got a visual', hoe dan? Er word toch net vastgesteld dat ze in een lift zitten wat hen totaal overrompeld? Het zijn voor mij van die kleine momenten waarmee men een film interessanter probeert te maken maar het geheel in mijn ogen juist onderuit haalt.

Geinig is dan nog wel hoe Hackman met al zijn know how Reynolds op een koekje van eigen deeg trakteert, maar dan heb ik de film toch eigenlijk al weggezet en beoordeeld als een gedateerde jaren '90 film die typerend is voor dat decennium qua actie, snelheid en een erg blits verhaal. Het resultaat is degelijk en best geinig, maar verre van bijzonder en maakt niet meer de indruk van toen.