Papers by Artur Karp
The Polish Journal of the Arts and Culture New Series
Scientific articles often start with the phrase: “The purpose of this article is to examine facts... more Scientific articles often start with the phrase: “The purpose of this article is to examine facts related to…” The content of this paper does not stem from an attempt to render afresh freely available, irrefutable data. Its purpose is to present a new interpretation of specific motifs present in the Indian epic tradition – based mainly on data obtained from reconstructions or facts in potentia. The following paragraphs delineate the unfolding of work undertaken long ago, started but not yet finished.
ArturKarp Indian Magic Manuals. Man in the World of Violence, 2019
In present-day India magic is not a theoretical construct. Practiced as witchcraft, it has its se... more In present-day India magic is not a theoretical construct. Practiced as witchcraft, it has its self-appointed officials and procedures. It is also manifest, most tellingly, in the easy availability of the cheap editions of what may, with some reservations, be termed as manuals of magic. The activation of religiosity characteristic of Indian tribal communities, to which most of the currently favorite magical rituals can be traced, is a not-so unique answer to the violence inherent in the social, economic, and political life of the nation. The methods of controlling complex reality presented in those manuals revive traditional cultural patterns, and may thus restore feelings of participation and justified agency to their users.
The Relics of the Buddha and the Elixir of Immortality, 2021
Rien ne se perd, rien ne se crée, tout se transforme. ["Nothing is lost, nothing is created, ever... more Rien ne se perd, rien ne se crée, tout se transforme. ["Nothing is lost, nothing is created, everything is transformed."] Antoine Lavoisier, Traité élémentaire de chimie, 1789. Cóż Grek w Tartarii znajdzie, jeśli jak Grek szuka? ["What would a Greek in Tartary find if searching like a Greek?"] Cyprian Kamil Norwid, Rzecz o wolności słowa
The Relics of the Buddha and the Elixir of Immortality. Mythological Parallels, 2021
Rien ne se perd, rien ne se crée, tout se transforme. ["Nothing is lost, nothing is created, ever... more Rien ne se perd, rien ne se crée, tout se transforme. ["Nothing is lost, nothing is created, everything is transformed."] Antoine Lavoisier, Traité élémentaire de chimie, 1789. Cóż Grek w Tartarii znajdzie, jeśli jak Grek szuka? ["What would a Greek in Tartary find if searching like a Greek?"] Cyprian Kamil Norwid, Rzecz o wolności słowa
Indian Magic Manuals. Man in the World of Violence, 2019
In present-day India magic is not a theoretical construct. Practiced as witchcraft, it has its se... more In present-day India magic is not a theoretical construct. Practiced as witchcraft, it has its self-appointed officials and procedures. It is also manifest, most tellingly, in the easy availability of the cheap editions of what may, with some reservations, be termed as manuals of magic. The activation of religiosity characteristic of Indian tribal communities, to which most of the currently favorite magical rituals can be traced, is a not-so unique answer to the violence inherent in the social, economic, and political life of the nation. The methods of controlling complex reality presented in those manuals revive traditional cultural patterns, and may thus restore feelings of participation and justified agency to their users.
A War of Times in the Mahabharata?, 2021
Scientific articles often start with the phrase: "The purpose of this article is to examine facts... more Scientific articles often start with the phrase: "The purpose of this article is to examine facts related to…" The content of this paper does not stem from an attempt to render afresh freely available, irrefutable data. Its purpose is to present a new interpretation of specific motifs present in the Indian epic tradition-based mainly on data obtained from reconstructions or facts in potentia. The following paragraphs delineate the unfolding of work undertaken long ago, started but not yet finished. The conclusions presented in this paper are in their nature preliminary. They form hypothetical assumptions and, as such, should be treated as research postulates.
