Ostrogoten

Mozaïek van het paleis van Theodorik de Grote in de Basiliek van Sant'Apollinare Nuovo in Ravenna

De Ostrogoten (Ostragoten) vormden samen met de Visigoten de twee hoofdgroepen waarin de Germaanse stam der Goten zich in 270 na Chr. splitste, nadat zij vanuit zuid Scandinavië waren aangekomen in zeg maar het huidige Oekraïne.

Zij bouwden onder de koningen Achiulf en Ermanarik een rijke cultuur op, maar werden door de Hunnen omstreeks 375 verdreven. Een deel van het volk gaf zich over aan de Hunnen. Er was ook een groep die een toevlucht zocht in de Krim en een gedeelte trok in de richting van de Dnjepr en later in de richting van de Donau. Net als de Visigoten drongen ze het Romeinse Rijk binnen en vielen samen het Romeinse leger van keizer Valens bij Adrianopel aan.

In 405 trok een gecombineerd Germaanse leger naar het zuiden en deed een grote inval in Noord-Italië. Geruime tijd kon dit leger ongestoord zijn gang gaan, maar begin 406 werd het ingesloten door de Romeinen en bij de Florence vernietigd. De overwonnen Ostrogoten sloegen op de vlucht en sloten zich daarop aan bij de Hunnen. Na de dood van Attila de Hun besloten de drie belangrijkste Ostrogotische vorsten, Valamir, Thiudimir en Vidimir zich te onttrekken aan de overheersing van de Hunnen en kwamen in opstand. Samen met de Gepiden, Rugiërs en Skiren versloegen ze de Hunnen in 454 bij de Slag aan de Nadao in Pannonië. De Hunnen vertrokken hierna in oostelijke richting.

In 476 viel het West-Romeinse rijk. De Ostrogoten hadden nog geregeld mot met het Oost-Romeinse rijk of Byzantijnse rijk.

Theodorik de Grote, de koning van de Ostrogoten, had Italië veroverd en Ravenna tot hoofdstad van zijn rijk gemaakt. Na zijn overlijden werd Theodahad tot nieuwe koning gekozen. Maar door gedoe met de Romeinen werd hij weer afgezet. De Byzanthijnse Generaal Belisarios (ook wel Belisarius genoemd) wist Rome en Napels her te veroveren. Echter In 541 werd Totila gekroond tot koning van de Ostrogoten. Hij was een begaafd veldheer, die uiteindelijk heel het noorden van Italië heroverde en de Byzantijnen zelfs verdreef uit Rome.

Totila sneuvelde in 552 in de Slag bij Taginae tegen de Byzantijnse generaal Narses. Deze bracht de Ostrogoten onder leiding van de laatste koning Teia, een definitieve nederlaag toe in de Slag bij Mons Lactarius (553). Het Ostrogotische Rijk werd bij het Byzantijnse Rijk gevoegd en de overlevende Ostrogoten verlieten het Romeinse schiereiland. Ze vestigden zich in de Oostenrijkse Alpen, waar ze opgingen in de plaatselijke Bajuwaren.