Rien ne se perd, rien ne se crée, tout se transforme. ["Nothing is lost, nothing is created, ever... more Rien ne se perd, rien ne se crée, tout se transforme. ["Nothing is lost, nothing is created, everything is transformed."] Antoine Lavoisier, Traité élémentaire de chimie, 1789. Cóż Grek w Tartarii znajdzie, jeśli jak Grek szuka? ["What would a Greek in Tartary find if searching like a Greek?"] Cyprian Kamil Norwid, Rzecz o wolności słowa
Średnioindoaryjska palatalizacja spółgłosek przed -i, 1971
Middle-Indoaryan Palatalization of Consonants
Bard powiedział: Dźanamedźaja, syn Parikszita, odprawiał [ongiś] z braćmi na Polu Kuru długą ofia... more Bard powiedział: Dźanamedźaja, syn Parikszita, odprawiał [ongiś] z braćmi na Polu Kuru długą ofiarę. [A] miał trzech braci: Śrutasenę, Ugrasenę i Bhimasenę. Gdy siedzieli przy owej ofierze, zbliżył się do nich pies Sarameja. Zbili go [za to] bracia Dźanamedźaji, on [zaś] pobiegł, zawodząc wniebogłosy, do matki. Rzekła mu matka, gdy tak zawodził: "Czemu płaczesz? Kto ciebie skrzywdził?". Odpowiedział na słowa matki: "Zbili mnie bracia Dźanamedźaji". Odrzekła matka: "Musiałeś dopuścić się występku i dlatego cię tam pobito". On znów jej odrzekł: "[Ja] żadnej [wobec nich] nie ponoszę winy. Nie dotknąłem obiaty wzrokiem, ani nie polizałem". Nie mogła ścierpieć bólu syna matka Sarama i [zaraz] poszła tam, gdzie wraz z braćmi Dźanamedźaja odprawiał długą ofiarę. Przemówiła doń rozwścieczona: "Mój syn nie popełnił występku. Dlaczegoście go skrzywdzili? Jak [jest prawdą, że choć] bez winy, został [przez was] pobity, tak też i ciebie [kiedyś] nieodgadniony ogarnie strach". Strapił się nadzwyczaj Dźanamedźaja po tych słowach suki bogów Saramy i nie wiedział, co dalej czynić. Kiedy zakończył [swą] ofiarę, wyruszył do Hastinapury i nie szczędził [żadnego] wysiłku, żeby znaleźć [takiego] kapłana, co by zdołał uśmierzyć jego grzeszny czyn. Wybrał się raz Dźanamedźaja [do puszczy] na łowy i w pewnym swych ziem zakątku ujrzał bramińską osadę. Mieszkał w niej wieszcz pewien imieniem Śrutaśrawas. A z nim ukochany jego syn imieniem Somaśrawas. Podszedł Dźanamedźaja, syn Parikszita, do tego jego syna i wybrał go na kapłana [rodu]. Składając pokłon rzekł do wieszcza: "Panie, niechaj twój syn zostanie mym kapłanem". Ów rzekł: "Dźanamedźajo, syn mój zrodzony jest z Wężycy. Wielkim [zaiste] jest ascetą i umie recytować Wedy i posiadł owoc mych umartwień, [ale] wyrastał w łonie tej [kobiety], która [ukradkiem] wypiła me nasienie. Zdoła uśmierzyć wszelkie grzechy, poza jedynie grzechem przeciw Śiwie. Lecz [wiedz:] ślubował [też] w sekrecie, że jeśli tylko jakiś bramin zechce go o cokolwiek prosić, to on mu to z pewnością da. Jeśli na to przystaniesz, możesz go ze sobą wziąć". Gdy [wieszcz] przemówił doń w te słowa, tak odrzekł mu Dźanamedźaja: "Panie, niech będzie tak [,jak mówisz]".
Many recent publications have shown how closely interrelated are the three major sub-structures f... more Many recent publications have shown how closely interrelated are the three major sub-structures functioning within the framework of the traditional Indian culture (the elite, the folk and the tribal traditions)1. Their authors concentrated mainly on the process of sanskritization of the lower social strata and-to a lesser extent-on the penetration of folk and tribal elements into the Sanskritic culture of the elite. In these studies similarity (or continuity) of certain core cultural traits and culture concepts shared by the three sub-structures was viewed as resulting from such processes. Consequently, it was brought in relationship with the dynamics of interchange of ritual, mythological and social themes through the channels of oral tradition and cultural performances , including some nonlinguistic media of expression , and through the networks of marriage trade, religious pilgrimages and festivals2. These findings are undoubtedly of great value for the study of Indian culture as a whole. It should be pointed out , however, that the validity of theories and hypotheses based on them was not in general assessed against sufficient ethnographic and textual information. The fact that the researchers showed special concern for the study of unifying elements , loci communes of Indian culture, using the concept ' A systematic presentation of this theoretical structure is given by T. K. N.
The purpose of this paper is to demonstrate to what extent ideologically motivated
translations ... more The purpose of this paper is to demonstrate to what extent ideologically motivated
translations influence our understanding of Asoka's policies, as expressed in his
Edicts. In his monumental work on Asoka's biography, Guruge notes: 'Some
translators have taken liberties with the text to such an extent, especially by
the insertion of explanatory notes in parenthesis, that ideas not found or even
remotely hinted at in inscriptions are being introduced. Theories built on such
imported additions tend to distort the data'. This is an important remark, if one
seeks an explanation of the ease with which Asoka is being removed from the
realities of power and made to serve as a paragon of all possible virtues. There
exists, however, a less transparent technique to reach that very goal, that is, when
translators have the freedom to select a desirable meaning from among available
synonyms; its characteristic trace can be found, among others, in the Rock
Edict VIII. In this paper, it is argued that the translators' shift from a specific to
a general meaning of two terms (dasane and thaira) deprives the text of the Edict
of its status as a historical artifact.
Encyclopaedic Entries (in Polish) by Artur Karp
Według tradycji zachowanej w Wielkiej Sutrze o Doskonałym Wygaśnięciu (palijskie Mahaparinibbana-... more Według tradycji zachowanej w Wielkiej Sutrze o Doskonałym Wygaśnięciu (palijskie Mahaparinibbana-sutta sanskr. Mahaparinirwana-sutra) B. umierał w pozycji leżącej, z ciałem ułożonym wzdłuż osi północ-południe, na prawym boku, z twarzą zwróconą na zachód, w noc wiosennej pełni księżycowej. Podjęcie przez B. świadomej decyzji co do miejsca i czasu śmierci oraz pozycji ciała wpisuje go w szereg poprzedników, uczestników kosm. cyklu przekazywania zbawczej Nauki ( dhamma, dharma). Współcześni odbierali śmierd B. jako pierwsze tego rodzaju zdarzenie w dziejach. Nowe reguły, które w nieznanej dotąd sytuacji ustanawiali jego uczniowie w trosce o przetrwanie otrzymanej Nauki, stały się fundamentem praktyki rel. obejmującej całą wspólnotę (tj. mnichów i wyznawców świeckich). Po wyprowadzeniu zwłok na miejsce kremacji ciało B. owinięto w całuny i umieszczono w żelaznej trumnie wypełnionej sezamowym olejem; trumnę zamkniętą żelaznym wiekiem umieszczono na stosie. Podobnie jak akt śmierci, ceremoniał kremacji przebiegał publicznie, cudowna transformacja, jakiej w jego trakcie uległo ciało B., przebiegła jednak w zamknięciu. W ikonografii zdarzenia obecnośd elementu misterium podkreślano, rozmieszczając w przestrzeni obrzędu zasłony i kotary. Po ugaszeniu stosu i otwarciu trumny znaleziono w niej czyste [str. 307] kości (bez śladu sadzy; późniejsza tradycja wylicza 7 większych kości: 4 zęby, sklepienie czaszki, 2 obojczyki oraz liczne drobne fragmenty kostne). W cudowny sposób spośród całunów zniszczeniu uległy jedynie najbardziej wewn. i najbardziej zewnętrzny. Pozostałości te uznano za relikwie i rozdzielono na 8 części. Uczestnictwo w ceremonii podziału relikwii umożliwiło zawarcie pokoju pomiędzy plemionami zamieszkującymi paostwo Magadha i (na wzór wedyjskiego ceremoniału pomazania króla) uświęciło ich relacje ze zwierzchnią władzą królewską. Po odprawieniu stosownych obrzędów nad relikwiami usypano 8 mogilnych kopców ( stupa). Kopce usypano także nad naczyniem, którym odmierzano relikwie, i nad węglami ze stosu. Tradycję uświęcającej i integrującej mocy relikwii B. przywoływano później wszędzie (w Indiach i poza nimi), gdzie budując paostwo terytorialne, starano się znaleźd ideowy zwornik dla zróżnicowanej etnicznie i kulturowo ludności. W rozwiniętej formie kultu czcią otaczano 4 typy relikwii: 1) "pozostałości cielesne" (umieszczane w relikwiarzach stup fragmenty kostne); 2) "pozostałości przez związek", tj. rzeczy należące do Buddy (szata, miska żebracza), miejsca związane z jego życiem (drzewo Bodhi, Tron Przebudzenia), ślady jego obecności (odciski stóp); 3) "pozostałości doktrynalne"-pierwotnie całośd nauki B., następnie wyciągi z kanonu pism buddyjskich umieszczane w relikwiarzach; 4) "pozostałości umowne"-sporządzane przez wiernych kopie "pozostałości przez związek", repliki stup i relikwiarzy zawierających "pozostałości cielesne" oraz wykonywane przez artystów obrazy symbolizujące B. i zdarzenia z jego życia. Współczesne badania podkreślają, że swoje szybkie rozprzestrzenienie się buddyzm zawdzięcza w dużej mierze umiejętnej propagacji "pozostałości umownych". W poszukiwaniu cennych i trudnych do uzyskania "pozostałości cielesnych" uciekano się nierzadko do fałszerstwa.
Według tradycji zachowanej w Wielkiej Sutrze o Doskonałym Wygaśnięciu (palijskie Mahaparinibbana-... more Według tradycji zachowanej w Wielkiej Sutrze o Doskonałym Wygaśnięciu (palijskie Mahaparinibbana-sutta sanskr. Mahaparinirwana-sutra) B. umierał w pozycji leżącej, z ciałem ułożonym wzdłuż osi północ-południe, na prawym boku, z twarzą zwróconą na zachód, w noc wiosennej pełni księżycowej. Podjęcie przez B. świadomej decyzji co do miejsca i czasu śmierci oraz pozycji ciała wpisuje go w szereg poprzedników, uczestników kosm. cyklu przekazywania zbawczej Nauki ( dhamma, dharma). Współcześni odbierali śmierd B. jako pierwsze tego rodzaju zdarzenie w dziejach. Nowe reguły, które w nieznanej dotąd sytuacji ustanawiali jego uczniowie w trosce o przetrwanie otrzymanej Nauki, stały się fundamentem praktyki rel. obejmującej całą wspólnotę (tj. mnichów i wyznawców świeckich). Po wyprowadzeniu zwłok na miejsce kremacji ciało B. owinięto w całuny i umieszczono w żelaznej trumnie wypełnionej sezamowym olejem; trumnę zamkniętą żelaznym wiekiem umieszczono na stosie. Podobnie jak akt śmierci, ceremoniał kremacji przebiegał publicznie, cudowna transformacja, jakiej w jego trakcie uległo ciało B., przebiegła jednak w zamknięciu. W ikonografii zdarzenia obecnośd elementu misterium podkreślano, rozmieszczając w przestrzeni obrzędu zasłony i kotary. Po ugaszeniu stosu i otwarciu trumny znaleziono w niej czyste [str. 307] kości (bez śladu sadzy; późniejsza tradycja wylicza 7 większych kości: 4 zęby, sklepienie czaszki, 2 obojczyki oraz liczne drobne fragmenty kostne). W cudowny sposób spośród całunów zniszczeniu uległy jedynie najbardziej wewn. i najbardziej zewnętrzny. Pozostałości te uznano za relikwie i rozdzielono na 8 części. Uczestnictwo w ceremonii podziału relikwii umożliwiło zawarcie pokoju pomiędzy plemionami zamieszkującymi paostwo Magadha i (na wzór wedyjskiego ceremoniału pomazania króla) uświęciło ich relacje ze zwierzchnią władzą królewską. Po odprawieniu stosownych obrzędów nad relikwiami usypano 8 mogilnych kopców ( stupa). Kopce usypano także nad naczyniem, którym odmierzano relikwie, i nad węglami ze stosu. Tradycję uświęcającej i integrującej mocy relikwii B. przywoływano później wszędzie (w Indiach i poza nimi), gdzie budując paostwo terytorialne, starano się znaleźd ideowy zwornik dla zróżnicowanej etnicznie i kulturowo ludności. W rozwiniętej formie kultu czcią otaczano 4 typy relikwii: 1) "pozostałości cielesne" (umieszczane w relikwiarzach stup fragmenty kostne); 2) "pozostałości przez związek", tj. rzeczy należące do Buddy (szata, miska żebracza), miejsca związane z jego życiem (drzewo Bodhi, Tron Przebudzenia), ślady jego obecności (odciski stóp); 3) "pozostałości doktrynalne"-pierwotnie całośd nauki B., następnie wyciągi z kanonu pism buddyjskich umieszczane w relikwiarzach; 4) "pozostałości umowne"-sporządzane przez wiernych kopie "pozostałości przez związek", repliki stup i relikwiarzy zawierających "pozostałości cielesne" oraz wykonywane przez artystów obrazy symbolizujące B. i zdarzenia z jego życia. Współczesne badania podkreślają, że swoje szybkie rozprzestrzenienie się buddyzm zawdzięcza w dużej mierze umiejętnej propagacji "pozostałości umownych". W poszukiwaniu cennych i trudnych do uzyskania "pozostałości cielesnych" uciekano się nierzadko do fałszerstwa.
Wiśwanatha [sanskr. viśvanātha 'pan wszechrzeczy'], otaczana najwiekszą czcią świątynia hinduska ... more Wiśwanatha [sanskr. viśvanātha 'pan wszechrzeczy'], otaczana najwiekszą czcią świątynia hinduska ( mandir) w Benaresie, poświęcona Śiwie jako bóstwu opiekuńczemu miasta i zarazem Bogu Wszechrzeczy (Wiśweśwara). Pierwsza W. została zbudowana na przeł. V i VI w., za panowania dyn. Guptów; kilkakrotnie niszczona (XI, XIII i XVII w.). Na części zajmowanego przez nią obszaru wybudowano z rozkazu ces. Aurangzeba z pozyskanego z niej materiału meczet Gjanwapi. W sprzyjających okresach światynię odbudowywano. Dzisiejszą formę uzyskała po całkowitej rekonstrukcji 1777 dzięki donacji marackiej królowej Ahilja Bai Holkar. W 1837 król Pendżabu Randźit Singh pokrył wieżę świątyni (śikhara) 800 kg złotej blachy, dzięki czemu W. otrzymała nazwę Złotej Świątyni. W sanktuarium ( garbhagryha) znajduje się linga z czarnego polerowanego kamienia osadzona w srebrnej joni. Przypisuje się jej szczególną świętość i uważa za pierwszą z 12 samoistnie powstałych "świetlistych ling" (dźjotirlinga), poświadczających wielkie samoistne hierofanie bóstwa i tworzących świętą śiwaicką topografię subkontynentu indyjskiego. Adoracja bóstwa (arti) w W. odbywa się 5 razy dziennie. Pielgrzymi gładzą lingę dłońmi i polewają ją wodą, pokrywają kwiatami i liśćmi drzewa bilwa, uważanego za jedną z roślinnych postaci Śiwy. Do podstawowych darów składanych bóstwu należą również owoce halucynogennego bielunia (dhatura), przynoszone gł. przez wędrownych ascetów ( sadhu). W. jest niedostępna dla niehindusów. W latach 50. XX w. toczono spory o prawo wstępu niedotykalnych (zwł. zatrudnionych przy spalaniu zwłok). w celu rozwiązania problemu zbudowano na jednym z ghatów nową, powszechnie dostępną świątynię. Zob. też: Dźagannatha, jatra, tirtha.
Uploads
Papers by Artur Karp
translations influence our understanding of Asoka's policies, as expressed in his
Edicts. In his monumental work on Asoka's biography, Guruge notes: 'Some
translators have taken liberties with the text to such an extent, especially by
the insertion of explanatory notes in parenthesis, that ideas not found or even
remotely hinted at in inscriptions are being introduced. Theories built on such
imported additions tend to distort the data'. This is an important remark, if one
seeks an explanation of the ease with which Asoka is being removed from the
realities of power and made to serve as a paragon of all possible virtues. There
exists, however, a less transparent technique to reach that very goal, that is, when
translators have the freedom to select a desirable meaning from among available
synonyms; its characteristic trace can be found, among others, in the Rock
Edict VIII. In this paper, it is argued that the translators' shift from a specific to
a general meaning of two terms (dasane and thaira) deprives the text of the Edict
of its status as a historical artifact.
Encyclopaedic Entries (in Polish) by Artur Karp
translations influence our understanding of Asoka's policies, as expressed in his
Edicts. In his monumental work on Asoka's biography, Guruge notes: 'Some
translators have taken liberties with the text to such an extent, especially by
the insertion of explanatory notes in parenthesis, that ideas not found or even
remotely hinted at in inscriptions are being introduced. Theories built on such
imported additions tend to distort the data'. This is an important remark, if one
seeks an explanation of the ease with which Asoka is being removed from the
realities of power and made to serve as a paragon of all possible virtues. There
exists, however, a less transparent technique to reach that very goal, that is, when
translators have the freedom to select a desirable meaning from among available
synonyms; its characteristic trace can be found, among others, in the Rock
Edict VIII. In this paper, it is argued that the translators' shift from a specific to
a general meaning of two terms (dasane and thaira) deprives the text of the Edict
of its status as a historical artifact.
zamiataczy i czyścicieli ustępów – indyjskiej grupy społecznej, której tradycje uważane są nadal za
niegodne uwagi. A przecież, nawet z perspektywy badaczy sanskryckiej spuścizny literackiej, „Córka”
ma istotny walor – jest wyjątkowym świadectwem popularności niektórych wątków Mahabharaty,
przekazywanych w wielu lokalnych wariantach, dostosowywanych – jak można mniemać – ad hoc do
potrzeb i tradycji słuchaczy.
© Artur Karp, Warszawa 2015
Przekład polski z języka pali - oczekujący na publikację.
Gdy mieszkał tam szczęśliwie Rama, potomek Raghu wielki duchem, przeminął wreszcie czas jesieni, nadeszła upragniona zima.
Unpublished translation of the Mbh I, 3 (fragment) from Sanskrit to Polish